வெள்ளி, 2 ஆகஸ்ட், 2024

காலமெல்லாம் காலடியில், EP30

நித்யாவின் அலுவலகத்தில் நடந்த மாற்றங்கள் 03

காலமெல்லாம் காலடியில் முழு கதையும் படிக்க

எனக்கு சீனியர் மேனேஜர் ஆக ப்ரோமோஷன் கிடைக்க பெற்ற போது, அந்த இரண்டாவது டீம் மேனேஜர் நந்தா தான் எதிர்ப்பு தெரிவித்தான். ஆனாலும் அவனால் மேலிட முடிவை எதிர்த்து ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை. நித்யாவாகிய நான் சீனியர் மேனேஜர் ஆக வரட்டும், அப்போது குடைச்சல் கொடுக்கலாம் என்று நினைத்து விட்டு விட்டான்.

அவ்வாறே முதல் ஆறு மாதம் ரொம்பவே குடைச்சல் கொடுத்து கொண்டு இருந்தான். எந்த வேலையையும் ஒழுங்காக சொன்ன நேரத்தில் முடிக்க மாட்டான். என்ன சொன்னாலும் எருமை மாட்டின் மேலே மழை பெய்வது போல கண்டுக்கவே மாட்டான். அவனது டீம் அவனுக்கு ரொம்பவே சப்போர்ட் என்பதால், என்னால் கொஞ்சம் விட்டு பிடிக்க வேண்டியதாகி விட்டது.

அந்த நேரம் பார்த்து மாறன் சார் ஓய்வு பெற அவர் இடத்தில புது மேனேஜர் நியமனம் செய்யும் நேரம் வந்தது. நான் அச்சமயம் பணியில் சேர்ந்த என் கணவரை (அந்த கதையை, அடுத்த பகுதியில் விரிவாக பார்க்கலாம்) பிரபாகர் டீமுக்கும், பிரபாகரை நந்தா டீமுக்கும், நந்தாவை மாறன் சார் சென்ற எனது முக்கிய டீமுக்கும் போட்டேன்.

நந்தாவுக்கு அது பெரிய ஆச்சர்யம், ஏன் எனில் அவன் என் கணவரை தான் அந்த டீமுக்கு போடுவேன் என்று எதிர்பார்த்தான். அந்த டீம் தான் எங்கள் கம்பனிக்கு தற்சமயம் அதிக லாபத்தை கொடுக்கும் டீம் - அமெரிக்கா ஒப்பந்தம் இன்னும் நன்கு நடந்து கொண்டு இருக்கிறது - அதிக விரிவாக்கத்துடன்.

எனவே எதிர்த்து ஏதும் சொல்ல முடியாமல், அந்த டீமுக்கு சென்று பொறுப்பு எடுத்து கொண்டான். அந்த டீமில் இருக்கும் அனைவரும் என் அடிமைகள் என்று அவனுக்கு தெரியாது. நான் சொல்வதே வேத வாக்கு அவர்களுக்கு. அவர்களிடம் சென்று அவனை மாட்டி கொள்ள வைத்தேன்.

அந்த டீமில் இருப்பவர்களிடம் அவனுக்கு என்ன செய்ய வேண்டும் என்று சொல்லி கொடுத்து விட்டேன். இப்போது அவன் எனக்கு குடைச்சல் கொடுக்க முடியாமல், எனது அந்த டீம் அவனுக்கு கொடுக்கும் குடைச்சலில் மாட்டி கொண்டு முழிக்கிறான்.

இடையில் நான்சி மேடம் இடம் வேறு பேசி சரி கட்டி விட்டேன். அவர்களும் எனது நாடகத்துக்கு ஒத்துக் கொண்டார்கள். நந்தாவின் டீம் இப்போது அவனது வேலையை வேண்டுமென்றே ஒழுங்காக செய்யாமல் குடைச்சல் கொடுத்தார்கள். அவன் கொடுக்கும் ரிப்போர்ட் எதுவும் சரியாக இல்லை என்று அமெரிக்கா நிறுவனம் எங்கள் மேலிடத்தில் குறை சொல்ல தொடங்கினார்கள். (நான் அவர்களுக்கு இடைஞ்சல் வராமல் தனியாக ஒழுங்கான ரிப்போர்ட் சப்மிட் செய்து விடுவேன்).

