ஒரு பொட்டச்சியின் கதை, EP06, மிரட்டல், P02

நித்யா என்னை மிரட்டும் விதமாக, "ஏய், சத்தம் போடாம உள்ளே அடங்கி இரு, கதவை மூடி என் கிட்ட இருந்து தப்பிக்க நினைச்சா அப்புறம் இந்த அபார்ட்மெண்ட் ல எல்லோருக்கும் தெரியுற மாதிரி பண்ணிடுவேன். ஐயோ பாவம்னு உன் மானத்தை நான் வாங்காம இருக்கணும்னா பொத்தி கிட்டு உள்ளே இரு, நான் காலிங் பெல் அடிக்கும் நபர் யாரென்று பார்த்து அவர்களை சமாளித்து அனுப்பி விட்டு வருகிறேன், இல்லை ஏதும் ஏடாகூடமா பண்ணின, அப்புறம் மொட்டை குண்டியா இந்த அபார்ட்மெண்ட் முழுவதும் உன்னை எல்லோரும் பார்க்கிற மாதிரி ஓட விட்டுருவேன்" என்று மிரட்டலாக சொல்லி விட்டு கதவை நோக்கி செல்கிறாள்.

கதவை திறப்பதற்கு முன்பாக விரைவாக டிவி ரிமோட்டை அழுத்தி அதில் ஏதோ ஒரு சண்டை படம் வருவது போல செய்து விட்டு, கதவை திறக்கிறாள். எதிர் பார்த்தது போலவே பக்கத்துக்கு வீட்டு மாமி தான், “என்ன ஆச்சு, ஒரே சத்தமா வந்ததே” என்று கேட்டாள், நித்யா “ஒன்னும் இல்லை மாமி, தீடீரென தெரியாம டிவி ரிமோட் ல ஏதோ ஒரு பட்டன் பிரஸ் பண்ணதுல டிவி சத்தம் அதிகமா ஆயிடுத்து, கம்மி பண்ணிட்டேன், ஸாரி” என்று சொல்ல, “சரி சரி வேறு ஒன்னுமில்லையே” என்று சொல்லி விட்டு” வருகிறேன்” என்று அந்த மாமி கிளம்ப ஆயத்தமானார்கள்.

அப்பாடா என்று நினைத்த எனக்கு, கிளம்பிய மாமியை நித்யா நிறுத்தி, "என்ன மாமி, வேலை இருக்கா, இல்லைன்னா கொஞ்ச நேரம் என் கூட இருந்து பேசிட்டு, டிவி பார்த்துட்டு போகலாமே" என்று கேட்க, அதை கேட்ட எனக்கு திக்கென்றது..

மாமி அப்போது “எங்க உன் அக்கா புருஷன்” என்று கேட்டாள், அதற்கு நித்யா “குளிக்கிறான்னு நினைக்கிறேன்” என்று சொல்ல, “என்னடி உன் அக்கா புருஷனை அவன் இவன் என்று மரியாதையை இல்லாமல் பேசுற” என்று கேட்க, “ஆமாம் பொண்டாட்டியை மதிக்க தெரியாதவனுக்கு, பொண்டாட்டி வேலைக்கு போக, வீட்டுல அவ சம்பாத்தியத்துல வாழுற, சும்மா இருக்குறவனுக்கு எல்லாம் எதுக்கு மரியாதை” என்று சொல்லி சிரிக்கிறாள்.

“பாருங்க இப்ப கூட எவ்வளவு நேரமா குளிக்கிறேன்னு சொல்லிக்கிட்டு பாத்ரூமுக்குள்ள இருக்கான், நிச்சயம் என்னை நினைத்து கை அடிச்சுகிட்டு இருப்பான்” என்று சொல்லி சிரிக்கிறாள்.

அதை கேட்டு மாமி, “நீ ரொம்பவும் கொழுப்பெடுத்தவடி, இவ்வளவு சத்தமா சொல்ற, நீ சொல்றதை அவன் கேட்டுற போறான்” என்று சொல்கிறார்கள்.

“கேட்கட்டும், இந்த ஆம்பிளைங்களை பத்தி எனக்கு தெரியாதா, நூத்துக்கு தொண்ணூறு பேர் இப்படி பொம்பிளைங்களை நினைச்சு பாத்ரூமில கை அடிச்சுகிட்டு இருக்கிறவங்க தான், பேசும்போது என்னவோ அவனுங்கதான் பெரிய காளைமாடு என்று பீத்திக்க வேண்டியது, ஆனா பொண்ணுங்க கிட்ட எப்ப நின்று விளையாடணுமோ, அப்ப ரெண்டு நிமிஷம் கூட தாக்கு பிடிக்க முடியாம ஒழுகிகிட்டு நிக்க வேண்டியது” என்று சொல்லி சிரிக்கிறாள்.

