மறுநாள் மதியம்
அமுதா ரஞ்சிதாவை சந்தித்தாள்.
அமுதா: நீங்க
செஞ்ச மேஜிக் ல அவன் வீட்டுக்கு
வந்து பேச்சே காணோம். ஒரு மணி நேரம் குளிச்சான். அப்புறம் சத்தமே இல்லாம பக்கத்துல
வந்து படுத்துட்டான். அவன் விரல் கூட என் மேல படல.
ரஞ்சிதா: ரொம்ப
நல்லதா போச்சு. உனக்கு தான் நிறைய பொறுப்பு இருக்கு. இந்த ஊரே உன்னையும், உன் புருஷன் தங்கதுரையையும் தான் முன் உதாரணமா
பார்க்குது. தாங்கள் அடிமையா இருக்கிறோம் என்ற உணர்வே இல்லாம அறியாமையில்
இருக்கும் பெண்களை நீ தான் முன்னேற்ற பாதையில் வழி நடத்தனும்.
அமுதா: நான் என் காதலன் ராஜா கூட ஊரை விட்டு ஓடி போயிடலாம்னு சில மாதங்கள்
முன்பு நினைத்தேன். ஆனால் அவன் அந்த முடிவுக்கு ஒத்து வரல. அவன் கூட சேர்ந்து வாழ அவன் பெத்தவங்க
ஒத்துக்க மாட்டாங்க. அப்படி வாழ்ந்தாலும் ஊர் மக்கள் கேவலமா பேசுவாங்க. தங்கதுரை
தொல்லை முடிந்தாலும் என்னோட வாழ்க்கையை எப்படி வாழறதுனு தெரியல.
ரஞ்சிதா: உன்
காதலன் ராஜா என்ன வேலை செய்யறான்?
அமுதா: அவன்
சமையல்காரங்களுக்கு எடுபிடி வேலை செய்யறான். அறைகுறையா சமைக்க தெரியும்.
ரஞ்சிதா: அப்போ
ரொம்ப வசதியா போயிடுச்சு. அவனுக்கு முதல்ல சம்பளம் கொடுத்து வேலைக்காரனாக்கு.
அவனும் ஒரு ஆம்பளங்கிறத மனசுல வெச்சுக்க. கொஞ்சம் இடம் கொடுத்தா உன்னை அடிமை
ஆக்கிடுவான். ஊர் மக்களுக்கு தங்கதுரை தான் உன் புருஷன். ராஜா வேலைக்காரனா தான்
தெரியனும். எல்லாமே நீ நடந்துக்கிறத வெச்சுதான் மக்கள் நம்புவாங்க.
அமுதா: உங்க
அறிவுரைக்கு ரொம்ப நன்றி அக்கா! நீங்க சொல்றது எனக்கு புரிஞ்சுடுச்சு!
ரஞ்சிதா மேடம் சொன்னது அமுதாவிற்கு இப்போது நன்கு புரிந்தது. ஆண்களின் அன்பை பெற பல பெண்கள் ஆண்களின்
அடிமைகளாகி வாழ்கிறார்கள். ஆண்களை கட்டுபாட்டில் வைத்திருந்தால் மட்டுமே
அவர்கள் நமக்கு அடிமையாக இருப்பார்கள். அவர்களுக்கு பெண்கள் அடிமையாக வாழ்வதை விட
ஆண்களை அடிமையாக்கி வாழ்வது சிறந்தது என்று புரிந்து கொண்டாள்.
-------------------------------------------
அன்று இரவும்
தங்கதுரையின் உறுப்பு துவண்டு கிடந்தது. தங்கதுரைக்கு இதுவே பெரிய மன உளைச்சலாக
இருந்தது. ஒரு பெண்ணை மிரட்டி சீரழித்த போது அவள் விட்ட சாபம் நியாபகத்துக்கு
வந்தது. "இந்த பாவம் உன்னை சும்மா விடாது. நீ திமிரா பெரிய ஆம்பளனு
சுத்திட்டு இருக்கயே! ஒரு நாள் உன் ஆண்மை அடங்கி அசிங்கபட்டு கிடப்ப. எல்லா
அநியாயத்தையும் பண்ணிட்டு சாமி கும்பிட்டா எல்லா பாவமும் அழிந்து விடும்னு
நினைச்சயா? அந்த ஆத்தா உன்னை சும்மா விடாது. ஏதாவது
ரூபத்துல வந்து உன்னை தண்டிச்சிடும்."
ஆர்த்தியை
சந்தித்த பிறகு நடந்தது எதுவும் சரியில்லை. ஒருவேளை அவள் காலில் விழுந்து
மன்னிப்பு கேட்டால் எல்லாம் சரியாகி விடுமோ?
பல சிந்தனைகள்
அவன் மனதில் ஓடியது.
