மாட்டி கிட்டாராடி மைனர் காளை 04

அப்படி இழுத்துக்கிட்டு போன கவிதா, அப்படியே என்னை நட்ட நடு ஹாலுல, பட்ட பகல்ல, வெட்ட வெளிச்சத்துல,   அம்மணமா நிக்க வைத்து விட்டு, முழுசா குஞ்சு துடிக்க நிக்கும் ஆம்பிளை என்னை பார்த்து, என்னடி மரம் மாதிரி நிக்குற, முட்டி போட்டு நில்லுடி, கொஞ்ச நேரம் அப்படியே இருடி என்று ஏதோ பொம்பிளை கிட்ட பேசுவது போல சொல்லி விட்டு, தன் கை பையில் இருக்கும் அவளது இன்னொரு மாற்று உடை புடவையை எடுத்து கொண்டு உள்ளே இருக்கும் மறைவிடத்துக்கு சென்றாள்.

அவ மட்டும் மறைவிடத்துக்கு சென்று, அவளிடம் இருந்த ஒரு மாற்று உடையை அணிந்து கொண்டு, அது வரை அவ போட்டு கிட்டு இருந்த அவளோட புடவையை கொண்டு வந்து என் கிட்ட கொடுத்து கட்டிக்கோடி இதை என்றாள்.

நான் எனக்கு புடவை கட்ட தெரியாதே என்றதும், கன்னத்தில் பளார் ஒரு அறை கொடுத்து, புடவை கட்ட தெரியாது, என்ன பொட்டச்சி டி நீ, சரி சரி, என் காலுல விழுந்து, எனக்கு புடவை கட்டி விடுங்க என்று கெஞ்சுடி என்று வார்த்தைக்கு வார்த்தை டி போட்டு கேவல படுத்தினாள்.

கேட்டால் மாற்று உடையை அவள் அணிந்து கொண்டு, அவள் அணிந்து இருந்த, கழட்டி போட்ட புடவை தான், நான் முதல் முதலில் கட்டி கொள்ள இருக்கும் புடவையாக இருக்க வேண்டுமாம் என்று சொல்லி சிரிக்கிறாள்.

கவிதா காலில் மீண்டும் வெட்கமே இல்லாமல் அம்மணமாக விழுந்து, எனக்கு உங்க கழட்டி போட்ட புடவை கட்டிக்க கொடுத்து வைச்சு இருக்கணும், புடவை கட்ட ஆசையா இருக்கு, கட்டி விடுங்க என்று கெஞ்சுகிறேன்.

கொஞ்ச நேரம் முன்பு அஞ்சலி காலிலாவது அம்மணமாய் அவள் அறைக்குள் விழுந்தேன், இப்போதோ கவிதா முன்பு நட்ட நாடு ஹாலில் அம்மணமாய் விழுந்து கெஞ்சுகிறேன்.

புடவை கட்டிக்க ஆசைப்படுறா, நீயெல்லாம் ஒரு ஆம்பிளையாடா, சொல்லுடி என்று சொல்லி எனது துடித்து நிற்கும் குஞ்சை காலால் மிதிக்கிறாள்.

இல்லேங்க, உங்க முன்னால நான் இனிமே ஆம்பிளை இல்லை, பொட்டச்சியாக இருக்க ஆசைப்படுறேன் என்று சொன்னதை கேட்டு சிரிக்கிறாள்.

பிறகு ஒரு வழியாக எனக்கு புடவை கட்டி விட்டதும், அப்புறம் தனது கை பையை எடுத்து அதில் இருக்கும் அழகு சாதன பொருட்களை வைத்து எனக்கு அழகு படுத்துகிறாள். உதட்டில் லிப்ஸ்டிக் இட்டு விட்டாள். நெத்தியில் பொட்டு வைத்தாள். பின்பு சொல்லுகிறாள், இப்போதைக்கு இவ்வளவுதான் டி பண்ண முடிந்தது. நாளைக்கு இன்னும் தையார் செய்து வருகிறேன் என்று சொல்லி கண்ணடித்தாள்.

எனக்கு நல்ல கரு கரு வென்று அடர்த்தியான மீசை உண்டு. மீசை வைத்த, வேட்டி கட்டுற, பாண்ட் போடுற கட்டான ஆம்பிளைடா என்று கர்வமாய் சொல்லி திரிவேன்.

இப்போது அப்படி மீசை வைத்த ஆம்பிளையை, அம்மணமாக்கி பின்பு ஒரு பொட்டச்சி என மாற்றி, புடவை உடுத்தி அழகு பார்க்கிறார்கள் அஞ்சலியும், கவிதாவும்.

ஏனோ தெரிய வில்லை, நான் மட்டும் பழைய ராமாக இருந்து இருந்தால், போங்கடி, நீங்களும் உங்க வேலையும் என்று சென்று இருக்க கூடும். அதற்கும் மேல், என்னை இப்படி நடத்த தொடங்கியவுடன், கோபபட்டு, என்ன ஆனாலும், பின்னால பார்த்துக்கலாம் என்று, அவங்க ரெண்டு பேரையும் அங்கேயே அவர்களின் உடைகளை கழட்டி எறிந்து, நிர்வாணமாக்கி, கதற கதற கற்பழித்து, கெடுத்தும் இருக்கலாம்.

ஆனால் நானோ இப்போது அவர்கள் மேல் கோப படாமல், அவர்கள் என்னை நடத்தும் செயல்களுக்கு ஒரு விதத்தில் மயங்கி போய், அதை விரும்பி செய்கிறோனோ என்று எனக்கே தோன்றுகிறது.

ஆண் சிங்கமாக என்னை விட வயதில் குறைந்த இந்த இரண்டு சின்ன வயது பெண்களை எப்படி ஆம்பிளை என்ற ஆணவத்துடன் ஆட்டி வைத்தேனோ, இப்போது அவர்கள் என்னை இப்படி அசிங்க படுத்த, அவமான படுத்த, காலடியில் அம்மணமாக முட்டி போட வைத்து விட்டு, பின்பு புடவை கட்டும் பொட்டச்சியாக மாற்றி கேலி செய்யும் போது, ஏனோ எனக்கு இது வரை இல்லாத அளவுக்கு ஆசையில் புடவைக்குள் குஞ்சு பெரிதாக துடிக்கிறது. ஜட்டி அணியாத நிலையில், புடவைக்குள் அதை மறைக்க நான் பட்ட பாடு, அந்த சுகமான அனுபவம் எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்.

புடவைக்குள்ள ஜட்டி போடாததால் குஞ்சு தூக்கினது, கூடாரம் போட்டு காண்பித்து கொண்டு இருக்கு. அதை மறைக்க அங்கே கைய வைச்சு பொத்தி கிட்டு அப்படியே குஞ்சை கொஞ்சம் சரி செய்து கிட்டு நிக்கிறேன். அஞ்சலியும், கவிதாவும் அதை பார்த்து தங்களுக்குள் சிரிக்குறாங்க. நான் அப்படி அவங்க என்னை கேலியா பார்த்து சிரிக்குறதை பார்த்தும், கண்டும் காணாதது போல நிக்குறேன்.

இதுவல்லவோ சுகம், இத்தனை நாள் இதை அனுபவிக்காமல் விட்டு விட்டோமே என்று என்ன தோன்றுகிறது. அடங்கி கிடக்கும் பெண் மான், பயத்தை விலக்கி பெண் புலியாக மாறும் போது, எதிரில் இருக்கும் முரட்டு காளை பயந்து போய், பசு மாடாக மாறுவதை இப்போதுதான் உணர்கிறேன்.

இத்தனை நாளாக அதிகாரம் பண்ணிய பொண்ணுங்க முன்னால, இப்படி அவமான பட்டு, அம்மணமா, பொட்டச்சியா நிக்கும்போது தான் தெரியுது, ஒரு சரியான ஆம்பிளைக்கு கிடைக்க கூடிய பெரிய சுகமே, அவனோட ஆண்மை துடிக்க துடிக்க பொண்ணுங்களை ஓக்குறதுல இல்லை, உண்மையில் இப்படி சின்ன பொண்ணுங்க காலடில அம்மணமா கிடக்குறதுல தான் என்று.

இப்பவே போய் வெளில சொல்லணும், மைக் போட்டு சத்தமா எல்லா ஆம்பிளை கிட்டயும், போங்கடா போய் ஒரு சின்ன பொண்ணு காலடில கிடங்கடா மொட்டை குண்டியான்னு. 

என்னை பொறுத்தவரை, என் அனுபவத்தில் சொல்கிறேன், டாப் னு சொல்லி கிட்டு திரியுற ஆம்பிளைங்க எல்லாம் ஒரு தடவை இப்படி பொம்பிளை காலுல விழுந்து அப்புறம் புடவைய கட்டி கிட்டு பொட்டச்சியா  இருந்தா, அப்புறம் வாழ் நாள் முழுவதும் தான் ஒரு டாப் என்பதை மறந்து விட்டு பொட்டச்சியா இருக்கவே ஆசை படுவீங்கடி என்று சொல்ல தோன்றியது.

அதோட பொண்ணுங்க கிட்டயும் கெஞ்சனும், ஆம்பிளைங்களை இப்படி அம்மணமா ஆக்கி, அப்புறம் பொட்டச்சியா ஆட்டி வைங்க என்று கெஞ்ச தோன்றுகிறது.

இப்படியெல்லாம் நினைத்து கொண்டு விழித்து கொண்டு இருக்கும் போது, கவிதாவின் குரல் என்னை மீண்டும் கனவு லோகத்தில் இருந்து, நிகழ் காலத்துக்கு கொண்டு வருகிறது.

கவிதா என்னிடம் என்னடி முழிச்சு கிட்டு   நிக்குற, போய் எங்களுக்கு காப்பி போட்டு எடுத்து கொண்டு வாடி என்றாள்.

இதனை நாளாக கவிதா தான் எனக்கு காப்பி போட்டு தருவாள். அதை அவள் தனது ஒரு கையில் முந்தானையில் வைத்து பவ்யமாக கொண்டு வந்து நீட்டுவாள். நான் அதை குடிக்கும் வரை அங்கேயே நின்று கொண்டு இருந்து விட்டு, நான் குடித்து முடித்ததும் என் எச்ச கோப்பையை வாங்கி சென்று கழுவி வைப்பாள்.

இன்று எதிர் மறையாக இதனை நாள் என்னிடம் வேலை செய்த சின்ன பெண்ணுக்கு, முன்னால ஆம்பிளை சிங்கமாய் இருந்த நான், இப்ப ஒரு பொட்டச்சியாக புடவை கட்டி கொண்டு, வேலைக்காரிக்கு வேலைக்காரியாக, காபி போட்டு கொண்டு வந்து கொடுக்கிறேன், அவள் முன்பு செய்வது போல, என் புடவை முந்தானையில் காப்பி கோப்பையை பவ்யமாக வைத்து அவள் முன்பு குனிந்து கொண்டு.

அதை கொஞ்சம் குடித்து விட்டு, கவிதா என்னிடம் கொடுத்து,  இந்தாடி, நான் குடிச்ச எச்ச காப்பி, என் வேலைக்காரி நீ இதை குடிடீ என்று கொடுக்கிறாள்.

நானும் எதிர்த்து பேச முடியாமல், அதை வாங்கி தீர்த்தம் போல குடிக்கிறேன். அதை அவள் என்னை ஏளனமாய் பார்த்து சிரித்து கொண்டே ரசிக்கிறாள்.