“என்னடி உனக்கு ரொம்ப அனுபவம் போல பேசுற” என்று மாமி கேட்க, “அதெல்லாம் உண்டு, கேட்குறீங்களா” என்று நித்யா கேட்க, “இல்லைடி அம்மா, இப்ப நேரம் இல்லை, இன்னொரு நாள் நிம்மதியா இருக்கிறப்ப வரேன், சொல்லு உன் கதையை, நிச்சயம் கேட்க சுவாரசியமா இருக்கும்னு தோணுது” என்று சொல்கிறார்கள்.

அப்படி பேசி கொண்டே ஹால் உள்ளே வந்து விட்ட மாமியும், சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டு “என்ன படம் பார்த்து கிட்டு இருக்க” என்று கேட்க, நித்யா போட்டு இருந்த ஆக்ஷன் மூவியை பார்த்து விட்டு, “எனக்கு இந்த சண்டை படமெல்லாம் பிடிக்காது, நான் கிளம்புறேன், நீ பார்த்து கொண்டு இரு” என்று கிளம்ப, “இருங்க ஒரு காப்பி ஆவது குடித்து விட்டு செல்லுங்கள்” என்றாள் நித்யா.

“சரி, நீ கேட்டு கிட்டதாலே ஒரு காப்பி குடித்து விட்டு செல்கிறேன்” என்று மாமி சொல்லிக்கொண்டே அவளுடன் சமையல் அறைக்கு வருகிறார்கள்.

இடையில் நான் இருக்கும் அறை வழியாக தான் செல்ல வேண்டும். அறை கதவு திறந்து இருக்க, உள்ளே அம்மணக்குண்டியாக இருக்கும் என்னை பார்த்து விடுவார்களோ என்ற பயத்தில் பார்வை படாத வகையில் ஒரு மூலையில் சென்று நின்று திரும்பி ஒரு கோழிக்குஞ்சு போல முடங்கி கொள்கிறேன்.

காப்பி எடுத்துக்கொண்டு வரும்போது, வேண்டுமென்றே நித்யா மாமியிடம், “உங்களுக்கு டிவி பார்க்க பிடிக்க வில்லை என்றால் வாங்களேன், உள்ளே படுக்கை அறையில் கட்டிலில் அமர்ந்து கொண்டு காப்பி குடிக்கலாம்” என்று நான் இருக்கும் அறைக்குள் வந்தாள்.

எங்கே மாமியும் உள்ளே நுழைந்து விடுவார்களோ என்று பயத்தில் நான் துடிக்க, நல்ல வேளையாக, “இல்லடி எனக்கு வேலை இருக்கு, காப்பி குடிச்சுட்டு சீக்கிரம் கிளம்பனும்” என்றவாறே மாமி ஹால் சோபாவை நோக்கி சென்று விட்டார்கள்.

அறைக்குள் நுழைந்த நித்யா நான் மூலையில் ஒரு கோழிக்குஞ்சு போல முடங்கி கிடப்பதை பார்த்து, தப்பிச்சடா இன்னிக்கு என்று சொல்லாமல் சொல்வது போல கேலியாக சிரித்து விட்டு செல்கிறாள்.

மாமியுடன் காப்பி குடித்து கொண்டு சற்று நேரம் பேசிக்கொண்டு இருந்த நித்யா, மாமி கிளம்பியதும் சிறிது நேரம் ஹாலில் அமர்ந்து டிவி பார்த்து கொண்டு இருந்தாள். அப்போது “டேய் எவ்வளவு நேரம் உள்ளே அப்படியே கோழி குஞ்சு போல முடங்கி கிடப்ப, வா வெளியே” என்று என்னை அவள் இருக்கும் ஹாலுக்கு அழைத்தாள்.

அவள் அப்படி கூப்பிட்டவுடன், நான் உடனே வெளியே வந்தேன். பார்த்தால் வீட்டு வாசல் கதவு நன்றாக திறந்து இருக்கிறது. வெளியே வந்த என்னை பார்த்து, “வா, வந்து இந்த எச்ச காபி டம்ளரை எல்லாம் எடுத்துட்டு போய் அலம்பி வை” என்று உத்தரவு இட்டாள். “ஐயோ பாவம்னு உனக்கு கொஞ்சம் எனது எச்ச காப்பியை மிச்சம் வைத்து இருக்கிறேன், அதை குடிச்சுக்கோ” என்று வேறு சொல்கிறாள்.

நான் “கதவு திறந்து இருக்கு, மூடி விடுங்களேன்” என்று சொல்ல, “வா வந்து நீயே சாத்து” என்று எனக்கு ஆணை இட்டாள். நான் வேக வேகமாக ஓடி சென்று கதவை மூடினேன். நல்ல வேளையாக வெளியே யாரும் இல்லை அந்த நேரத்தில். யாரும் பார்த்து இருந்தால் என் மொத்த மானமும் போய் இருக்கும்.

