மாட்டி கிட்டாராடி மைனர் காளை 02

எனவே அடுத்த நாள் எனது கம்பெனிக்கு செல்கிறேன், பார்த்தால் அஞ்சலி எனது அறையில் மேனேஜர் ஆக உட்கார்ந்து இருக்கிறாள். அது நாள் வரை புடவை, சுடிதார் போட்டு வேலைக்கு வந்தவள், அன்று கோட் சூட் போட்டு கம்பீரமாய் ஒரு ஆம்பிளை போல கால் மேல கால் போட்டு உட்கார்ந்து இருக்கிறாள். அந்த கோலத்தில் அவளை பார்த்த உடனே தன்னை அறியாமல் ஒரு மரியாதை வந்து விட்டது. நான் போய் நிற்கிறேன் அவள் முன்னால.

அஞ்சலி என்னை பார்த்து, முதலாளி உன்னை வேண்டுமென்றால் வேலைய விட்டு எடுத்து விடலாம் என்று கூறி விட்டார். இனிமே நான்தான் இந்த கம்பெனி மேனேஜர், நீ எனக்கு கீழே வேலை செய்ய மாட்டாயே, பின் எதற்கு வந்திருக்கிறாய் என்றாள். அதற்கு நான் சொன்னேன், அப்படி இல்லை அஞ்சலி, நான் உனக்கு கீழே வேலை செய்ய தயார் என்றேன் மெல்லிய குரலில்.

அஞ்சலிக்கு புரிந்து விட்டது, இத்தனை நாளாக ஆட்டம் போட்டு கொண்டு இருந்தவன், இப்ப நாம ஆட்டி வைச்சா ஆட வேண்டிய நிலைக்கு வந்து விட்டான் என்று. இன்று தான் சரியான நேரம், இதை பயன் படுத்தி கொள்ளா விட்டால் அப்புறம் என்னை எப்போதும் கையில் பிடிக்க முடியாது என்று அறிந்து கொண்ட அஞ்சலி, ஒரு முடிவுடன் என்னை எந்த அளவுக்கு கவிழ்க்க முடியுமோ அந்த அளவுக்கு கவிழ்த்து அவமான படுத்த எண்ணி கொண்டாள்.

மெல்ல மெல்ல தனது கண்டிப்பை அதிகரித்து கொன்டே போவது, எப்போது எதிர்ப்பு வருகிறதோ அப்போது நிறுத்தி கொள்வது என்று முடிவெடுத்து கொண்டு அதை செயல் படுத்த தொடங்கினாள்.

அதனால் அஞ்சலி ஒரு கம்பீரத்துடன், என்னை பார்த்து  சொல்கிறாள், எனக்கு கீழே வேலை செய்கிறேன் என்கிறாய், ஆனால் என்னை அஞ்சலி என்று பெயர் சொல்லி கூப்பிடுவது மட்டுமல்லாமல், மரியாதை இன்றி உனக்கு கீழே என்றெல்லாம் சொல்கிறாய். நீ எனக்கு சரிப்பட்டு வர மாட்டாய். வேலையில் இருந்து நின்று கொள் என்கிறாள்.

நான் உடனே அவளை பார்த்து, அப்படி சொல்லாதீர்கள் மேடம், உங்கள் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்கிறேன், நீங்கள் சொன்ன வேலைய சரியாய் செய்வேன் மேடம், என்னை வேலைய விட்டு மட்டும் அனுப்பாதீங்க, உங்க கீழே நீங்க சொன்ன வேலைய செய்கிறேன் என்றேன்.

அஞ்சலி சொல்கிறாள், நீ சொல்வதை செய்ய மாட்டாய், பார் இப்பகூட காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்கிறேன் என்று சொன்னாயே தவிர, காலில் விழ வில்லையே என்கிறாள் ஏளனமாய் சிரித்தவாறே.

நான் அப்படியே ஒரு நிமிடம் திகைத்து நின்று விட்டேன். என்ன இவள் நிஜமாகத்தான் சொல்கிறாளா, என்னை இவள் காலில் விழ வேண்டும் என்று. எனக்கு வேறு வழியில்லை, மானம் பார்த்தால் வேலை இருக்காது என்று புரிந்து விட்டது.

