சண்டக்காரி EP03

 

தினேஷ்: எனக்கும் உன்னை பிடிச்சிருக்கு ராகவி. உன் கூட லிங் இன் ரிலேஷன் ஷப் தொடங்க நானும் ரெடியா இருக்கேன்.

ராகவி: இது சட்டுனு முடிவு பண்ணற விஷயம் இல்லை தினேஷ். மேரேஜ் பண்ணலனாலும் நாம லைப் டைம் கமிட்மெண்ட்ல இருக்கனும். டைம் எடுத்து யோசிச்சு முடிவு பண்ணலாம்.

சட்டுன வேலைய ஆரம்பிக்கலாம்னு நினைச்சா இவள் இப்படி தள்ளி போடறாளே என்று யோசித்தான். எப்படி இவளை சீக்கிரம் படுக்க வைப்பது என்று யோசித்தான். அவளுக்கு நம்பிக்கை கொடுப்பதுதான் ஒரே வழி என புரிந்தது.

திடீரென மழை வெளியே காய்ந்து கொண்டிருந்த அவனது பேண்ட் நினைந்து விட்டது.

ராகவி: நீங்க எப்படி இன்னைக்கே வீட்டுக்கு போக முடியும்னு தெரியல. இன்னைக்கு Bandh என்பதால் பேண்ட் வாங்க கடைகளும் இருக்காது. கொஞ்ச நேரத்துல இருட்டிடும். நீங்க புடவை கட்டிட்டு என்னோட கார்ல வந்துடலாம் யாரும் பார்க்க மாட்டாங்க. ஸ்டிரெய்ட்டா வீட்டுக்கு போயிடலாம். இந்த பிளான் OK வா?

பொம்பளய போல புடவை கட்டி கொள்ள அவன் ஆணாதிக்க மனம் ஆரம்பத்தில் இடம் கொடுக்கவில்லை. யோசித்த பார்த்தால் இது நல்ல யோசனையாக தான் தோன்றியது. புடவை கட்டி அவளுக்கு அடங்கி நடந்தால் அவளை எளிதில் நம்ப வைத்து அனுபவித்து விட முடியும் என்ற நம்பிக்கை எழுந்தது. அவனும் அதற்கு சம்மதித்தான்.

அவள் ஒரு ஆரஞ்சு வண்ண புடவை, பாவாடை மற்றும் ஜாக்கெட் எடுத்து வந்து கொடுத்தாள்.

தினேஷ்: எனக்கு இதை கட்ட தெரியாது. நீங்களே கட்டி விடுங்களேன்.

ராகவி: கட்டிவிடனும்னா கால்ல விழுந்து முதல்ல ஆசிர்வாதம் வாங்கனும்.

தினேஷ் சற்று தயங்கி விட்டு பிறகு அம்மணமாக அவள் காலில் விழுந்து ஆசிர்வாதம் வாங்கினான். ஒரு பொட்டச்சி கால்ல பிடிக்கிறோமே என்று உள்ளுக்குள் ஒரு உருத்தல் இருந்தது.

இதுக்கெல்லாம் சேர்த்து வெச்சு அவளை ஒரு வழி பண்ணிடனும் என்று நினைத்தான்.

தன்னை ஒரு ஆண்சிங்கம் என்று நினைத்து திரிந்தவன், ஒரு ஜீன்ஸ் அணிந்த பெண்ணின் கைகளால் புடவை கட்டி கொண்டான். சிறிது நேரத்தில் இருவரும் கட்டிலில் படுத்தனர்.

அவள் அழகை ரசித்தபடி அவன் இருக்க, அவள் மெல்லமாக அவன் கையை அவள் இடுப்பில் வைத்தாள்.

ராகவி: நீங்க புடவைல அழகா இருக்கேங்க.

தினேஷ்: நீயும் இந்த டிரஸ்ல ரொம்ப அழகா இருக்க.

சிறிது நேரத்தில் அவன் கை, அவள் மார்ப்பை கசக்க ஆரம்பித்தது. பிறகு அவன், அவளது ஜீன்ஸ் பட்டன் மற்றும் ஜிப்பை விலக்கிவிட்டு கையை உள்ளே விட்டுவிட்டான். விரல்களால் மெல்ல வருடினான். அவள் சொர்க்கத்தின் வாசலுக்கே சென்று திரும்பினாள்.

அவர்கள் இருவரும் கிளம்பும் நேரம் வந்துவிட்டது.

ராகவி: கார்ல பெட்ரோல் கம்மியா இருக்கு. நாம பைக்லயே போயிடலாம்.

தினேஷ்: பைக்ல போறதா? அதுவும் கட்டிட்டு?

ராகவி: நீ முந்தானை எடுத்து தலை மேல போட்டுட்டா யாருக்குமே நீ ஆம்பளனு தெரியாது.

தன்னைவிட 8 வயது சின்ன பெண் ராகவி இப்போது அவனை நீ என்று ஒருமையில் கூப்பிட ஆரம்பித்து விட்டாள். தினேஷ் அதை ஏற்று கொண்டால் தான் அவளை தன் வழிக்கு கொண்டு வர முடியும் என்று அறிந்திருந்தான்.

