ஆவதும் பெண்ணாலே P7

 

அகிலா முன்னே நடக்க ராஜதுரை அவளை பின் தொடர்ந்தார். அவள் பின்னழகு மிகவும் கவர்ச்சியாக இருந்தது. செதுக்கி வைத்த சிலை, ஜீன்ஸ் அணிந்து நடந்து போவதை போல இருந்தது. அவள் ஒல்லியான உயரமான தேகத்திற்கு அவள் குண்டி கொஞ்சம் பெரிதாக இருந்தது. அதுவே அவளின் அழகை கூட்டியது. அவள் குண்டியை அவள் அணிந்திருந்த ஜீன்ஸ் அணைத்து தூக்கி பிடித்து கொண்டிருந்தது. அவள் மொபைல் போன் பாக்கெட்டில் அழகாக எட்டி பார்த்தது.

இவ்வளவு அம்சமான மாடர்ன் பெண்ணை ராஜதுரை இவ்வளவு அருகில் கண்டதில்லை. அவள் குண்டியை அமுக்கவேண்டும் போலிருந்தது. ஆவலை அடக்கி மெல்ல அவளை பின்தொடர்ந்தார்.

அகிலா, அவளது பல்சர் பைக் அருகே வந்து தின்றாள். அந்த காலகட்டத்தில் ஆண்கள் சிலர் மட்டுமே அந்த பைக்கை வைத்திருந்தனர். வண்டி அறிமுகமான புதிதில் "Definitely male" என்ற வாசகத்தில் விளம்பரங்கள் வந்தன. இது அகிலாவை சீண்டியது. அது என்ன "Definitely male"? அவ்வளவு முரடா? அப்படி இருந்தால் அதை தான் நாம் அடக்க வேண்டும் என்று நினைத்து அந்த பைக்கை வாங்கி ஓட்ட ஆரம்பித்தாள்.

அகிலா. என்ன ராஜதுரை.! பைக் நல்லாயிருக்கா?

ராஜதுரை. ஆமாம்ங்க. பார்க்க ரொம்ப நல்லாருக்கு.

அகிலா: இந்த பைக்கை நான் வாங்கி இருந்தாலும், எனக்கு உன்னோட புல்லட் தான் பிடிக்கும்.

கணமான அந்த புல்லட்டை அவரே சிரமபட்டு தான் ஓட்டுகிறார். ஒரு பெண் அதை பிடித்திருக்கிறது என்று சொன்னது ஆச்சரியமாக இருந்தது. அகிலா காலை அந்த வண்டி உயரத்துக்கு சுலபமாக தூக்கி சீட்டில் அமர்ந்தாள். ராஜதுரையும் அவள் பின்னால் அமர்ந்தார். நன்கு பின்னால் தள்ளி அமர்ந்து கொண்டார். அகிலா குனிந்து ஹண்டில் பாரை பிடிக்கும் போது அவளது டீ-சர்ட் மேலே தூக்கி இடுப்பு பகுதியை காட்டியது. எலுமிச்சை நிற இடுப்பை பார்த்து ரசித்தார். ஜீன்ஸ் கொஞ்சம் கீழே இறங்கியதில் அவள் அணிந்திருந்த கிரீம் நிற ஜட்டி எட்டி பார்த்தது.

அகிலா: ஏன் அவ்வளவு பின்னால் தள்ளி உட்கார்ந்திருக்க? விட்டா பின்னால விழுத்துருவ. முன்னாடி நகர்ந்து வா. ஒட்டி உட்காரு.

ராஜதுரை சற்று முன்னால் நகர்த்தான். அவன் தொடைகளுக்கு நடுவே அகிலா இருந்தாள். அவன் தொடையில் உள் பகுதி அவளது குண்டியின் பக்கவாட்டு பகுதி மற்றும் தொடையை உரசி கொண்டிருந்தது. 10 cm தான் இருவருக்கும் இடைவெளி இருக்கும்.

அகிலா: என்னை நல்லா பிடிச்சு உட்காருடா. தோள்ல கை வெச்சுக்கோ.

ராஜதுரை அவள் தோளில் கை வைத்ததும் அவன் அணிந்திருந்த பிராவின் ஸ்ட்ராப் அவன் கைகளில் பட்டது. அகிலா பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்து, சீரான வேகத்தில் ஓட்ட ஆரம்பித்தாள். ராஜதுரையின் உறுப்பு கொஞ்சம் கொஞ்சமா நீண்டு அவள் பின் பகுதியை உரசிவிட்டது. ஜீன்ஸில் லேசாக உரசினாலும் அகிலாவால் தெளிவாக உணரமுடிந்தது.

அகிலா: என்னடா? நீ ஜட்டி போடலயா? வேஷ்டிக்கு உள்ளதான் இப்போ இருக்கு?

ராஜதுரை பதறியபடி சற்று தள்ளி அமர்ந்தான்.