நான் அப்படி ஓடும்போது என் பழுத்த குண்டியை பார்த்து "என்னடா உன் குண்டி இப்படி பழுத்து கிடக்கு" என்று சொல்லி என் நிலையை பார்த்து ரசித்த நித்யா சிரிக்கிறாள். பழுத்த குண்டியை பற்றி அவள் கிண்டலடிக்க அதனால் முகம் சிவந்த என்னை பார்த்து ரசிக்கிறாள்.

நான் ஒன்றும் சொல்ல இயலாமல், பேசாமல் தலை குனிந்தவாறே உள்ளே திரும்பி அவள் சொன்ன மாதிரியே எச்ச காப்பியை குடித்து விட்டு, அதை அலம்பி வைத்து விட்டு அவள் முன்னே வருகிறேன்.

“என்னடா எனது எச்ச காப்பியை குடிப்பதற்கு முன்பு அந்த எச்சில் காப்பியை எனது பிரசாத தீர்த்தமாய் உனக்கு குடிக்க கொடுத்ததற்கு எனக்கு நன்றி சொல்லணும்னு தோணலையா?” என்று சொல்லியவாறே நித்யா பளார் பளாரென என் இரண்டு கன்னத்திலும் அடித்தாள்.

அவள் அடித்த அடி என் கன்னத்தை பதம் பார்க்க, “வலிக்குது அடிக்காதீங்க” என்று கதறி கொண்டே நான் அழ ஆரம்பித்தேன்.

“வாயை பொத்து, வாயில இருந்து சத்தம் வெளியே வர கூடாது” என்று மிரட்ட, நானும் வலியிலும், அழும் சத்தம் வெளியே வராத படி வாயை பொத்தி கொள்கிறேன், கண்களில் தண்ணீர் பொல பொல வென்று வர.

“என்ன குண்டியும், கண்ணமும் பழுத்து போச்சா, இன்னும் ரெண்டு நாளைக்கு உன்னால உட்கார கூட முடியாது. வெளியே தலை காமிச்சா கண்ணம் பழுத்து, அதுல இருக்கிற கை தடம் பாக்கிற எல்லோருக்கும் நல்லா தெரியும். என்னன்னு சொல்லுவ யாரும் கேட்டா, பத்து வயசு சின்ன பொண்ணு, என் மச்சினிச்சி (பொண்டாட்டி தங்கை), என்னை அடிச்சுட்டான்னு சொல்ல வெட்கமா இருக்காது. அதுனால மூடி கிட்டு வீட்டுக்குள்ளேயே ஒரு பொட்ட பிள்ளை போல இருடி” என்று என்னை அதட்டுகிறாள், கேலியாக சிரித்தவாறே.

இந்த நிகழ்வுகள் அனைத்தும் வேறு இப்போது அவள் மொபைலில் ஏறி விட்டது. என் மொபைலும் இப்போது அவள் கையில்தான் உள்ளது. “இப்போது உன் மொபைல் என் கண்ட்ரோலில். உனது குடும்ப, நண்பர்கள் காண்டாக்ட் டீடெயில்ஸ் எல்லாம் தெரியும். இந்த வீடியோ, போட்டோ எல்லாவற்றையும் நீயே அனுப்புவது போல என்னால் அனுப்பிவிட முடியும். என்ன அனுப்பவா”

“முதலில் உன் பொண்டாட்டி பார்க்கணும் உன் வண்டவாளத்தை. காறி துப்பி உன்னை விட்டு விட்டு சென்று விடுவாள். நீ நடு தெருவில் தான் நிற்க வேண்டும் மானத்தை இழந்து” என்றாள் அவள் என்னை பார்த்த படி.

நான் முற்றிலுமாக பயந்து அந்த AC ரூமிலும் என் உடம்பு வேர்க்க, “என்னை மன்னித்து விடுங்கள், ஏற்கனவே நான்தான் உங்களிடம் முற்றிலுமாக சரணடைந்து விட்டனே, இன்னும் என்னை என்ன செய்ய உத்தேசம், நான் நீங்கள் என்ன சொன்னாலும் செய்வேன். இது வெளியில் யாருக்கும் தெரிய வர வேண்டாம். முக்கியமாக என் மனைவிக்கு, இதை எல்லாம் டெலீட் செய்து விடுங்கள் தயவு செய்து” என்று அவள் கால்களை பிடித்து அழுகிறேன்.

“உன்னை பார்த்தால் பாவமாக இருக்கு, என் அக்காவையும் நினைத்து பார்க்க வேண்டி உள்ளது. மனித மனம் ஒரு குரங்கு என்பார்கள், இப்போது வேறு வழி இல்லாமல் எனக்கு அடங்கி இருக்கும் நீ, ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தால், திரும்பவும் என்னை என்ன வேண்டுமானாலும் செய்ய துணிவாய். எனவே என் பாதுகாப்புக்கு இது எல்லாம் என்னிடம் இருக்கும் எப்போதும், இதை அழிக்க மாட்டேன், இனி நீ மாறி விடாமல் இருக்க” என்று மிரட்டினாள்.