தினேஷ்: என்னால புடவை கட்டிட்டு பைக் ஓட்ட முடியாதே?

ராகவி: நீ எதுக்கு பைக் ஓட்டனும்? அதுக்கு தான் நான் இருக்கேனே!

தினேஷ்: ஒரு பொட்டச்சி பின்னால உட்கார்ந்து எப்படி ஒரு ஆம்பள பைக்ல வரது?

தினேஷ் தன்னை மறந்து சொல்லிவிட்டான்.

ராகவி: ஏன்? பொம்பள பின்னால ஆம்பள பைக்ல உக்கார்ந்து வந்தா கேவலமா? இந்த எண்ணத்தை தான் நீ மாத்திக்கனும். இந்த மாதிரி எண்ணம் இருந்தா நான் எப்படி உன் கூட வாழ முடியும் சொல்லு? ஒரு பைக் விஷயத்தலயே உன்னோட ஆம்பளதனத்தை காட்ட முயற்சி பண்ணற. நீ வீட்டு வேலை செய்யும் போது இது போல எண்ணம் வராதுனு எப்படி நம்பறது. இப்போ கண்ணாடில பாரு. நீ தான் புடவை கட்டி பொம்பள மாதிரி இருக்க.

தினேஷ்: சரி! நான் வரேன்.

ராகவி: நீ அடிக்கடி புடவை கட்டினால் தான் உனக்கு முழுமையா ஆண் என்ற திமிர் எட்டி பார்காமல் இருக்கும்.

அவள் தன் அப்பாவின் புல்லட்டை ஸ்டார்ட் செய்தாள். தினேஷ், இரண்டு கால்களையும் ஒரு பக்கமாக போட்டு அமர்த்தான். ராகவி புல்லட்டை சீரான வேகத்தில் இயக்கினாள். தன்னை விட 8 வயதுக்கு மேல் சிறிய பெண் ஜீன்ஸ் அணிந்து புல்லட் ஓட்டும் போது, ஆண் சிங்கம் என தன்னை பற்றி நினைத்துக் கொண்டிருந்த தினேஷ், ஒரு குடும்ப பெண்னை போல புடவை கட்டி கால்களை ஒரு பக்கமாக போட்டு அடக்க ஒடுக்கமாக அமர்ந்திருந்தான். வெளியே யாராவது பார்த்து விடுவார்களோ என்ற பயத்திலேயே இருந்தான்.

பயத்தில் நடுங்கியவாரே ஒரு வழியாக வீடு வந்து சேர்ந்த பின்தான் நிம்மதி அடைந்தான். அவனை விட்டுவிட்டு ராகவி சென்றுவிட்டாள்.

மறுநாள் வழக்கம் போல ராகவி பயற்சிக்கு வந்தாள். நேற்று எதுவுமே நடக்காததை போல சாதாரணமாக இருந்தாள்.

தினேஷ்: நேத்து Relationship Start பண்ணலாம்னு சொன்னயே.

ராகவி: உனக்கு Male Ego நிறைய இருக்கு தினேஷ் இது இருக்கிற வரை நாம ஒன்னு சேர முடியாது.

தினேஷ்: எனக்கு எந்த ஒரு Ego வும் இல்லை ராகவி!

ராகவி: நேத்து இருட்டு நேரத்துல கூட புடவை கட்டிட்டு வெளிய வர அவ்வளவு தயக்கம் உனக்கு. இப்போ பகல் நேரத்துல புடவை கட்டிட்டு உன்னால என் கூட வெளிய வர முடியுமா?

தினேஷ் தயக்கத்துடன் நின்றான்.

தினேஷ்: ஒரு ஆம்பள எப்படி பொம்பள மாதிரி புடவை கட்டிக்க முடியும்?

ராகவி: ஏன் முடியாது? புடவை கட்டிகிறது கேவலம்னு நினைக்கிற ஆள் நீ . பொம்பளயை விட நீ சிறந்தவன்னு உன்னால நிருபிக்க முடியுமா? நாம Boxing பண்ணலாம். பொம்பள நான் ஜெய்ச்சா நீ எனக்கு அடங்கி நான் சொல்லறத கேட்கனும். என்னை நீ மிஞ்சி விட்டால் நான் உள் பேச்சை கேட்கறேன்.

இருவரும் போட்டியிட்டனர். சிறிது நேரத்திலேயே ராகவி அவனை நாக் அவுட் செய்தாள்.

அவனை மறுகணமே அக்கறையோடு தூக்கிவிட்டாள்.

தோல்வியால் அதிர்ச்சியடைந்தாலும், வேண்டுமென்றே விட்டு கொடுத்தது போல நடித்துவிட்டு புடவை கட்டிக் கொள்ளவும் சம்மதித்தான். அன்றிலிருந்து சில நாட்கள் ராகவி முன்னிலையில் புடவை கட்ட ஆரம்பித்தான். மெல்ல மெல்ல அவள் மனதில் இடம் பிடிக்க தொடங்கினான்.

ராகவியும் அவனை நம்பி அவனுடன் பழக தொடங்கினான். அவன் ஆசைப்பட்டதை போலவே அவளுடன் ஒரு நாள் உடலுறவிலும் ஈடுபட்டான். அவளுக்கு ஒரு மனைவியை போல நடந்து கொண்டான். அவளுக்கு சரியான நேரத்தில் சிக்கல் உண்டாக்க வேண்டும் என நினைத்தான். அவளை ஏமாற்றி பல முறை பாதுகாப்பில்லாமல் உடலுறவு வைத்ததன் விளைவாக அவள் கர்ப்பமானாள்.

ராகவி: உன்கிட்ட வேண்டாம் வேண்டாம்னு பல தடவை சொன்னேன் ராஸ்கல். நீ வரதுக்கு முன்னாடியே வெளிய எடுத்துடுவேன்னு சொல்லி சொல்லி இந்த நிலைமைக்கு கொண்டுவந்துட்ட. இனி அபார்ஷன் தான் பண்ணனும்.

தினேஷ்: தயவு செஞ்சு அபார்ஷன் வேண்டாம். நானே அந்த குழந்தையை வளர்க்கிறேன். உனக்கு எல்லா விதத்துலயும் உறுதுணையாக இருப்பேன். நாம கூடிய சீக்கிரம் கல்யாணம் செஞ்சுக்கலாம்.

ராகவிக்கு என்ன செய்வதென்றே புரியவில்லை. கல்யாணம் குழந்தை எதுவும் வேண்டாம் என்று இருந்தவளுக்கு இப்போது இப்படி ஒரு இக்கட்டான சூழல் உருவானது.

தினேஷ்: நாம இன்னும் கொஞ்சம் டைம் எடுத்து கூட முடிவு பண்ணலாம். இப்போவே வேண்டாம்.

தினேஷ் எல்லா வீட்டு வேலைகளையும் செய்து அவளை அக்கறையாக பார்த்து கொள்வது போல நடித்தான். ராகவி மனமும் மெல்ல மெல்ல மாறியது.

கர்ப்ப காலத்தில் அவள் காலுக்கு வெந்நீரில் ஒத்தனம் கொடுத்தான். ராகவி, இப்போது தினேஷிற்கு துளி கூட ஆண் என்ற அகந்தை இல்லை என்று நம்ப ஆரம்பித்தாள். அவள் கர்ப்ப காலமும் 20 வாரங்களை தாண்டியது. இனி அவளே நினைத்தாலும் அவளால் அபார்ஷன் செய்ய முடியாது என்ற நிலை வந்துவிட்டது. தினேஷ் மெல்ல அவன் சுய ரூபத்தை காட்ட ஆரம்பித்தான்.

மாலதியின் மருமகன், EP26

மறுநாள் காலை வினோத் எழ சற்று நேரமாகிவிட்டது. ஸ்ரேயா இன்னும் தூங்கிக் கொண்டுதான் இருந்தாள். மெல்ல எழுந்து, புடவையை சரியாக கட்டிக் கொண்டு வெளியே வந்தான். அவன் அம்மாவும் மாமியாரும் ஹாலில் இருந்தனர். அவர்களை பார்க்க வினோத்துக்கு ஆச்சிரியமாக இருந்தது. இருவரும் ஜிம் உடையில் கல்லூரி பெண்களை போல சிக்கென இருந்தனர். அவன் மாமியார் மாலதி ஜிம் பேண்ட் மற்றும் ஸ்போர்ட்ஸ் பிரா அணிந்திருந்தார். அதே உடையை அவன் அம்மாவும் தைரியமாக அணிந்திருந்தது தான் அவனுக்கு மேலும் ஆச்சிரியத்தை உண்டாக்கியது.

மாலதி: என்ன வினோத்? ஷ்ரேயா உன்னை நைட் ரொம்ப பிளிஞ்சு எடுத்துட்டா போல.

வினோத் வெட்க புன்னகையுடன் தலை குனிந்தான்.

காயத்தி: சரி. நீ குளிச்சுட்டு வீட்டு வேலைகள் எல்லாம் ஆரம்பி. நாங்க ரெண்டு மணி நேரத்துல திரும்பி வந்துடுவோம்.

மாலதி: ஓ.கே. வினோத் நாங்க சீக்கிரம் வந்துடறோம். உன் அம்மாவை இந்த உடையை போட வைக்கறதுக்குள்ள எனக்கு ரொம்ப சிரமம் ஆயிடுச்சு. அநியாயத்துக்கு வெட்கப்படறா.

ஸ்போர்ட்ஸ் பிரா மட்டும் போட்டுக் கொண்டு ஜிம் செல்ல காயத்திரி ரொம்பவே தயங்கினாள். அதுவும் அங்கே ஜிம் டிரெய்னர்கள் 40 வயதுக்கு குறைவான ஆண்கள் என்று தெரிந்ததும் அவளுக்கு இன்னமும் கூச்சமாக இருந்தது. வீட்டிலிருந்தே ஸ்போர்ட்ஸ் பிரா போட்டுக் கொண்டு சென்றால்தான் ஜிம் சென்றடையும் போது அது பழகி கூச்சம் போகும் என்று மாலதி காயத்திரிக்கு புரிய வைத்தார். தன் மகன் புடவை கட்டி இருந்ததால் அவளுக்கு ஒரு கூச்சமாக இல்லை. ஒரு பெண் முன் நிற்பது போல தான் தோன்றியது.

மாலதி வெளியே சென்று சில நொடிகளிலேயே புல்லட் ஸ்டார்ட்டான சத்தம் கேட்டது. வெளியே பார்த்தவனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. அவன் மாமியாருக்கு புல்லட் ஓட்ட தெரியும் என்று அவனுக்கு இப்போதுதான் தெரிந்தது. அவன் அம்மாவும் பின்னால் ஏறி அமர்ந்து கொண்டாள்.

மாலதி பைக் ஓட்ட காயத்ரி பின்னால் அமர்ந்து கொண்டு

இரு பெண்களும் புல்லட்டில் கம்பீரமாக புறப்பட்டனர்.

அவன் அம்மாவும், மாமியாரும் சௌகர்யமாக ஜிம் பேண்ட் அணிந்து புல்லட்டில் செல்வதை புடவையில் இருக்கும் வினோத் ஆச்சர்யமாக பார்த்தான். மீண்டும் வீட்டுக்குள் சென்று Horlicks பாலில் கறைத்து ஸ்ரேயாவிற்கு எடுத்து வந்தான். கட்டிலில் படுத்திருந்த ஸ்ரேயாவின் கால் விரலை தொட்டு கும்பிட்டு தாலியை வெளியே எடுத்து கண்களில் ஒத்திக் கொண்டு ஜாக்கெட்டுக்குள் அதை திணித்தான். ஸ்ரேயா விழித்துக்கொண்டாள். அவள் கையில் டம்ளரை பயபக்தியுடன் கொடுத்தான்.

ஸ்ரேயாவுக்கு காலையில் பெட் காப்பி (ஹார்லிக்ஸ்) கொடுக்கும் வினோத்

வினோத்: Horlicks குடிங்க. நைட் நல்லா தூங்கினேங்களா?

ஸ்ரேயா: நீ புடவைல செம hot ஆ இருக்க டா. நைட் நாம ஒரு ரவுண்டு கம்மியா பண்ணிட்டோம்னு நினைக்கறேன். ஒரே மூடா இருக்கு.

டம்ளரை மேஜை மீது வைத்துவிட்டு அவனை படுக்கைக்கு இழுத்தாள்.

வினோத் தன்னை விடுமாறு கதறினான். நேற்று பல முறை உல்லாசத்தில் ஈடுபட்டதால் அவனுக்கு உறுப்பு பகுதியில் ஏற்கனமே வலி இருந்தது.

வினோத்: எனக்கு வலிக்குது. இன்னைக்கு கொஞ்சம் விட்டுடுங்களேன். நான் ஏற்கணவே குளிச்சுட்டேன்.

ஸ்ரேயா: நீ Fresh ஆ இருக்கடா. ஆனா புடவைக்குள்ள உன் உறுப்பு ரொம்பவே அமைதியா இருக்கு. என்னோட ஷார்ட்ஸ்குள் போகாது.

அவள் அவனை விடுவித்ததும் அவன் சமையலறைக்கு சென்று சமையல் வேலைகளில் ஈடுபட்டான். ஸ்ரேயாவும் காப்பி டம்ளருடம் சமையலறைக்கு சென்றாள்.

ஒரு ஆண் புடவைகட்டிக் கொண்டு சமைப்பதை சௌகர்யமாக ஷார்ட்ஸ் அணிந்து காப்பி குடித்துக் கொண்டே பார்த்து ரசித்தாள்.

வெளியே புல்லட் வரும் சத்தம் கேட்டது. வினோத் ஜன்னல் வழியாக பார்த்தான். அவன் மாமியார் புல்லட் ஓட்ட, அவன் அம்மா பின்னால் அமர்ந்து கொண்டு வந்தாள். வினோத் அவர்களுக்கு காபி ரெடி செய்தான்.

ஸ்ரேயா: வாவ் ஆண்டி! ஜிம் பிரா அண்டு பேண்ட்ல சிக்குனு சூப்பரா இருக்கேங்க. நீங்க ஷார்ட்ஸ் போட்டுட்டா இன்னும் கன்வீனியன்ட்டா இருக்கும்.

மாலதி: அவளை இதை போட வைக்கிறதுக்கே எவ்வளவு பாடுபட்டேன் தெரியுமா? இப்போ தான் கூச்சம் குறைந்து நார்மல் ஆகறா. இனி அவளுக்கு ஷார்ட்ஸ் பழக்க படுத்திடலாம்.

ஸ்ரேயா: நான் Workout செஞ்சு ரொம்ப நாள் ஆச்சு. இனிதான் ஆரம்பிக்கனும்.

காயத்திரி: அப்போ நேத்து நைட் Workout பண்ணலயா?

மூவரும் சிரித்தனர். வினோத் வெட்கப்பட்டு தலை குணிந்து கொண்டான். ஸ்ரேயா அங்கிருந்து குளிக்க சென்றுவிட்டாள். காயத்திரி தன் Shoe வை கழற்றிக் கொண்டிருக்கும் போது மாலதி பைக்கை நிறுத்திவிட்டு வந்தாள். மாலதி களைப்புடன் குனிந்து Shoe வை கழற்ற ஆரம்பித்தாள்.

காயத்திரி: என்னடா பார்த்துட்டே மச மசனு சும்மா நிக்கற? உன் மாமியாருக்கு Shoe கழற்றிவிடு!

மாலதி: இருக்கட்டும் காயத்திரி. மாப்பிள்ளையை அதுக்கு சிரமப்படுத்திட்டு !

அவன் அம்மாவின் கட்டளையை கேட்டதும் உடனே மண்டியிட்டு அவன் மாமியாரின் Shoe வை அவன் கையால் கழற்றிவிட்டான்.

மாலதி: ரொம்ப சோர்வா தெரியற? ஸ்ரேயா நைட் பிளிஞ்சு எடுத்துட்டாளா? அவ பிளிஞ்சு எடுக்கறதுல கெட்டிகாரி. நீ எப்படி அவள சமாளிக்க போறயோ தெரியல. உனக்கு எதாவது சிரமம் இருந்தா தயங்காம சொல்லு. நான் தீர்வு கொடுக்கறேன்.

வினோத்திற்கு தற்போது ஆணுறுப்பில் தான் வலி இருந்தது. இதை எப்படி மாமியாரிடம் சொல்வது.. அதுவும் அவன் அம்மாவின் முன்னிலையில் என்று தயங்கினான்.

மாலதி: நீ தயங்கறத பார்க்கும் போதே எதோ இருக்குனு தெரியும். உன் உடல் முழுவதையும் Examine பண்ணனும். அந்த ரூமுக்கு வா

காயத்திரி: அத்தை கூப்பிடறாங்க இல்ல. போ எதுக்கு தயங்கிட்டே நிக்கற?

அறைக்குள் நுழைந்ததும் மாலதி அவன் கட்டியிருந்த புடவை மற்றும் ஜாக்கெட், பாவாடை அனைத்தையும் அவிழ்த்துவிட்டு நிற்க சொன்னார்.

சற்று தயக்கத்துடன் அவன் கட்டியிருந்த புடவை மற்றும் ஜாக்கெட்டை கழற்றினான். பிறகு அனைத்தையும் கழற்றிவிட்டு அம்மனமாக நின்றான்.

முழுவதுமாக அவிழ்த்துவிட்டு அம்மணமாக மாமியார் முன் அடிமை போல நிற்பது அவனுக்குள் கொஞ்சம் ரோஷத்தை உண்டாக்கியது. ஆண் என்ற எண்ணம் இருந்து ஒன்றும் பயன் இல்லை என்று நன்கு அறிந்திருந்தான் அவன். தன்னை போன்ற ஒரு சராசரி இளைஞனை விடவும் பலசாலியாக இருந்தார் அவன் மாமியார். புத்தி கூர்மையில் பெரும்பாலான ஆண்களையும் மிஞ்சியவராக திகழ்ந்தார். அவன் மாமியரர் ஒரு தைரியசாலியும் கூட. தனக்கு தோன்றுவதை செய்து அதில் வெற்றி காண்பவர். இந்த வயதிலும் தைரியமாக ஜிம் பிரா மட்டும் அணிந்து புல்லட் ஓட்டும் தைரியம் சில இளம் பெண்களுக்கு கூட இருக்காது.

அப்படி பட்ட ஒரு பெண்ணின் முன் ஒரு ஆண் ஆடைகள் இல்லாமல் அடிமை போல அம்மணமாக நிற்பது ஏற்றத்தக்க ஒன்றுதான். அவன் உறுப்பை கொத்தாக பிடித்து தூக்கி பார்த்தார் டாக்டர் மாலதி.

மாலதி: ஏதாவது வலி இருக்காடா?

வினோத்: லேசா வலிக்குதுங்க அத்தை.

அவன் முன் தோளை தள்ளிவிட்டு பார்த்த போது, அவன் உறுப்பு சிவந்திருந்ததை கண்டாள்.

மாலதி: நான் ஒரு கிரீம் தரேன். அதை உபயோகிக்க மறக்காதே. அதுவும் ஒரு முறைக்கு மேல் ஈடுபடும் போது கட்டாயம் பயன்படுத்த வேண்டும். இன்னைக்கு நைட் நீ எடுவும் செய்யாமல் ரெஸ்ட் எடு. நான் ஸ்ரேயாவிடம் பேசி அவளை தொந்தரவு செய்யாம இருக்க சொல்லறேன்.

வினோத் தலையாட்டினான். இன்னும் அவன் முகம் வாடிதான் இருந்தது.

மாலதி: ஸ்ரேயாவிடம் சொன்னாலும் சமயத்தில் பலன் இருக்காது. நீ இன்னைக்கு நைட் என் கூட தூங்கு.

வினோதிற்கு இப்போதுதான் நிம்மதியாக இருந்தது. அவன் மாமியார் காலில் விழுந்து ஆசிர்வாதம் வாங்கினான்.