-------------------------------------------
கும்மென புடவை
கட்டி அமுதா அவன் அருகே வந்து படுத்தாள். என்றைக்கும் இருப்பதை விட இன்று படு கவர்ச்சியாக
இருந்தாள்.
அவளை பார்த்ததும்
தங்கதுரைக்கு கிளர்ச்சி ஏற்பட்டது. ஆனால் அவன் தடியில் எந்த ஒரு மாற்றமும் இல்லை.
அவள் மார்பகங்களை மெல்ல கசக்க ஆரம்பித்தான்.
அமுதா: வாடா!
சீக்கிரம் வந்து ஆரம்பி
தங்கதுரை அவள்
மேலே ஏறினான். ஆனால் அவனால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. அவனை ஆத்திரமாக தள்ளி, ஒரு உதை கொடுத்தாள். அவன் கட்டிலை விட்டு தள்ளி விழுந்தான். நீ இந்த ஒரு
விஷத்ததுல மட்டும்தான் திறமைசாலியா இருந்த. நீ செஞ்ச பாவத்துக்கு உன் ஆண்மை
அடங்கிடுச்சு. எப்போ சரி ஆகுதோ அப்போ என் பக்கத்துல வந்து படு.
------------------------------------------------------------------
மறுநாள் வயலில்
வேலை செய்து கொண்டிருந்த தங்கதுரைக்கு உணவு கொடுக்க சென்றாள் அமுதா. அன்று மதியம்
வழக்கம் போல இருவரும் வயல் அருகே இருந்த சிறிய பண்ணை வீட்ற்குள் சென்றனர். உள்ளே
சென்று கதவை தாழிட்டதும் புடவையை கழற்றி வீசினாள். தங்கதுரைக்கு காம உணர்வு
மேலோங்கினாலும் அவனால் எழிற்சி அடைய முடியவில்லை.
அமுதா: என்னை
மாதிரி ஒரு பிகரை பார்த்தும் உனக்கு எழிற்சி வரலனா உனக்கு ஏதோ கோளாறு.
அவனை மனரீதியாக கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தாக்கி வலுவிழக்க செய்ய முயன்றாள்.
அமுதா: நீ
தினமும் விடாம என்னை வெச்சு செஞ்சதால எனக்கும் பழக்கம் ஆயூடுச்சு. இப்போ மனசு
தேடுது. சரி. உன்னால இப்போ செய்யதான் முடியாது. பரவாயில்லை. இப்போதைக்கு நாக்கு
போடு. வேட்டியை கழட்டி வெச்சிட்டு அம்மணமா வந்து பண்ணு.
தங்கதுரையும்
வேறு வழி இன்றி துணிகளை கழற்றிவிட்டு அம்மணமாக அவள் முன் நின்றான். அவள் கட்டிலில்
படுத்திருக்க, அவள் புடவைக்குள் சென்று நன்கு அவன் நாக்கை
பிரயோக படுத்தினான். சில நிமிடங்களுக்கு பிறகு அவனை தள்ளி விட்டாள்.
அமுதா: போதும்டா
நீ நாக்கு போட்டது..
தங்கதுரை: எனக்கு
நல்லா மூடு ஏறிடுச்சு. ஆனா உறுப்புதான் ஏனோ அப்படியே இருக்கு. கொஞ்சம் என் உறுப்பை
தேய்ச்சு விட முடியமா?
அமுதா: உன்னை இந்த அளவுக்கு விட்டதே பெரிசு. இதுல உன் உறுப்பை வேற தேய்ச்சு விடனுமா?
தங்கதுரை: நான்
செஞ்ச தப்பெல்லாம் மன்னிச்சிடு. தயவு செஞ்சு தேய்ச்சு விடு! உன் கையால கூட வேண்டாம். உன் கால
உபயோகிச்சா போதும்.
ஆணவத்துடன்
அவளிடம் தினமும் வலுக்கட்டாயமாக உடலுறவு கொண்டவன், இன்று அவள் காலை
பிடித்து கெஞ்சும் நிலைமைக்கு தள்ளப் பட்டான்.
அமுதா: நீ கால
பிடிச்சு விடறதா நான் இதுக்கு சம்மதிக்கிறேன்.
தங்கதுரை: விடாம
மணி கனக்கா பிடிச்சு விடறேன். நீ கால்களால தேய்ச்சு விட்டா போதும்.
அமுதா: நீ
திரும்ப ஆம்பளயா மாறும் வரை நாம ரெண்டு பேரும் தனியா இருக்கும் போது என்னை
மரியாதையா கூப்பிட்டு பழகு. இந்த நீ, போ, வா எல்லாம் வேண்டாம். இனிமே நீங்க, போங்க, வாங்கணு திருத்திக்கோ.
தன்னை விட வயதில்
மிக சிறிய பெண்ணாக இருந்தாலும் வேறு வழி இல்லாமல் இனி தங்கதுரை தன் மனைவியை
மரியாதையாக தான் அழைக்க வேண்டும்.