அந்த காலாண்டு முடிவில் அவனது டீம், அதாவது நந்தாவின் செயல் திறன் மிக மோசமாக இருப்பதாக மேலிடத்துக்கு ரிப்போர்ட் செய்யும் நேரம் வந்தது. அந்த அமெரிக்கா ப்ராஜெக்ட் தான் எங்கள் கம்பனிக்கு உயிர் நாடி என்பதால் அதில் முதல் முறையாக ஏகப்பட்ட குளறுபடிகள், அதற்கு முக்கிய காரணம் அதன் மேனேஜர் நந்தா தான் என்று நான் மேலிடத்துக்கு ரிப்போர்ட் செய்ய உள்ளேன் என்று நந்தாவுக்கு தெரிந்து விட்டது. பதறி விட்டான். அந்த ரிப்போர்ட் மட்டும் மேலிடம் சென்றால் அவனது வேலைக்கே உலை வைத்து விடுவார்கள். பிறகு அந்த கரும் புள்ளியுடன் வேலையில் இருந்து துரத்தப் பட்டால், பின்பு அவனுக்கு வேறு எங்கேயும் வேலை கிடைக்காது.

அவனது நிலை மிகவும் கவலைக்குரியதாகி விட்டது. ஏகப்பட்ட லோன், குடும்ப சிலவுகள் எல்லாம் அவனால் சமாளிக்க முடியாது. ஆண் என்ற திமிருடன் அவனின் மனைவியையும் வேலைக்கு அனுப்பாமல் வைத்து இருந்தான். என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் என்னிடம் சரணடைவதை தவிர வேறு வழியில்லை என்று தெரிந்து கொண்டு என்னிடம் வந்தான்.

என்ன நந்தா, நீ தான் என்னிடம் நேரில் வந்து ரிப்போர்ட் செய்ய மாட்டாயே, நேற்று வந்த சின்ன பெண், இவளிடம் சென்றா நிற்பது என்று உனக்கு தோணுமே. இன்று என்ன ஆயிற்று என்று சற்று ஏளனமாய் கேட்டேன்.

அவ்வளவுதான் படாரென்று என் காலில் விழுந்து விட்டான். மன்னித்து கொள்ளுங்கள் பெரிய மனது பண்ணி, உங்களை பகைத்து கொண்டு மிக பெரிய தவறு செய்து விட்டேன். என்னை காப்பாற்ற உங்களால் மட்டுமே முடியும். நீங்கள் என்ன சொன்னாலும் செய்கிறேன், என் வேலையை காப்பாற்றி கொடுங்கள் என்று அழும் குரலில் என் காலை பிடித்து கொண்டு கெஞ்சுகிறான்.

நானும் இன்னும் அவனை கேவல படுத்த வேண்டும் என்று முடிவு எடுத்துக் கொண்டு, நான் என்ன செய்ய முடியும், நீதான் பெரிய ஆம்பிளை ஆயிற்றே, எதற்கு சின்ன பெண், என் காலில் விழுகிறாய்.

ஏதோ சொன்னதாக கேள்விப் பட்டேன், இந்த நித்யா எல்லாம் எனக்கு பின் வந்து சேர்ந்தவள், இன்று எனக்கு மேலே சென்று விட்டாள், இந்த பொண்ணுங்களே இப்படித்தான், எதை காட்டி மயக்குகிறார்களோ தெரியவில்லை என்று என்னை பற்றி கேலி செய்ததாக.

ஆமாம் நான்தான் பொம்பிளை, என் திறமையால் முன்னேற வில்லை, ஆனால் நீதான் ஆம்பிளை ஆயிற்றே. உன் திறமையை காண்பிக்க வேண்டியதுதானே என்றேன்.

ஐயோ உங்களது வார்த்தைகளால் என்னை கொல்லாதீர்கள். எனது அந்த ஆம்பிளை திமிர் எல்லாம் போய் விட்டது, உங்கள் காலடியில் கிடக்கிறேன் இப்போது, என்ன சொன்னாலும் செய்கிறேன், என்னை காப்பாற்றுங்கள் என்று கெஞ்சுகிறான்.

இல்லை இன்னும் உன் ஆம்பிளை திமிர் போக வில்லை, காரியம் ஆக வேண்டும் என்று என் காலை பிடிக்கிறாய். காரியம் ஆனதும், நாளை மீண்டும் உன் வேலையை என்னிடம் காட்டுவாய் என்றேன்.

அதைக் கேட்ட அவன், இப்போது என்ன செய்தால் நீங்கள் நம்புவீர்கள் என்று கேட்டான்.

நான் மெல்ல சிரித்துக் கொண்டே, கழட்டு உன் ஆடைகளை என்றேன் கண்டிப்பான குரலில். ஒரு நிமிடம் நான் சொன்னதைக் கேட்டு திகைத்துப் போய், பேயறைந்த மாதிரி நின்றான், பிறகு ஏதும் பேசாமல், என்ன நினைத்துக் கொண்டானோ, பட பட வென்று தனது உடைகளை கழட்டிப் போட்டுவிட்டு அம்மண குண்டி ஆம்பிளையாய் என் முன்னால் தலை குனிந்து, தன்மானம் இழந்து நின்றான்.

மண்டியிட்டு, என் காலை பிடித்து, என் கால் செருப்பை தொட்டுக் கும்பிட்டு மன்னிப்புக் கேள் என்றேன் அதிகாரமாய் கால் மேல கால் போட்டு உட்கார்ந்து கொண்டு, என் தூக்கிய ஒரு செருப்பணிந்த காலை அவன் முகத்துக்கு நேரே ஆட்டிக் கொண்டே.

அடுத்த நொடி அம்மணமாய் விழுந்தான், அவன் தன் தலை என் காலில் படும் வகையில், என் செருப்புக்கு முத்தம் கொடுக்கும் நிலையில் இருக்கிறான். 

என்னடா ஏதோ பெரிய ஆம்பிளை என்று திமிர் கொண்டு ஆடினாய், எங்கே போய் விட்டது அந்த ஆணவம் எல்லாம். இவ்வளவுதானா உன் ஆண்மை வீரம்? இப்படி வெட்கமில்லாமல், நீ கேவலமாய் பேசிய ஒரு சின்ன பெண் காலில் அம்மணமாய் விழுந்து கிடக்கிறாயே, ஏண்டா நீ எல்லாம் ஒரு ஆம்பிளைதானா என்று கேட்டேன். பேசாம நான் கொடுக்கிற புடவைய கட்டிக் கிட்டு பொட்டச்சியா மாறி விடு என்றேன்.

அவன் ஏதும் பதில் பேசாமல், அப்படியே என் காலில் விழுந்து கிடக்கிறான்.   அப்படியே அவனை எழுப்பி மண்டி இட்ட நிலையில் நிறுத்தி கேட்கிறேன்,  சொல்லுடா நீ ஆம்பிளையா இல்லை பொட்டச்சியா, என்ன புடவை கட்டிக் கிறாயா என்று.

அப்படி அவமானப் பட்டு என் காலில் விழுந்து கிடக்கும் நிலையிலும் அவனின் குஞ்சு என்னமோ விறைப்புடன் சுமார் ஆறேழு இன்ச் நீளத்துக்கு நட்டு கிட்டு நிக்குது.

என்னடா இப்படி நட்டுக் கிட்டு நிக்குது. ஆசை வந்தா தானே ஆம்பிளைங்களுக்கு இப்படி தூக்கும். என்ன இப்படி என் முன்னாலே கேவல பட்டு நிக்க பிடிச்சு இருக்கா என்று கேட்க, நந்தா அப்போதுதான் தனது உறுப்பை பார்த்து வெட்க படுகிறான். அவனுக்கே புரிய வில்லை, ஏன் இப்படி தூக்கிக் கிட்டு நிக்குது என்று, என்ன இந்த நித்யா மேடம் சொல்வதுபோல எனக்கே இப்படி கேவல பட்டு அம்மணமாய் நிற்க பிடித்து இருக்கோ என்று சந்தேகம் வந்து விட்டது அவனுக்கு, அதை நினைத்து வெட்கப் படுகிறான், குஞ்சை பொத்திக் கொள்கிறான்.

செருப்பணிந்த காலால் அவன் பொத்திக் கொண்டதை தடுக்கிறேன். புரிந்து கொண்டு கையை எடுத்து விட்டான். சொல்லுடா நீ ஆம்பிளையா? இல்லை புடவை கட்டி பொட்டச்சியாக ஆசை படுகிறாயா? என்று கேட்டேன். உங்கள் விருப்பம் என்று சொல்லி தலை குனிகிறான்.

நான் இதுவரை செய்தது தப்பு, என்னை மன்னித்துக் கொள்ளுங்க என்று காதைப் பிடித்து உக்கி போடு இப்படி அம்மணமாய் என்று சொல்ல, அப்படியே உக்கி போடுகிறான். மூன்று முறை உக்கி போட்டவுடன் நிறுத்தி, இப்போது எனக்கு ஆம்பிளை என்ற ஆணவம் / திமிர் போய் விட்டது, நான் இனிமேல் ஆம்பிளையே இல்லை, தயவு செய்து எனக்கு புடவை கட்டி விட்டு, என்னை ஒரு பொட்டச்சியாக மாற்றுங்கள் என்று கெஞ்சி கேட்டுக் கொண்டே உக்கி போடு என்றேன். அவனும் அப்படியே தோப்பு காரணம் போட்டான்.