ராஜதுரை: ஆமாம்ங்க மேடம்.

அகிலா: நீ பக்கத்துலயே உட்காரு. பின்னால நகர்ந்து விழுந்துடாதே. வேஷ்டிக்குள்ளேயே இருக்கட்டும் ஜட்டி.

ராஜதுரையில் உறுப்பு அவளின் குண்டியை உரசுவது அவனுக்கு இன்பமாக இருந்தது. முழு வளர்ச்சி அடைந்து அவளை நன்கு குத்தி கொண்டே இருந்தது.

அகிலா: பரவாயில்லையே. இந்த வயசுலையும் உனக்கு அது நல்லா வேலை செய்யுது. ஜீன்ஸில் சிந்தாம பார்த்துக்கோ.

அகிலா பைக்கை வேகமாக ஓட்ட, ராஜதுரைக்கு சற்று பயம் வந்துவிட்டது. பயத்தில் இயல்பு நிலைக்கு உறுப்பு திரும்பிவிட்டது.

"என்ன ராஜதுரை? இதுக்கே பயத்துல அடங்கி போச்சு?" என்றாள் சிரித்துக் கொண்டே.

ராஜதுரை: நீங்க வேகமா ஓட்டறது பயமா இருக்கு. கொஞ்சம் நிதானமாக போகலாமா?

அகிலா. பயப்படாதடா. நான் உன்னை Safe ஆக வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போறேன்.

சில நிமிடங்களிலேயே அபார்ட்மெண்ட் கேட் அருகே வந்தடைந்தனர். ராஜதுரை பைக்கை விட்டு இறங்கியதும் அகிலா அவள் பல்சர் பைக்கை ஒரு இடத்தில் நிறுத்தி ஸ்டாண்ட் போட்டுவிட்டு காலை சீராக வீசி இறங்கினாள். விரித்த தலைமுடியை சரி செய்தவாறு ராஜதுரையை நோக்கி ஒரு மாடல் போல ஆட்டிக்கொண்டு நடந்து வந்தாள். டைட் டீ-சர்ட்க்குள் இருந்த அவள் மார்பகங்கள் குலுங்கின. ராஜதுரைக்கு லேசாக விரைத்துவிட்டது. அதை பார்த்த அகிலாவுக்கு சிரிப்பு வந்தது.

அகிலா: பப்ளிக place ல கொஞ்சம் கண்ட்ரோல பண்ணுடா. நான் என்ன அவ்வளவு செக்ஸியாவா இருக்கேன்?

ராஜதுரை: நீங்க பார்க்கறதுக்கு ரொம்பவே கவர்ச்சியா இருக்கேங்க மேடம். இந்த மாதிரி ஒரு பொண்ண பார்க்கறது இதுதான் முதல் தடவை.

அகிலா: இந்த வயசுலயும் நல்லா தான் சைட் அடிக்கற. அந்த பக்கம் லிப்ட் இருக்கு. வாடா போகலாம்.

இருவரும் வீட்டை திறந்து உள்ளே நுழைந்தனர்.

ராஜதுரை: ஒரு வழியா உங்க உதவியோட ஸ்பேர் பார்ட்ஸ் வாங்கியாச்சு. உங்களுக்கு தான் ரொம்ப சிரமம் கொடுத்துட்டேன். நான் ஊர்ல இருந்து சில பலகாரம் கொண்டு வந்தேன். கொடுக்க மறந்துட்டேன்.

அகிலா: டைனிங் பேபிள் மேல பலகாரத்தை வெச்சுடு.

ராஜதுரை, அவன் கொண்டு வந்த பொருள்களை எல்லாம் எடுத்து டைனிங் டேபிள் மேல் வைத்தான்.

ராஜதுரை: உங்க மாமியார் உங்களுக்கு இதை கொடுத்திருக்காங்க...

ராஜதுரை ஒரு துணி பையை நீட்டினான். அகிலா அதை வாங்கி பார்த்தாள். அதில் ஒரு மஞ்சள் புடவை, ஜாக்கெட், பாவாடை மற்றும் கண்ணாடி வளையல்கள் இருந்தது.

அதை பார்த்து விட்டு அகிலா சிரித்தாள்.

அகிலா: இதை ஒதுக்கு கொடுத்து விட்டுருக்கா உன் பொண்டாட்டி?

மாமியாரை, "அத்தை" என்று பவ்வியமாக கூப்பிட்டு கொண்டிருந்த அகிலா, இப்போது, "உன் பொண்டாட்டி" என்று கூப்பிட ஆரம்பித்துவிட்டாள்.

ராஜதுரை: இதை நீங்க இன்னைக்கு ஆரம்பிச்சு, ஒவ்வொரு வெள்ளி கிழமையும் கட்டிகிட்டு விரதம் இருந்து பூஜை பண்ணனுமாம். தவறாமல் செஞ்சா குழந்தை பாக்கியம் கிடைக்குமாம்.