இதற்கிடையில் நான் இப்படி மரம் போல நின்றதை பார்த்து அவள் சொல்கிறாள், உனக்கெல்லாம் தலை கணம் அதிகம்டா, அத குறைக்கணும்னா உன் தலை என் காலடியில் விழ வேண்டும். என் கீழ வேலை பார்க்கணும்னா என் கால்ல விழு, இல்லாட்டி போயிட்டே இரு என்றாள். என்னடா கால்ல விழுறியா, இல்லை கிளம்புறியா என்றாள்.

என்னை டா போட்டு மரியாதை இல்லாமல் வேறு பேச ஆரம்பித்து விட்டாள். வேறு வழியில்லை, படாரென என்னை மன்னித்து விடுங்கள் மேடம் என்று கூறி அவள் காலில் விழுந்தேன்.

அஞ்சலி காலை இழுத்து கொள்கிறாள், பின்பு சொல்கிறாள், நான் சொன்ன உடனே விழுந்து இருந்தால் உன்னை அப்படியே விட்டு இருப்பேன், ஆனால் நீ ரொம்ப யோசனை செய்து விழுந்தாய். எனவே உனக்கு அடுத்த கட்ட தண்டனை உண்டு, அதை நீ செய்தால்தான் தாண்டா உனக்கு வேலை கொடுக்கலாமா என்று யோசிப்பேன் என்கிறாள்.

நான் அஞ்சலி காலில் விழுந்தவன், அப்படியே தலையை மட்டும் தூக்கி ஒரு பயத்துடன் அடுத்த தண்டனை என்ன மேடம் என்கிறேன்.

அதற்கு அஞ்சலி, நீ நான் சொன்ன உடனே விழ வில்லை, உனக்கு இன்னும் ஆம்பிளை என்ற தலை கணம் உள்ளது. எனவே, இப்ப நீ என்ன செய்ற, எழுந்து உன் உடைகளை கழட்டி போட்டு விட்டு, அப்புறம் திரும்ப என் காலில் விழு என்கிறாள்.

எனக்கோ ஒரு நிமிடம் தலை சுற்றி விட்டது. அஞ்சலி காலில் விழுந்தவன் எழுந்திருக்க கூட நினைக்காமல் அப்படியே கிடக்கிறேன். அதற்குள் அஞ்சலி, நீ எப்ப பார்த்தாலும் ரொம்ப யோசிக்கிற, சரி பட்டு வர மாட்டே, வெளியில் போடா என்கிறாள்.

ஆனால் அடுத்த நிமிடம் நான் எழுந்து, தன்னாலே என் ஆடைகளை அவசர அவசரமாய் களைந்து, அஞ்சலி முன்னே அவ காலடியில அம்மணமாய், மொட்ட குண்டியா, என்னை உங்க பெரிய மனசு பண்ணி மன்னிச்சு கோங்க மேடம் என்று அழாத குறையா கெஞ்சியவாறே விழுந்து அவ காலை பிடித்து கொள்கிறேன்.

அஞ்சலி என்னை அப்படியே நான் திரும்ப எழுந்திரிடா என்று சொல்லும் வரை கால்லயே கிடடா பொட்ட நாயே என்றாள்.

கிட்ட தட்ட ஒரு ஐந்து நிமிடம் சென்றது. அந்த நிமிடங்கள் எனக்கு நரக வேதனையை கொடுத்தது.

அப்ப அவ சொல்றா, டேய் அப்படியே தூங்கிடாதே, எழுந்து முட்டி போட்டு நில் என்றாள்.

நான் உடனே எழுந்து அப்படியே அவ முன்னாலே முட்டி போட்டு நிக்கிறேன்.

அஞ்சலி அந்த நேரம் வரை மேனேஜர் நாற்காலியில் கால் மேல கால் போட்டு உட்கார்ந்து தான் இருக்கிறாள். நான் அப்படியே அவ முன்னாலே முட்டி போட்டு நின்ற உடனே, அஞ்சலி சொல்கிறாள், என் காலை தொட்டு கும்பிடு, கன்னத்துல போட்டுக்கோ, கண்ணுல ஒத்திக்கோ என்றாள்.

நானும் அவளை அவள் சொன்ன மாதிரியே ஒரு பெண் தெய்வம் போல தொழுகிறேன்.

அஞ்சலி சொல்கிறாள், டேய் நீ இப்ப என் கால்ல போட்டிருக்கிற செருப்புக்கு கூட சமம் இல்லை. அந்த செருப்புக்கு கீழே இருக்கும் கால் தூசுக்கு சமம் நீ, அதனால் இப்ப என்ன பண்ற, நீ கழட்டி போட்ட உன் ஜட்டிய எடுத்து என் கால் செருப்பை, அதில் இருக்கும் தூசை துடை என்றாள்.

செருப்பு காலை என் மூஞ்சிக்கு நேரே நீட்டினாள்.

நானும் கண்ணில் தண்ணீர் வர வேறு வழியின்றி, அவ சொன்ன மாதிரி, கழட்டி போட்ட என் ஜட்டியால அவ கால் செருப்பை துடைக்கிறேன்.

அவ சொல்றா, வெறுமனே துடைச்சா சரியாய் இருக்காது, ஒன்னு பண்ணு, உன் நாக்கால என் செருப்பை நக்கி அப்புறம் அதை உன் ஜட்டியால துடை என்றாள் ஏளனமாய் சிரித்தவாறே.

நக்குடா பொட்ட நாயே என்றாள்.

நான் அப்படியே அம்மணமா முட்டி போட்ட வாறே அவ சொன்ன மாதிரி ஒரு பொட்ட நாய் போல அவ கால் செருப்பை என் நாக்காலே நக்குறேன்.

பிறகு அவள் செருப்பை எடுத்து என் தலை மேல மரியாதையா வச்சுக்க சொல்றா. நானும் அவ செருப்பை காலில் இருந்து பய பக்தியுடன் கழட்டி எடுத்து தொட்டு கும்பிட்டு கிட்டே,  என் தலை மேல வைச்சுகிறேன். அப்படியே அவ காலை தொட்டு கும்பிட்டு கிட்டு இருக்கேன்.

அவ சிரிச்சு கிட்டே சொல்றா, டேய் நாய்க்கு வால் ஆடும், அது மாதிரி உனக்கு உன் குஞ்சு ஆடுதடா, ஏன்டா இப்படி பொட்ட நாயா என் கால் செருப்பை நக்குறது உனக்கு ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு போல, அதை உன் குஞ்சு காமித்து கொடுத்து விட்டதே என்கிறாள்.

நானும் அப்போதுதான் பார்க்கிறேன், என் குஞ்சு நன்கு விறைப்பாய், துடித்து கொண்டு இருக்கு. எனக்கு வெட்கம் வந்து விட்டது. போங்க மேடம் என்கிறேன் வெட்கத்துடன் முகம் சிவக்க.

அவ உடனே இதை பார்டா, இந்த பொட்ட நாய்க்கு வந்த வெட்கத்தை. ஏன்டி நீ அன்னிக்கு என்ன சொன்ன நம்ம முதலாளியிடம், நான் ஒரு சின்ன பொண்ணு, புடவை காட்டும் பொட்டச்சி என்றுதானே.

அப்ப உனக்கு நான் ஒரு சின்ன பொண்ணு, நீ ஒரு ஆம்பிள, ரொம்ப பெரியவன், அது மட்டுமில்லை, புடவை கட்டும் பொட்டச்சி என்றால் கேவலம். ஆனா இப்ப என்னாச்சு. இப்ப இந்த சின்ன பொண்ணு முன்னாலே வயசுல பெரிய ஆம்பிள நீ அம்மணமா கால்ல கிடக்குறே என்று சொல்லி என்னை ஏளனமாய் பார்த்து சிரிக்கிறாள்..

ஒரு ஆம்பிளை, வயசுல பெரியவன், ஒரு சின்ன பொண்ணு முன்னாலே, அம்மணமா குஞ்சு துடிக்க, முட்டி போட்டு நிக்குறேன், அவளோ என்னை பார்த்து டி போட்டு பொட்ட நாயே என்று கூறி கேவல படுத்துகிறாள். என்னால் ஒன்றும் பண்ண முடியாமல் தலை குனிந்து நிக்கிறேன்.

அவ சத்தமா கவிதா உள்ள வா என்கிறாள்.