சரிடி, நீயே ஆசைப் பட்டு கேட்பதால் இந்தா, இந்த புடவைய கட்டிக்கோ என்று ஒரு புடவையை அவன் மேல் வீசி எறிந்தேன். பாண்ட் போட்டு கொண்டு அதற்கு மேலே புடவைய சுத்தி விட்டேன். எதிரில் இருந்த கண்ணாடியில் அவனைப் பார்க்க செய்தேன், என்னடி பிடித்து இருக்கா என்றேன். வெட்கத்துடன் தலை கவிழ்ந்தான்.

சரி இனிமேல் என் மேல் கோபம் கொள்ளாமல், எனக்கு அடங்கி நான் சொல்வதை கேட்டு நடப்பாயா என்று கேட்டேன். அவனும் ஒத்துக் கொண்டு அப்படியே நடப்பேன் என்று உறுதி அளித்தான். சரி என்று சொல்லி அவனை மீண்டும் வழக்கமான உடை அணிய வைத்து அனுப்பி வைத்தேன். போகும்போது, இனிமேல் இதேபோல் என்னிடம் பணிவுடன் நடந்து கொண்டால் எந்தப் பிரச்சினையும் இருக்காது, மற்றதை நான் பார்த்து சமாளித்து கொள்வேன். என்ன புரிந்ததா என்று கேட்க, அவனும் மிக்க நன்றி என்று என்னை வணங்கி விட்டு சென்றான்.

------------------------------------

அடுத்த நாளே மேலிடத்தில் பேசி அவர்களுக்கு ஆசுவாசம் அளித்து எனது மூன்று டீமுக்கும் மேனேஜர் பதவி இடங்களை மீண்டும் மாற்றி விட்டேன்.

நந்தாவை அவனது பழைய டீமுக்கு (டீம் # 02), எனது கணவரை என் சிறப்பு டீமுக்கு (டீம் # 03) மற்றும் பிரபாகரை டீம் # 01 மேனேஜர் என மாற்றங்கள் செய்தேன்.

எனக்கு கொடுக்கும் மரியாதையை, எனது கணவருக்கு கொடுக்கும் படி சொன்னதும், இதெல்லாம் சொல்லவும் வேண்டுமா என்பது போல, அந்த டீம் # 03 மெம்பெர்ஸ் எனது கணவருக்கு உரிய மரியாதையையும், மீண்டும் வேலையை பழைய படி சிறப்பாக செய்தும் கொடுத்தனர்.

அடுத்த காலாண்டிலேயே அணைத்து டீமும் தங்கள் பணியினை சிறப்பாக எனது தலைமையில் செய்து காண்பித்து, மேலிடத்தில் மிகவும் நல்ல பெயரை எனக்கு வாங்கி கொடுத்தனர்.

நந்தாவும் அதன் பிறகு எனது அடிமையாக ஆகி விட்டான். அவ்வப்போது அவனை என் அறைக்கு அழைத்து, என்னடா இப்போது எல்லாம் மீண்டும் முருங்கை மரம் ஏறி விட்டாயா என்று கேட்டு அவனை கலாய்ப்பேன்.

அவனும் இல்லை மேடம், நீங்கதான் எனக்கு தெய்வம் என்று என் காலில் விழுந்து கும்பிடுவான். புடவை கட்டிக்கிறாயா என்று கேட்டால், உடனே தனது உடைகளை அவிழ்த்து விட்டு அம்மணமாய், புடவை கட்டிக்க காத்து இருக்கேன், உங்கள் விருப்பம் போல என்று எனது காலில் விழுவான்.

நானும் சரி சரி, இப்போது போல, எப்போதும் உனது விசுவாசத்தை எனக்கு காணிக்கையாக்கு, அவ்வப்போது வந்து அதை இப்படி நிரூபித்து கொண்டு இரு என்று சொல்லி அவனை அனுப்பி வைப்பேன். அவனும் வணங்கி செல்வான்.

இவ்வாறாக எனது மூன்று டீம் மேனேஜர்களும், திமிர் அடங்கிய நந்தா, அன்பால் அடங்கிய பிரபாகர், என்றும் என் காலடியில் இருக்கும் என் அன்பு கணவர் சுதாகர் ஆகிய மூன்று பேரும், தங்கள் டீம் உறுப்பினர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டு, எனது அடிமையாய் எனக்கு கீழே வேலை பார்த்து வருகின்றனர்.

எனது கணவர் என் கம்பனிக்கு எப்படி வந்தார் என்பதை அடுத்த பகுதியில் அவரது பார்வையிலேயே நீங்கள் அறிந்து கொள்வீர்கள்.

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக