அழகின் அதிகாரங்கள் 2

என் மனைவி வீட்டுக்கு வர கொஞ்ச நேரமாகும். நாந்தான் முதலில் வீட்டுக்கு வருவேன். ஏன் எனில் மனைவியின் அலுவலகம் சற்று தூரம். அவள் வந்து வீட்டு காலிங் பெல் அடிப்பாள். உடனே நான் எழுந்து ஓடுவேன் கதவை திறக்க. அவளுக்கு நாந்தான் முதலில் எதிரில் வர வேண்டும். கதவை திறந்ததும், தனது கை பைய என் தோளில் போட்டு விட்டு உள்ளே வருவாள். எங்கள் வீட்டில் கதவை திறந்தால் முதலில் மெயின் ஹால் தான். அங்கே இருக்கும் சோபாவில் உட்கார்ந்து கொள்வாள் கால் மேல கால் போட்டு கொண்டு, அப்பா என்ன களைப்பா இருக்கு என்று சொல்லி கொண்டே. நான் உடனே காலடியில் கீழே குனிந்து அவ காலுல போட்டு இருக்கிற செருப்பை கழட்டுவேன். அவ உள்ளே எங்க படுக்கை அறைக்கு போய் பிரெஷ் ஆகி வரும்போது, காப்பியோட அவளுக்கு முன்னாலே நிப்பேன், தோளில் ஒரு துண்டையும் வைச்சு கிட்டு. அவ என் தோளில் இருந்து துண்டை எடுத்து முகத்தை துடைச்சு கிட்டு, அந்த ஈர துண்டை என் தோள் மேல திரும்ப போடுவாள், உணர்த்திடுடா என்றவாறே.

என் பொண்டாட்டி, எப்பவும் என்னை, டேய், என்னடா வேணும், வாடா, போடா என்றுதான் கூப்பிடுவாள். என் அம்மா கூட என்னம்மா, உன் புருஷன இப்படி மரியாதை இல்லாம கூப்புடுறியே என்ற போது, சொல்லி விட்டாள் அத்தே, மரியாதை மனசுல இருக்கணும், வெறும் வாய் வார்த்தைல இல்ல. எனக்கு அப்படி அவரை உரிமையா கூப்பிட பிடித்து இருக்கு என்று. என்னிடம் கேட்டாள், ஏன்டா நான் இப்படி கூப்புட்டா, உனக்கு ஏதும் கஷ்டமா இருக்கா என்று. நான் உடனே, அப்படியெல்லாம் ஒன்றும் இல்லேங்க, உங்களுக்கு எப்படி, எது வசதியா இருக்கோ, நீங்க அப்படியே கூப்பிடுங்க என்பேன். நான் சின்ன வயதில் இருந்தே பெண்களை மரியாதையா கூப்பிட்டு பழக்கம். என் தங்கையை கூட வாங்க, போங்க என்றுதான் கூப்பிடுவேன். அவ என்னை, டேய் அண்ணா, இங்க வாடா, எடுத்து கொடுடா என்று ‘டா’ போட்டு கூப்பிடுவாள். என் அம்மா அவளை அதட்டும் போது, நான் சொல்லி விடுவேன், ரொம்ப அதட்டாதே அம்மா, அவ சின்ன பொண்ணு, அவ அண்ணனை உரிமையா, ஆசையா அப்படி கூப்புடுறா, கூப்பிட்டு கொள்ளட்டும் என்று சொல்லி விடுவேன். அதேதான் இப்ப என் மனைவி முன்பும் நடக்கிறது.

மூஞ்சிய தொடைச்சு கிட்ட பின்பு, என் கையில இருந்து காப்பிய வாங்கி குடிப்பா. அங்கே இருக்கிற ஒரு நாற்காலியில், திரும்ப கால் மேல கால் போட்டு உட்கார்ந்து கொண்டு. டேய் கொஞ்சம் காலை புடிடா என்பாள். நான் உடனே கீழே உட்கார்ந்து கிட்டு, அவ காலை பிடித்து விடுவேன். நான் என் கம்பெனி கார்ல சென்று விடுவேன். அனா அவ தன்னோட purple நிற ஸ்கூட்டில சென்று வருவா. அதனால அவளுக்கு கால் வலிக்கும். நானும் அதை உணர்ந்து, அன்போட அவ காலை பிடித்து விடுவேன். அது அவளுக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். ரொம்ப நன்றிடா என்பாள். நானோ போங்க, நமக்குள்ள என்ன நன்றி எல்லாம், சும்மா காலை காட்டுங்க, பிடிச்சு விடுறேன் என்பேன். அவ சிரிச்சுகிட்டே, என் செல்ல புருஷா என்று சில சமயம் அவளுக்கு மூடு இருந்தா, வேணும்னே அவ காலை தூக்கி, என் குஞ்சு மேல வைப்பா, அது எனக்கு ஒரு சிக்னல். அன்று ராத்திரி உறவுக்கு அழைக்கிறாள் என்று. நானும் உடனே ரொம்ப சந்தோசத்துடன், அவ காலை இன்னும் நல்லா பிடிச்சு விடுவேன்.

காப்பி குடிக்கும் போது எப்பவும் அதுல கொஞ்சம் மிச்சம் வைப்பா. பிறகு நான் அவ குடிச்சுட்டு, மிச்சம் வைச்ச, எச்சில் காப்பியே குடிப்பேன், அவ காலடியில் உட்கார்ந்து கொண்டு. அது எதுக்குன்னா, எனக்கு அடிக்கடி காப்பி குடிக்க பிடிக்கும். ஆனா என் அம்மா, போடா, எப்ப பார்த்தாலும் உனக்கு காப்பி போட்டு கொடுத்துட்டே இருக்க முடியாது. ரொம்ப சமையல் வேலை இருக்கு. உன் பொண்டாட்டி வருவா, அப்படி வரும்போது போட்டு தரேன் சேர்ந்து குடிச்சுக்கோ என்று சொல்லி விடுவார்கள். காப்பி குடிச்சு முடித்ததும், டேய் எழுந்துக்காதே, இன்னும் கொஞ்ச நேரம் என் காலை புடிடா என்பாள். பிறகு நான் அவள் காலை பிடித்து கொண்டு இருக்க, அவள் டிவி போட்டு பார்ப்பாள் கொஞ்ச நேரம். பிறகு நாந்தான் தம்ளரை அலம்பி வைப்பேன். அப்புறம் திரும்ப டைனிங் ஹாலுக்கு வந்தால், அம்மா சுட சுட சாப்பாடு தையார் செய்து வைத்திருப்பார்கள். சேர்ந்து உட்கார்ந்து சாப்பிடுவோம். என் அம்மா அவ தட்டுல ரொம்ப போடுவார்கள், வேலைக்கு போய் களைச்சு வந்து இருக்க, நல்லா சாப்புடும்மா, அப்பதான் உடம்பு தெம்பா இருக்கும் என்று. அவள் சில சமயம் அதிகமா போச்சு என்று சொல்லி, அவ தட்டுல இருந்து எடுத்து, எனக்கு போட்டு விடுவாள், தன எச்ச கையால. நானும் அவளோட எச்ச சாப்பாட்டை சாப்பிடுவேன்.