வேலைக்காரியின் மகள் 1

 

என் பெயர் வசந்தா. நான் ஒரு வேலைக்காரியின் மகள். அம்மாவை போல, அவர்களை தொடர்ந்து, அவர்கள் வேலை செய்யும் இடத்தில, நானும் ஒரு வேலைக்காரியாக வளர்ந்து வந்தவதான். ஆனால் இப்போது ஒரு வெற்றி கரமான, புகழ் பெற்ற, தன்னம்பிக்கை உடைய தொழில் அதிபர். எனக்கு கணவன், இரண்டு குழந்தைகள் இருக்கின்றனர். முதல் குழைந்தை பையன், அப்புறம் ரெண்டாவது ஒரு பொண்ணு. எனக்கு வயது 46. என் கணவன் வயது 52. பெயர் சுதாகர். என் பையன் பெயர் ராஜீவ், வயது 24. பெண் ராகவி வயது 18. இருவரும் கல்லூரியில் படித்து கொண்டு இருக்கிறார்கள். பையன் மேற் படிப்பு கடைசி வருடம், பொண்ணு கல்லூரி முதல் வருடம். என் கணவன் (அவன் வேறு யாருமில்லை, என் முதலாளி அம்மா பையன்), தனது குடும்ப தொழிலை பார்த்து கொண்டு இருந்தான். ஆனால் இப்போது அதை நாந்தான் பார்த்து கொண்டு இருக்கிறேன்.

ஒரு காலத்துல கம்பீரமான ஆம்பிளையா, பணக்கார திமிரும், ஆம்பிளை என்கிற ஆணவமும் சேர்ந்து கொண்டு, வேலைக்காரியா இருந்த என்னை, வீட்டுலயும், கம்பெனிலயும் விரட்டி விரட்டி, அதட்டி வேலை வாங்கின முதலாளி அம்மா பையனை, இப்ப எனக்கு அடங்கி, ஒடுங்கி நடக்குற ஒரு வேலைக்காரியாக மாற்றி இருக்கேன். வேலைக்காரியா இருந்த நான், அவனுக்கு பொண்டாட்டி என மாறின பிறகு, இப்பல்லாம் நான் ஆம்பிளை மாதிரி உடை எல்லாம் உடுத்தி கொண்டு, கம்பீரமாய் புருஷனா இருக்க, அவனோ எனக்கு, பொண்டாட்டிக்கு பொண்டாட்டியா, பொட்டச்சி புருஷனா, புடவை உடுத்தி, பொட்டச்சியா வீட்டுல வேலைக்காரியா, கவர்ச்சியா பொம்பிளை உடை உடுத்தி, ஒரு பொம்பிளையா, எனக்கு கீழே வேலை பாக்குற, என்னோட பர்சனல் அசிஸ்டன்ட் (PA) / செகிரேட்டரி ஆக கம்பெனிலயும் இருக்கான். சொல்ல போனால் பர்சனல் அசிஸ்டன்ட் / செகிரேட்டரி என்று சொல்ல முடியாது, பர்சனல் அடிமை (PA) / slave அப்படின்னு தான் சொல்லணும். அவனை அப்படி பொட்டச்சியா பார்த்தா, கண்டிப்பா அவனை யாரும் அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியாது.

பெண்கள் தான் உயர்ந்தவர்கள். ஆண்கள் எல்லாம் பெண்களுக்கு அடிமையா இருக்கத்தான் லாயக்கு அப்படின்னு ஒரு எண்ணம் எனக்கு சின்ன வயதில் இருந்தே உண்டு. எனக்கு சின்ன வயது முதல்லே, ஆண்கள் மேல ஒரு வெறுப்பு உண்டு. அதற்கு காரணம், என் அப்பா, அம்மாவை விட்டு விட்டு ஓடி போய் விட்டார். ஆனால் என் அம்மா, என்னை வீட்டு வேலை எல்லாம் பார்த்து படிக்க வைத்தார்கள். என் அம்மா வீட்டு வேலை பார்க்கும் இடத்தில், அவர்கள் ரொம்ப கஷ்ட பட்டார்கள். நானும் அங்கே அவ்வப்போது செல்வேன், அம்மாவுக்கு உடம்பு முடியாமல் இருக்கும் நேரங்களில் அவர்களுக்கு உதவி செய்ய. அங்கே தான் நான் என் கணவனை பார்த்தேன். அவன் அந்த வீட்டு முதலாளி அம்மாவின் ஒரே ஒரு செல்ல பையன்.

அவன் வீட்டில் அப்பா இறந்து போய் விட்டார். அவன் அம்மா தான் அவரது பிசினெஸ்ஸா பார்த்து கிட்டு இருந்தாங்க. அதனால அவங்களால ரொம்ப நேரம் தன் பையனோட இருக்க முடியாது. அவனை அவன் அம்மா எப்போதும் ஆண்கள் மட்டுமே படிக்கும் உயர்தர பள்ளி கூடத்தில், பின்பு கல்லூரியில் படிக்க வைத்தார்கள். அங்கே அவன் விடுதியில் தங்கி படித்து வந்தான். விடுமுறைக்கு மட்டும் வீட்டுக்கு வருவான். அப்ப தான் அவனை எப்போதாவது பார்ப்பேன். அவன் அப்போதுதான் கல்லூரி படிப்பை முடித்து இருந்தான். அதனால அவங்க அம்மா கொஞ்ச காலம் அவன் சுதந்திரமா இருக்கட்டும் அப்படின்னு விட்டு இருந்தாங்க. அப்புறம் அவன்தானே அவங்க இடத்துல இருந்து கம்பெனியா பார்த்துக்க போறான் அப்படின்னு நினைத்தாங்க. அதனால் அவன் அப்ப வீட்டுல சும்மா தான் இருந்தான்.

அப்பா இல்லாமல், அம்மாவும் வேலையில் மும்முரமாக இருக்க, விடுதியில் தங்கி படித்து, வளர்த்து பெரியவனா ஆன காரணத்தால், பணக்கார திமிர் மற்றும் ஆம்பிளை என்ற ஆணவம் இருந்தாலும், உள்ளுக்குள் பெண்களை பார்ப்பதில், அவர்களிடம் பேசுவதில், கூச்ச சுபாவம் அவனுக்கு. அது எனக்கு தெரியும். விடுமுறை நாட்களில், நான் எப்போதாவது அவன் வீட்டுக்கு செல்லும் போது, நான் எதிரில் வந்தால், என்னை பார்க்க கூச்ச பட்டு கொண்டு, தலை குனிந்து செல்வான். அவன் என்னை விட ஆறு வயது பெரியவன். ஆனால் எனக்கு அவனிடம் கொஞ்சமும் பயம் கிடையாது.

நான் அவன் வீட்டுக்கு செல்லும்போது, அவனை கொஞ்சம் அதட்டி வேலை வாங்குவேன். என்னங்க, நீங்க இப்ப சும்மா தானே இருக்கீங்க, என் அம்மா பாவம் வயசானவங்க, அவங்க வேலை பாக்குராங்க. நீங்க சும்மா உட்கார்ந்து கிட்டு இருக்கீங்க, அவங்களுக்கு கொஞ்சம் உதவி செய்தா குறைந்தா போயிடுவீங்க என்று கேட்பேன். நான் அப்படி கேட்டால், அவன் உடனே, நான் வேணும்னா உனக்கு உதவி பண்றேன் என்பான். சரி வாங்க வந்து இந்த வேலை எல்லாம் செய்ங்க என்று சில சின்ன சின்ன வேலைகளை அவனுக்கு கொடுப்பேன். அவனும் அந்த வயதுக்கே உண்டான ஆர்வ கோளாறில், என்னை போல அழகான ஒரு சின்ன பொண்ணு சொல்லும்போது தட்ட முடியாமல், நான் சொல்வதை எல்லாம் செய்வான், என்னை ரகசியமா பார்த்து சைட் அடித்து கொண்டே. எனக்கும் அது தெரியும்.

என் அழகை பற்றி எனக்கே கர்வம் உண்டு, ஏனென்றால் நான் அந்த அளவுக்கு அழகானவள். பள்ளி மற்றும் கல்லூரியில் என் பின்னால் ஒரு பசங்க கூட்டமே சுத்துவதை பார்த்து, பெருமையுடன் கம்பீர நடை போட்டு நடப்பேன். அதிலும் நான் நடக்கும் போது நன்கு குலுங்கும் எனது சூத்துக்கு பின்னால, அவங்க அதுல வைச்ச கண் எடுக்க முடியாம நடந்து, எதிரில் வரும் வாத்தியார் மேல முட்டி கிட்டு அசடு வழிய நிக்குறத பார்த்து நான் மனசுக்குள் சிரித்து கொள்வேன்.  இவன் மட்டும் என்ன வித்தியாசமா. எல்லா பசங்கள போலத்தானே இவனும் என் சூத்துக்கு அடிமை என்று நினைத்து கொள்வேன். அவனையும் என் சூத்துக்கு பின்னால ஒரு அடிமை நாய் மாதிரி சுத்த விடணும் அப்படின்னு நினைச்சுப்பேன்.