நான் அடிக்கடி அவர்
வரும் நேரத்துக்கு பின்பு வர ஆரம்பித்தேன். வந்த வுடன் நேரே என் அறைக்கு சென்று விடுவேன்.
அவர் அறைக்கு செல்வதை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நிறுத்தி விட்டேன். அவர் இப்ப எல்லாம் என்னை
பார்க்கும் முயற்சியில், வேறு வழியில்லாமல், என் அறைக்கு வர ஆரம்பித்து விட்டார். அவர்
வந்தால் நான் வேண்டுமென்றே வேலையில் பிஸி ஆக இருப்பது போல நடித்து கொண்டு அவரை நிக்க
வைப்பேன், காக்க வைப்பேன். அவரோ அதுதான் சாக்கு என்று என்னை சைட் அடித்து கொண்டு இருப்பார்.
அன்று நான் மேலே கோட், கீழே ஸ்கிர்ட் போட்டு வந்து இருந்தேன். உள்ளே ஸ்டாக்கிங்ஸ் போட்டு
இருந்தேன். ஆனாலும் என் கால் தொடை வரை நன்கு தெரிகிறது. அவருக்கு அதை பார்த்ததும் கண்ட்ரோல்
செய்ய முடிய வில்லை. அது எனக்கும் நன்கு தெரியும். அன்று அவர் அப்படி நின்று என் காலையே
பார்த்து கொண்டு இருக்கும் போது, வேண்டும் என்றே என் பேனாவை கை தவறி கீழே விழுவதை போல
என் காலுக்கு அடியில் போட்டேன். உடனே நான் எதிர் பார்த்ததை போல அவர் என் காலடியில்
இருக்கும் பேனாவை எடுக்க குனிந்தார். நானும் என் சுழல் நாற்காலிய பின்னாடி நகத்தி கொண்டேன்
அவர் பேனாவை எடுக்க வசதியாக. அப்போது அவர் கை என் காலில் பட்டது. ஒரு நிமிடம் தன்னை
மறந்து என் காலை மெல்ல தடவி கொடுத்து கொண்டு இருந்தார். பார்ப்பதற்கு அவர் என் காலில்
விழுந்து கிடப்பது போலவே இருந்தது. நான் அதை அவருக்கு தெரியாமல் என் மொபைலில் படம்
பிடித்து கொண்டேன். பின்பு நான் சற்று பதட்ட பட்டவளை போல நடித்து கொண்டே, என்னங்க நீங்க
போய் என் காலை தொடலாமா என்றேன். அதற்கு அவர் பரவா இல்லை, உங்க பேனா கீழே விழுந்து விட்டது
எடுத்து கொடுக்க வந்தேன், வேறு ஒன்று மில்லை, இதில் என்ன பெரிய விஷயம் என்று அசடு வழிந்து
கொண்டு சிரிக்கிறார். தான் மெல்ல என் வலையில் விழுந்தது தெரியாமல்.
எனக்கு ஆண்களை அடக்கியாள
பிடிக்கும், ஆனாலும் அதை அவர்களே
உணராதவாறு விரும்பி செய்ய வைப்பது எனக்கு கை வந்த கலை. என் பெரிய முதலாளி வயசுக்கு
நான் பாதிதான். அவர் எனக்கு அப்பா மாதிரி இருக்க வேண்டியவர், நானும் அப்படி முதலில் மரியாதை கொடுக்க நினைத்து
இருந்தேன். ஆனால் முதல் நாளிலேயே அவர் தனது வயதுக்கு ஏத்த மாதிரி நடந்து கொள்ளாமல்,
என்னை பார்த்து சைட் அடிக்க, ஜொள்ளு விட ஆரம்பித்தாரோ, அன்றே முடிவு செய்து விட்டேன், அவரை என் பின்னால் ஒரு அடிமையாக நாய் மாதிரி சுத்த
விட வேண்டும் என்று.
அவர் என் காலடியில் குனிந்து பேனா எடுத்த குடுத்த சில நாட்களுக்கு பிறகு, ஒரு வெள்ளி கிழமை சாயங்காலம், எல்லோரும் வார இறுதி என்று சீக்கிரம் கிளம்பி விட்டார்கள். நான் கொஞ்சம் வேலை இருந்ததால், பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். பெரியவரின் கார் இன்றும் ஸ்டார்ட் ஆக வில்லை போலும், எனக்காக காத்து இருந்தார். நான் வர நேரமானதும், என் அறைக்கு வந்தார். அப்போதுதான் என் வேலையும் முடிந்தது. அவர் வந்தது தெரிந்த நான் வேலையில் இன்னும் பிஸி போல நடிக்க ஆரம்பித்தேன். வழக்கம் போல அவர் என்னை பார்த்து ரசித்து கொண்டு இருந்தார். சில நிமிடம் கழித்து, சற்று சத்தமாக என்ன வேலைடா இது, தலை வலிக்கிறது என்றேன் அவர் கேட்கும்படி. உடனே நான் எதிர் பார்த்தபடி, அவர் தானே சென்று அலுவலகத்தில் இன்னொரு மூலையில் இருக்கும் ஓய்வு அறை காப்பி மெஷின்னில் இருந்து காப்பி போட்டு கொண்டு வந்து என் முன்னால், ஏதோ ஒரு ஆபீஸ் பாய் முதலாளிக்கு முன்னால் பணிவுடன் நிற்பது போல, குனிந்து கையில் காப்பி கோப்பையை ஏந்தியவாறு நின்று கொண்டு இருந்தார். நான் இதற்கு இடையில் எனது மொபைலில் வீடியோ பதிவை திறந்து வைத்து விட்டேன். அவர் அப்படி என் முன்னால் ஒரு வேலைக்காரனை போல நிற்பதை பார்த்தும் பார்க்காதது போல நடித்து கொண்டே, தவறதுலாக தட்டி விடுவது போல அந்த காப்பி கோப்பையை தட்டி விட்டேன். காப்பி இப்போது என் கால் செருப்பில் சிந்தி விடுகிறது. நான் அச்சச்சோ கவனிக்க வில்லை என்று வருத்த படுவது போல கூறுகிறேன். இல்லேங்க தப்பு என் மேலதான், நாந்தான் உங்க ஆடைகளையும், செருப்பையும் காப்பியாக்கிட்டேன். நீங்கதான் என்னை மன்னிக்கணும், இதோ இப்பவே அதை சுத்தம் செய்கிறேன் என்று சொன்னவாறு, அவர் உடனே, குனிந்து என் காலடியில் உட்கார்ந்து, என் கால் செருப்பில் சிந்தி இருக்கும் காப்பியை தனது வேட்டியால் துடைக்க ஆரம்பித்தார். நான் அப்போதும் கால் மேல கால் போட்டு கிட்டு தான் இருக்கேன். அவரோ நான் அவரை அப்படி அசிங்க படுத்துகிறேன் என்பதை உணராமல், ஏதோ தனக்கு கிடைத்த வாய்ப்பாக கருதி, கால் செருப்பை துடைப்பது போல என் காலையும் சேர்த்து தனது கையால் தன்னை மறந்து வருடி கொண்டு இருக்கிறார். இருவரும் தங்கள், தங்கள் நிலைய ரசித்து கொண்டு இருக்கிறோம்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக