காலமெல்லாம் காலடியில், EP29

நித்யாவின் அலுவலகத்தில் நடந்த மாற்றங்கள் 02

இடையில் நான் கருவுற்ற காரணத்தால், வேலையில் இருந்து கொஞ்சம் கவனம் விடுபட்டது. கருவுற்ற ஆறு மாதங்களில் அந்த பொல்லாத கோரோனோ வந்தது. அப்போது எல்லோரும் வீட்டில் இருந்தே வேலை செய்ய வேண்டிய கட்டாயம். அது எனக்கு வசதியாக போயிற்று. எனது கணவர் எனக்கு அந்த நேரத்தில் மிகவும் உறுதுணையாக இருந்தார்  (அதை பற்றி விரிவாக எனது கணவர் சொல்லும் வகையில் பின்வரும் பகுதியில் வரும், படித்து கொள்ளவும்).

--------------------------

ஆனால் கோரோனோ காலத்தில் வேலை செய்யும் விதத்தில் பல மாற்றங்கள் நடந்தன. வீட்டில் இருந்து வேலை செய்யும் விதமே பல பேருக்கு சரியாக ஒத்து வர வில்லை. அதனால் எங்கள் கம்பெனியில் இருந்த மற்ற இரண்டு டீம் செயல் திறன் (Performance) மிகவும் பாதிப்புக்கு உள்ளானது.

ஆனாலும் அந்த நேரத்திலும் வீட்டில் இருந்தே வேலை செய்து, எனது திறமையால் புது மாற்றங்களுக்கு ஏற்ப என்னை சீக்கிரமாகவே மாற்றிக் கொண்டு, எனது டீம் செயல் திறன் சற்றும் குறையாமல். மிகவும் சிறப்பாக இருக்குமாறு பார்த்துக் கொண்டேன்.

--------------------------------------

கோரோனோ காலத்தில் பலரது வேலை பறிபோக இருந்த நிலையில், நான் திட்டி, அதட்டி வேலை வாங்கினாலும், அதன் கூடவே வழக்கம் போல அந்த வேலையை திறம்பட செய்ய உதவியும் செய்வேன். அதன் காரணமாக எனது டீம் மட்டுமில்லை, மற்ற டீமில் வேலை பார்ப்பவர்களும் கூட நன்கு வேலை செய்ய முடிந்ததால் பலனடைந்த பலர் , கோரோனோ காலம் முடிந்து மீண்டும் பழைய படி வேலைக்கு வந்தவுடன்,  அதற்கு நன்றி கடனாக என்னை தெய்வமாகவும், தங்களை அடிமையாகவும் எண்ணி என் காலடியில் விழுந்து கிடக்கிறார்கள்.

அவர்களில் சிலர், முன்பு என் காது பட, என்னை ஏளனமாக பேசி கிண்டலடித்தவர்கள் கூட. அழகான பெண்ணாய் பிறந்து இருக்க வேண்டும், என்ன பண்ணி இவ்வளவு சீக்கிரமாய் இந்த அளவுக்கு உயர்ந்து வந்து விட்டாள் என்று எல்லாம்.

அவர்களுக்கு உரிய தண்டனை கொடுத்தே ஆக வேண்டும் என்பதால், அவர்களை மட்டும் ஏதாவது ஒரு வகையில் மாட்டி விட்டு, வேறு வழி இல்லாமல் அம்மணமாக என் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்கவும் வைத்து இருக்கிறேன்.

அப்படி தங்கள் தவறை உணர்ந்து அம்மணமாய் என் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்டவர்களுக்கு, என் திறமையை உணர வைத்து, தாங்கள் எண்ணியது தவறு என்று புரிய வைத்தேன். அவர்களுக்கும் பின்பு தேவைப்பட்ட உதவிகள் செய்து கொடுப்பேன். ஒரு காலத்தில் என்னை ஏளனமாய் பேசியவர்கள் இன்று நன்றி கடனுடன் தங்கள் விருப்பத்துடன் அம்மணமாய் என் காலடியில் விழுந்து வணங்குகிறார்கள்.

இப்போதெல்லாம் பிரபாகர் மட்டுமில்லாமல், என் அலுவலகத்தில் பணி புரியும் பல ஆண்கள் என் காலில் பெருமையுடன் எதோ சாதித்தது போல அம்மணமாய் விழுந்து கும்பிட ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.

----------------------------

இவ்வாறாக இரண்டு வருடங்கள் சென்று விட்டன. இந்த இரண்டு வருட முடிவில், எங்கள் கம்பெனி சீனியர் மேனேஜர் வேலையில் இருந்து விருப்ப ஓய்வு வாங்கி சென்று விட்டார். எங்கள் கம்பெனியில் இருந்த மூன்று டீம் மேனேஜர்களில், சீனியர் பிரபாகர் சார், இரண்டாவது டீம் மேனேஜரும் என்னை விட சீனியர் தான், நான்தான் இளம் வயது.

எங்கள் கம்பெனி அந்த கோரோனோ கால கட்டத்திலும் சிறப்பாக இயங்க எனது டீம் செயல் திறனே காரணமாக இருந்ததால், மற்றும் கம்பெனி வேலை ஆட்களில் பலர் என்னை மதிப்பதை உணர்ந்து கொண்டு, சீனியர் மேனேஜர் பதவிக்கு என்னையே தேர்வு செய்தனர்.

அதில் பிரபாகர் சாருக்கு எந்த கருத்து வேறுபாடும் இல்லை. அவர் மனமுவந்து என்னை அவரது சீனியர் மேனேஜர் ஆக ஏற்று கொண்டார்.

நான் அவரிடம் தனியாக அவருக்கு மட்டும் கேட்கும் குரலில் சொன்னேன்:  என்னடா இன்னும் சிறிது வருடங்களில் ஓய்வு பெறப்போகும் காலத்தில் அதிக வேலை பளு இல்லாமல், அலுவலகத்தில் மறைந்து, மறைந்து யாருக்கும் தெரியாமல், மாலை நேரங்களில் மட்டும் என்று இல்லாமல், எல்லோர் முன்னிலையில் தைரியமாக, எனது தலைமையில், எனக்கு கீழே, அடங்கி வேலை செய்யும் பாக்கியம் உனக்கு கிடைத்து உள்ளது, மகிழ்ச்சி தானே என்று.

அவனும் சந்தோசத்துடன் தலை ஆட்டினான், காத்து இருக்கிறேன் எல்லோரும் பார்க்க, உங்களுக்கு கீழே, உங்கள் உத்தரவை / கட்டளையை நிறைவேற்றும் வகையில் வேலை செய்ய என்று.

----------------------

இப்போது பிரபாகரின் நிலை முற்றிலும் மாறி விட்டது. தினமும் என் அறைக்கு வந்து எனக்கு வணக்கம் செய்து விட்டு, என் எதிரில் கை கட்டி, உட்கார நாற்காலி இருந்தும், அதில் உட்கார மனமில்லாமல், நின்று கொண்டே இருப்பான், நான் அன்றைக்கான அவனுக்கான வேலை கொடுக்கும் வரை. நான் என் சுழல் நாற்காலியில் கால் மேல கால் போட்டு உட்கார்ந்து கொண்டே அவனுக்கு வேலை கொடுப்பேன். மாலைக்குள் ரிப்போர்ட் சப்மிட் செய்து விட வேண்டும் என்று கண்டிஷன் உடன். அவனும் சரிங்க மேடம் என்று சொல்லி கை கூப்பி வணங்கி விட்டு செல்வான்.

---------------------------------

நான் சீனியர் மேனேஜர் ஆன சில நாட்களில், காலியாய் இருக்கும் எனது முந்தைய மேனேஜர் பதவிக்கு இன்னும் ஆறு மாதத்தில் ஓய்வு பெற இருக்கும் மாறன் சாரை நியமித்தேன். அவர் அடைந்த மகிழ்ச்சிக்கு அளவே இல்லை. வேலையில் இருந்து ஓய்வு பெறும்போது நல்ல பணி முதிர்வு தொகை கிடைக்கும், ஓய்வு காலத்துக்கு மிகவும் உதவியாக இருக்கும் என்று.

மேனேஜர் ஆன அன்று அவர் என் அறைக்கு வந்து என் காலில் விழுந்து நன்றி சொன்னார். முன்பே அறுபது வயதை நெருங்கும் அவர், வெறும் இருபத்தெட்டு வயதான என் காலில் விழுந்து கும்பிடுபவர், இப்போது எனக்கு பூஜையே செய்ய ஆரம்பித்து விட்டார்.

-------------------------------

மேனேஜர் ஆன அன்று என் காலில் விழுந்த மாறன் என்னிடம் கேட்கிறார், நான் கேள்வி பட்டது உண்மையா என்று. நான் என்ன கேள்வி பட்டாய் என்று கேட்க, மாறன் சொன்னார், உங்களை இங்கே வேலை பார்க்கும் பல ஆண்கள் அம்மணமாய் காலில் விழுந்து கும்பிடுவது என்கிறார்.

நானும் சிரித்து கொண்டே, ஆமாம், ரொம்ப திமிர் பிடித்த பல ஆண்களை அப்படி அம்மணமாய் ஆக்கி காலில் விழ வைத்து இருக்கிறேன் என்று. அப்போது அவர் நானும் தான் ஆரம்பத்தில் ரொம்ப திமிருடன் உங்களை எதிர்த்து பேசி இருக்கிறேன். நீங்கள் அதற்கு பதிலாக எனக்கு உதவிகள் செய்து என்னை நல்வழி படுத்தினீர்கள். எனக்கும் உங்கள் காலில் அம்மணமாய் விழணும்னு ஆசையா இருக்கு என்றார்.

அதை கேட்ட நான் அதான் நீ திருந்தி விட்டாயே, அதுவும் இல்லாமல் உன் வயசு என்ன, இந்த வயசுல நீ என் காலுல அம்மணமா விழுந்தா நல்லாவா இருக்கும் என்றேன்.

அதற்கு அவன், அதெல்லாம் இல்லை, எனக்கு உங்கள் காலில் அம்மணமாய் விழணும், அதற்கு அனுமதி கொடுங்க என்று என் காலை பிடித்து கொண்டு கெஞ்சுகிறான்.

அம்மணமாய் விழ அனுமதி கொடுங்கன்னு என் காலை பிடிச்சு கெஞ்சுறாயே உனக்கு வெட்கமாக இல்லையா என்று சிரித்து கொண்டே கேட்க, அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை, எனக்கு உங்க காலடில அம்மணமாய் ஒரு நாயாய் காலை நக்கி கிட்டு கிடைக்கணும்னு ஆசை என்று பரிதாபமாய் கெஞ்சுகிறான்.

உன்னை பார்த்தா பாவமாய் இருக்கு, சரி சரி வேட்டியை கழட்டி போட்டுட்டு அம்மணமாய் என் காலுல விழு என்று அனுமதி கொடுத்ததும், மிகுந்த சந்தோசத்துடன் அம்மணமாய் விழுந்து கும்பிடுகிறான். என் கால் செருப்பை நக்குறான், அதை தன் கழட்டி போட்ட ஜட்டியால் துடைக்கிறான். பக்தி பரவசமாய், ஏதோ ஜென்ம சாபல்யம் கிடைத்த மாதிரி என்னை பூஜை செய்கிறான்.

-----------------------------------

அன்று முதல் நான் சீனியர் மேனேஜர் ஆக வேலை பார்க்க, என்னை விட வயதான என் இரண்டு மேனேஜர்களும் தினமும் காலையில் என்னிடம் வந்து என் முன்னால் கை கட்டி நின்று கொண்டு, என்னிடம் வேலை வாங்கி செல்வார்கள். பின்பு மாலையில் அன்று நான் கொடுத்த வேலைகளுக்கான ரிப்போர்ட் சப்மிட் செய்வார்கள்.

வேலை கொடுக்கும் போதே நான் என்ன எதிர் பார்க்கிறேன் என்று தெரிவித்து விடுவதோடு, அதை நன்கு செய்து முடிக்க தேவையான சில டிப்ஸ் ம் கொடுத்து விடுவேன்.

இத்தனை வருடங்களில் என்னை பற்றி நன்கு அறிந்து வைத்து இருந்ததால், வேலை எல்லாம் ஒழுங்காக நான் எதிர் பார்க்கும் வகையில் செய்து கொண்டு வந்து என்னை திருப்தி செய்வார்கள். நானும் சரியாய் இருக்கு என்று ஒப்புதல் அளிக்க மிகவும் மகிழ்வார்கள்.

நான் அதை சரி பாராட்டவும், அதை அவ்வாறு நன்கு செய்ய உதவிய எனக்கு நன்றி செலுத்தும் வகையில் அம்மணமாய் என் காலடியில் நாயாய் விழுந்து வணங்குவார்கள்.

இருவருக்கும் தெரியும் நான் அவர்கள் இருவரையும் அப்படி அம்மணமாய் ஆட்டி வைக்கிறேன் என்று. அவர்கள் இருவரும் ஒன்று சேர என் முன்னால் அம்மணமாய் நிற்க சொன்னால் கூட நிற்பார்கள் தான். ஆனாலும் அப்படி அவர்கள் இருவரையும் ஒரு சேர வரவழைத்து அம்மணமாய் நிற்க வைத்து கேவல படுத்தியது இல்லை. அவர்களுக்கான மரியாதையை மற்றவர்கள் முன்பு கெடுக்க மனது இல்லை எனக்கு.

---------------------------------------

மாறன் சாரின் ஓய்வு பெறும் நாள் வந்தது. அன்று நடந்த பிரிவு உபசார விழாவில் அவர் ரொம்பவே உணர்ச்சி வச பட்டு விட்டார். அனைவர் முன்னிலையில் என்னை மேடம், மேடம் என்று அழைத்து மேடம் தான் என் தெய்வம் என்று சொல்லி மேடையிலியேயே என் காலில் விழுந்து விட்டார். நான் பதறி போய் என்ன இதெல்லாம் என்று கண்டித்து, அவர் காலை தொட்டு வணங்கி, நீங்க வயசுல பெரியவங்க, இப்படியெல்லாம் செய்ய கூடாது, என்னை ஆசீர்வாதம் செய்ங்க என்று கேட்டு கொண்டேன். அவரும் தன்னிலை உணர்ந்து, நல்லா இருங்க என்று என்னை ஆசீர்வதித்தார். எங்களை அறிந்த அனைவரும் அன்று சற்று உணர்ச்சி வசத்துடனே கலைந்து சென்றனர்.