காயத்தரியும் அறைக்குள் வந்தாள்.

மாலதி: பாரு. உன் மகனுக்கு ஒரு நைட்டல எப்படி சிவந்திருக்குனு.

காயத்திரி சிரித்தாள்.

காயத்திரி: இந்த காலத்து ஆம்பளங்களுக்கு கொஞ்சம் கூட தென்பு இல்லை. ஒரு நைட் தாங்க மாட்டேங்குது.

மாலதி: பாவம் இவன். இன்னைக்கு நம்ம கூடவே தூங்கட்டும். நல்லா ரெஸ்ட் எடுத்தா நாளைக்கு சரி ஆயுடும்.

காயத்திரி: நீ என்ன செஞ்சாலும் சரி.

வெயில் காலம் என்பதால் அவன் அம்மாவும் மாமியாரும் ஷார்ட்ஸ் மற்றும் டி-சர்ட் போட்டுக்கொண்டனர். உள்ளாடைகள் எதுவும் அணியவில்லை. ஒரே கட்டிலில் அம்மாவுக்கு மாமியாருக்கு நடுவே பாதுகாப்பாக படுத்து கொள்ள போகிறோம் என்று நினைத்து சந்தோஷப்பட்டான்.

மாலதி: நீ துணி எதுவும் போடாம காத்தோட்டமா விடு. அப்பதான் சீக்கிரம் குணமாகும்.

வினோத் சற்று தயங்கினான்.

மாலதி: எதுக்கு தயங்கற? நாங்க பாக்காததா. அவுத்து போட்டுட்டு எந்து படு

மாலதி கூறியவாரே அம்மணமாக அவன் மாமியாருக்கும். தாய்க்கும் நடுவே படுத்துக்கொண்டான்.

இரண்டு பெண்களும் அவனை அனைத்தபடி படுத்து கொண்டனர்.

மலை போன்ற இரண்டு ஜோடி மார்பகங்களுக்கு நடுவே தலை வைத்து கதகதப்பான சூட்டில் இதமாகவும் பாதுகாப்பாகவும் படுத்துக் கொண்டிருந்தான். சிறிது நேரம் கழித்து ஷ்ரேயா மெல்ல வந்து கதவை திறந்தாள். Sexy யான Baby Doll உடையில் வந்து நின்று வினோத்தை ரகசியமாக அழைத்தாள்.

மாலதி தூங்காமல் கண்களை மட்டும் மூடி இருந்தாள். வினோத்திற்கு ஒரு புறம் ஸ்ரேயாவை பார்க்க ஆசையாக இருந்தாலும் மறுபுறம் வலியை நினைத்து பயமாக இருந்தது. அவன் உறுப்பு லேசாக எழ ஆரம்பித்தது. வினோத் எழுந்து அமர முயலும் போது மாலதி கண்களை திறந்தாள்.

மாலதி: இந்நேரம் இங்க உனக்கு என்ன வேலை?

ஸ்ரேயா: இல்லை மம்மி... சும்மாதான் வந்தேன்.

மாலதி: நீ போட்டிருக்கிற டிரஸ் பார்த்தாலே தெரியுது நீ எதுக்கு வந்திருக்கேன்னு. அவன் ஒரு நைட் சும்மா விடு. இப்படியா ஒரு ஆம்பள கிட்ட முரட்டுதனமா நடந்துக்குவ? பாவம் அவன். இப்படியா கசக்கி எடுப்ப?

ஸ்ரேயா: சாரி Mom! நான் ரூமுக்கு போறேன்.

மாலதி கோபமாக அவள் மகளை பார்த்துவிட்டு பார்வையை கோபமாக வினோத் மீது திருப்பினாள்.

மாலதி: நீ என்னடா? அவ கூப்பிட்டதும் உடனே ஓடற? நீ பட்டும் திருத்தலைன்னா நானே பிச்சு அவ கைல குடுத்துடுவேன். விறைப்பா நிக்கறத பாரு... அப்படியே வெட்டிட்டா சரியாயிடும்.

பயத்தில் அவன் தடி இயல்பு நிலைக்கு திரும்பியது.

சண்டக்காரி EP02

தினேஷ்: வணக்கம்! வந்ததுக்கு நன்றி. இதுதான் என் ஓப்பன் ஜிம்.

ராகவி: தேங்க்ஸ் உங்க ஜிம் நல்லாருக்கு. இங்க லேடீஸ் பேட்ச் இருக்கா இங்க?

தினேஷ்: நீங்க வரதா இருந்தா ஒரு தனி பேட்ச் ஆரம்பிச்சுடறேன். ஒரு கிளாஸ் டிரை செஞ்சு பாருங்க.

முதல் நாள் பயிற்சியின் போதே அவள் தனித்துவமாக திகழ்ந்தாள். ஆண்களை விட அவளுக்கு சுலபமாக கிக் செய்ய முடிந்தது.

பல வருடம் சண்டை பயிற்சி பெற்ற தினேஷயே அவளால் சமாளிக்க முடிந்தது.

அவள் தொடர்ந்து பயிற்சிக்கு வர ஒத்துக்கொண்டாள். ஆண்கள் செய்யும் செயல்களை அநாயாசமாக அவள் செய்வதை அவனால் ஏற்றுகொள்ள முடியவில்லை. தொடர்ந்து அவள் பயிற்சிக்கு வந்து அவள் வலிமையை காட்டினாள்.

                                    

ஆண்களை விட அவளால் வேகமாக மரம் வெட்ட முடிந்தது.

அவனையே உடல் தகுதியில் மிஞ்சி விடுவாளோ என்ற ஐய்யம் அவனுக்கு ஏற்பட்டது.

கடின உடல் உழைப்புக்கு பிறகும் தென்பாக இருந்தாள்.

ஒரு நாள் அவளுக்கு கூல் டிரிங்கில் மயக்கமருந்து கலந்து அவனை அனுபவித்து விட வேண்டும் என்று நினைத்தான். ஆனால் அன்று விதி வேறு வழியில் விளையாடியது. பயிற்சியின் போது சற்று அஜாக்கிரதையாக இருந்தான்.

அவளின் கால், அவனது கொட்டையை பதம் பார்த்தது. சுருண்டு கீழே விழுந்தான். இதை கண்டு பதறிய ராகவி, அவனுக்கு அருகில் இருந்த கூல் டிரிங்கை குடிக்க குடுத்தாள். அவனும் அதை மறந்து குடித்து விட்டான். அவன் லேசாக மயங்கியதை கண்டாள்.

ராகவி: தினேஷ்! என்ன பண்ணுது? இப்போவே டாக்டர் கிட்ட போகலாம்!

தினேஷ்: ஒன்றும் இல்லை. லேசான மயக்கம்தான். டாக்டர் எல்லாம் வேண்டாம் ரெஸ்ட் எடுத்தா சரியா பேரும்.

அவனை கை தாங்கலாக எழ வைத்தாள். எழுந்து இரண்டு எட்டு வைத்ததும் தள்ளாட ஆரம்பித்தான். ராகவி அவனை தொளில் துண்டை போல போட்டு சுலபமாக தூக்கி செல்வதை அவன் உணர்ந்தான். பிறகு அவனை காரில் அமர வைத்து காரை எங்கோ ஓட்டி சென்றாள். அதன் பிறகு அவன் மயங்கி விட்டான். கண் விழித்து பார்க்கும்போது அவன் எங்கு இருக்கிறான் என்று அவனுக்கே தெரியவில்லை. ஒட்டு துணி கூட இல்லாமல் அம்மணமாக இருப்பதை உணர்த்தான்.

ராகவி: சாரி. என் ப்ரெண்டு ஒருத்தி டாக்டர்க்கு படிக்கிறா. அவசரத்துல பக்கதுல அவள் வீடுதான் இருக்குனு அங்க கூட்டிட்டு போய்ட்டேன். உங்களுக்கு ஒன்னும் இல்லை ஐஸ் பேக் வெச்சா குணம் ஆயுடும் காலைல மயக்கமும் தெளிஞ்சுடும்னு சொன்னாள். இருட்ட ஆரம்பிச்சதால என்னோட வீட்டுக்கு கூட்டி வந்துட்டேன்.

அவன் ஆணுறுப்பை கையால் மறைத்தான்.

ராகவி: நீங்க ரொம்ப வெக்கபட தேங்க தினேஷ். நான் மணி கனக்கா அங்க பார்த்துட்டு இருந்தேன், ஐஸ் பேக் வெச்சுட்டு தொடவும் செய்தேன். நீங்க இப்போ மூடி வைச்சு ஒரு பிரயோஜனமும் இல்னல. கிக் பண்ணும் போது நீங்க என் அவ்வளவு க்ளோசா நின்னேங்க? நல்ல வேளையா நசுங்கி போகல. ஒரு அடிக்கே சுருண்டுட்டேங்க!

ஆண் சிங்கம் போல திமிராக சுற்றி திரிந்தவன் இப்போது அடிபட்டு, ஒட்டு துணி இன்றி கூனி குறுகி கிடந்தான்.

தினேஷ்: என்னோட துணிகள் எங்கே?

ராகவி: நீங்க பேண்ட் மற்றும் ஜட்டி மட்டும் தான் போட்டிருந்தேங்க. வலி தாங்க முடியாம யூரின் போய் அதையும் நினைச்சுட்டேங்க. நான் அலசி காய வெச்சிருக்கேன். காயறதுக்கு 3 மணி நேரம் ஆகும். என்கிட்ட இருக்கிற ஜீன்ஸ், லெக்கிங்ஸ் உங்களுக்கு பத்தாது. அது விட்டா புடவைதான் இருக்கு.

தினேஷ் நமிட்டு சிரிப்பு சிரித்தான்.

ராகவி: ஏன் சிரிக்கறேங்க தினேஷ்? புடவை கட்டிகறது ஒன்னும் ஏளனமான விஷயம் இல்லையே. எவ்வளவோ பெண்கள் இன்னும் தினமும் புடவை கட்டறாங்க. உங்களுக்குக்கோ அது கேவலமான நிகழ்வா தெரியுது.

தினேஷ்: ஒரு ஆம்பள எப்படி புடவை கட்டிக்க முடியும்.

ராகவி: ஏன்? பொம்பள பேண்ட் சட்டை போடும் போது ஆம்பள புடவை கட்டிக்க முடியாதா? ஆம்பளன்னா என்ன. ஏதாவது ஷ்பெஷலா? ஆம்பளங்களும் புடவை கட்டிக்க முடியும், வளையல் போட்டுக்க முடியும், பொட்டு வெச்சுக்க முடியும். வீட்டு வேலைகள் செய்ய முடியும். குழந்தை மட்டும்தான் பெத்துக்க முடியாது.

விட்டா நம்மலயே பொட்டச்சி ஆக்கிடுவா போல இருக்கு என்று நினைத்தான் தினேஷ். பக்கத்தில் கம்பிளி இருந்தும் தினேஷ் அவன் உறுப்பை மறைக்க வில்லை. ராகவிக்கும் அவன் உறுப்பை பார்த்து மனதில் கிழற்சி தூண்டியது.

ராகவி: உங்க துணி காயற வரைக்கும் புடவை கட்டிக்கோங்க, இல்லைன்னா போர்த்திக்கோங்க.

தினேஷ்: ஏன்? ஒரு ஆம்பளயோடத பார்க்க கூச்சமா இருக்கா?

ராகவி: கூச்சம் எல்லாம் இல்லை. நான் நினைச்சாலும் நீங்க நினைச்சாலும் எதுவும் பண்ண முடியாது. குறைந்தது ஒரு வாரம் ஆகுமாம் எழுந்து நிக்க. வேஸ்ட்டாக எதுக்கு அதை பார்க்கனும்..

ராகவி எந்த வித தயக்கமும் இல்லாமல் ஓப்பனாக பேசுவது தினேஷிக்கு வியப்பாக இருந்தது. பெண்களுக்குரிய நாணம் அவளிடம் இருந்தாலும், திமிரும் செறுக்கும் சற்று தூக்கலாகவே இருந்தது.

சிக்கென தங்க சிலை போன்ற பெண், ஜீன்ஸ் மற்றும் டேங் டாப்பில் தொப்பிள் தெரிய அவன் கண்முன் நடமாடும் போதும் அவன் உறுப்பு செத்த பாம்பை போல கிடப்பதை இப்போதுதான் உணர்ந்தான்.

தினேஷ்: இந்நேரம் அடி மட்டும் படாமல் இருந்தால் நடக்கறதே வேற

ராகவி: என்னை போதும் போதும்னு சொல்லும் அளவுக்கு வெச்சு செஞ்சிருப்பங்களா? முதல்ல அடிபட்டதால் இப்படியா இல்லை, எப்பவுமே இப்படிதானானு தெரியல.

ஒரு பெண், அவனை கேலி செய்யும் நிலைமைக்கு வந்துவிட்டதே என்று நினைத்து அவமானத்தில் துடித்தான்.

ராகவி: நான் விளையாட்டா தான் சொன்னேன். நீங்க இதை சீரியஸா எடுத்துக்காதேங்க. நீங்க மட்டும் என் முன்னாடி மறைக்காம உட்கார்ந்துட்டு இருக்கிறது தப்பு இல்லையா?

தினேஷ் ஒரு போர்வை கொண்டு அவன் உறுப்பை மறைத்தான்.

அனுபவிக்க முயற்சி செய்து நூலிழையில் தப்பி விட்டதும் இல்லாமல் அவளிடமே அடங்கி போய் படுத்திருப்பது அவன் ஆண்மைக்கே இழுக்காக இருந்தது.

ராகவி: Frank ஆ சொல்லனும்ன்னா எனக்கு உங்கள ரொம்ப பிடிக்கும் தினேஷ். ஆனால் எனக்கு திருமணத்தின் மேல் நம்பிக்கை இல்லை. அம்மா இல்லாமல் தனியா வளர்ந்துட்டேன். அப்பா என்னை பையன் மாதிரி தான் வளர்த்தார். புருஷனுக்கு சமைச்சு போடறது, குழந்தையை பார்த்துட்டு வீட்டோட இருக்கிறது, இதெல்லாம் எனக்கு செட் ஆகாது. நீங்களும் தனி மரம்தான். ஆனால் எனக்கு குடும்ப வாழ்க்கை செட் ஆகாது. அதுக்குனு பார்க்கற ஆம்பள கிட்ட எல்லாம் படுக்கனும் ஆசைபட்டதில்லை. ஒரு ஆம்பளைய லவ் பண்ணி காலம் முழுக்க ரிலேஷன் ஷிப்ல இருக்கனும்னு எனக்கு ஆசை. அந்த ஆம்பள Ego இல்லாமல் என்னை மதிக்கற ஆளா இருக்கனும், முக்கியமா பெண்களை மதிக்கறவனா இருக்கனும்.

அவளுக்கும் தன்னை பிடித்திருக்கிறது இனி நினைத்த காரியம் முடிந்துவிடும் என தினேஷ் மகிழ்ந்தான். பழம் நழுவி பாலில் விழும்போது பருகி விடுவதுதான் வேலை.