அமுதா: நீ
என்கிட்ட மரியாதையா நடந்துட்டாதான் நான் வெளிய இருக்கும் போது உனக்கு மரியாதை
கொடுப்பேன்.
தங்கதுரை வேறு
வழி இல்லாமல் சரிங்க என்று சொன்னான். அமுதா, அவள் புடவை, ஜாக்கெட் அனைத்தையும் கழற்றிவி ட்டு அவனது
வேட்டியை மட்டும் கட்டிக் கொண்டாள்.
அவள் மார்பகங்கள்
சுதந்திர காற்றை சுவாசித்தது. அவள் காலடியில் தங்கதுரையின் உறுப்பு உரசியது. மெல்ல
அதை மிதித்தாள். இன்று அவள் மனதில் ஒரு தனி கர்வத்தை உணர்ந்தாள். ஒரு ஆண், அடங்கி அவள் காலடியில் கிடப்பதை ரசித்தாள். சிறிது நேரம் இது தொடர்ந்தது.
அமுதா: போதும்டா.
இனி கால் பிடிச்சு விடு. உன்னை அம்மணமா பார்க்க சகிக்கல. என்னோட புடவையை எடுத்து
கட்டிட்டு வா முதல்ல.
தங்கதுரை: நான்
புடவை கட்டறதா?
அமுதா: ஆமாம். உனக்கெல்லாம்
ஆம்பள டிரஸ் லாயக்கு இல்லை. புடவை கட்டி பொட்டச்சியா. இருக்கிறதுதான் சரி. உனக்கு
ஏத்தபடி ஜாக்கெட் தைக்கனும். அதுவரை புடவை மட்டும் கட்டிக்கோ.
தங்கதுரை புடவை
கட்டி தயங்கியவாறே நின்றான்.
அமுதா: இப்போ தான்டா நீ பொட்டச்சியா அழகா இருக்க. வந்து கால்
அமுக்கி விடு.
தங்கதுரையும்
அவள் பேச்சை கேட்டு வெறும் வேஷ்டியில் இருக்கும் அவளுக்கு கால் அமுக்கி விட்டான். உடல் முழுதும் மசாஜ் செய்து விட
சொன்னாள். அதையும் அவன் செய்தான். சில மணி நேரங்களுக்கு பிறகு அமுதா அவனிடம்
வேஷ்டியை அவிழ்த்து கொடுத்து அவனை கட்ட சென்னாள். அவன் புடவையை கழற்றி விட்டு வேஷ்டி கட்டினான். அமுதா அவனை வெளியே
போக சொன்னாள்.
அவன் வெளியே
போனதும் வயலில் வேலை செய்து கொண்டிருப்பார்கள் கவனம் அவன் பக்கம் திரும்பியது.
"படுபாவி! அந்த புள்ளைய இப்படி மணி கணக்கா
வெச்சு செய்யறானே!" என்று அவன் காதுபட சில பெண்கள் தங்கள் ஆதங்கத்தை
வெளிபடுத்தினார்கள்.
புடவையை சரி
செய்து கொண்டே வெளியே வந்தாள் அமுதா. அவளை பார்த்தவர்கள் இன்னும் ஆதங்கபட்டனர்.
"இந்த சின்ன வயசுல அந்த பொண்ணு அவன் கிட்ட சிக்கி சிரமம் படரா."
அமுதா தங்கதுரையை
பார்த்து சிரித்தாள். நீ என் பேச்சை கேட்டு நடந்தா உன் கௌரவம் நிலைத்து நிற்கும்
என கூறினாள். அவனும் அதற்கு சம்மதித்தான்.
எழுச்சி அடையாத நிலையில் ஒரு ஆம்பிளையை அம்மணமாக கூட பார்க்க பிடிக்காதுதான், அப்போது புடவை கட்டுவதுதான் அவனுக்கு கொடுக்கும் மிக பெரிய தண்டனையாக இருக்கும் என்று அமுதா கருதுவது தங்கதுரைக்கு புரிந்து இருக்கும்.
தன்னை விட வயதில் குறைந்த தனது அழகு பொங்கும் இளமை நிறைந்த பொண்டாட்டி காலை பிடிப்பது, அவள் புண்டையை நக்குவது, மரியாதையாக அழைப்பது, அவளின் கால் தன் உறுப்பை மிதிப்பது எல்லாமே தங்கதுரைக்கு பெரிய அவமானமாக இருக்கும், வேறு வழியில்லை, இல்லை என்றால் வெளியே அவனின் மானம் போய் விடும். நன்கு வைத்து செய்கிறாள் அமுதா, ஆனால் இதெல்லாம் ஒரு ஆரம்பமே, இன்னும் இருக்கு பல சிறப்பான சம்பவங்கள். அதற்கு காத்து இருங்கள்.