இதை கேட்டதும் எரிச்சல் வந்தது.

அகிலா: அவளுக்கு வேற வேலை இல்லையா? இப்போ ஜீன்ஸை கழட்டி போட்டுட்டு நாள் முழுக்க இந்த மஞ்சள் புடவையை கட்டிக்கனுமா? வாய்ப்பே இல்லை.

ராஜதுரை: அப்போ இந்த புடவையை என்ன பண்ணறது.

அகிலா. என் புருஷனதான் இதை கட்டிக்க சொல்லனும்.

அகிலா: இது உன் பொண்டாட்டி வாங்கி கொடுத்தது தானே? இதை ஏன் நீ கட்டிக்க கூடாது?

ராஜதுரை இதை சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை.

தன்னைவிட வயதில் சிறிய பெண், அதுவும் வீட்டில் மருமகளாக அடங்கி இருக்க வேண்டிய பெண், அவனை புடவை கட்ட சொல்லுவது அவனுக்கு இழுக்காக தோன்றினாலும் அவள் சொல் பேச்சு கேட்டு அடங்கி நடப்பது தனி சுகமாக தோன்றியது.

ராஜதுரை: சரிங்க... இதுவரை கட்டினது இல்லை. நான் முயற்சி பண்ணறேன்.

பையை வாங்கி கொண்டு அறைக்கு சென்றான். பைக்குள் இருந்த புடவை, சிவப்பு ஜாக்கெட், பாவாடை, கண்ணாடி வளையல்கள் மற்றும் குங்குமம், மஞ்சள் கிழங்கு, தாலி கயிறு ஆகியவற்றை எடுத்து மேஜை மீது வைத்தான். வேஷ்டி, சட்டை உள்ளாடைகள் என்று எல்லாவற்றையும் கழற்றிவிட்டு அம்மணமாக நின்றான். மேஜையில் வைத்திருந்த பொருள்களை பார்த்து விட்டு யோசித்தான். அவசர பட்டு புடவை கட்டிட்டு வரேன்னு சொல்லிட்டோமே! ஆம்பளயா இருந்துட்டு, ஒரு பொம்பள பேச்சை கேட்டு புடவை கட்டிக் கொள்ள துணிந்து விட்டோமே. என்ன செய்வது என்ற யோசனையில் இருந்தான் ராஜதுரை.

ஆவதும் பெண்ணாலே P6

அகிலா: என்னோட ஆபீஸ் வாக்கபிள் டிஸ்டன்ஸ்ல தான் இருக்கு. ஒரு 10 நிமிஷம் போயிட்டு வந்துடலாமா?

ராஜதுரை: போலாமே... எனக்கும் உன் ஆபீஸ் ஐ பார்க்கனும்னு ஆசைதான்.

இருவரும் பேசிக்கொண்டே நடந்தனர்.

ராஜதுரை: நீ இவ்வளவு அறிவான பொண்ணா இருக்க. அப்புறம் எப்படி என் பையனை காதலிச்ச? நீ சொத்துக்காக காதலிக்கலன்னு புரியுது. நீ முயற்சி செஞ்சிருந்தா நல்ல பணக்கார பசங்க உனக்கு கிடைச்சிருப்பாங்க. எப்படி முட்டாள் தனமா இவன கல்யாணம் பண்ணின?

அகிலா எதுவும் சொல்லாமல் சிரித்தாள்.

அகிலா: இதுக்கு சுறுக்கமான பதில், "எனக்கு ஒரு சராசரி மனைவியா கணவனுக்கு அடங்கி வாழறது பிடிக்காது".

--------------------

ஆபீஸ்க்குள் நுழைந்ததும் 50 வயது மதிக்கதக்க செக்யூரிட்டி உட்கார்ந்திருந்தார். அகிலாவை பார்த்ததும் எழுந்து நின்று "குட்மார்னிங் மேடம்" என்று கூறினார். அகிலா அவரை பெயர் சொல்லி அழைத்தாள். "வெரி குட்மார்னிங் மகேந்திரன்". ராஜதுரைக்கு இதை பார்த்து ஆச்சரியமானது. ஏறத்தாழ அவர் வயதிருக்கும் ஒரு ஆணையே பெயரை சொல்லி அழைக்கிறாள்.

நீங்க இங்க உட்காருங்க. நான் பத்தே நிமிஷத்துல வந்துடறேன் என்று கூறிவிட்டு ஒரு கான்பெரன்ஸ் ரூமுக்குள் சென்றாள். ராஜதுரை அனைத்தையும் வியப்பாக பார்த்து கொண்டிருந்தார். சிறிது தேரத்தில் சில ஆண்கள் கூட்டமாக அந்த Conference அறைக்குள் நுழைந்தனர். அகிலாவின் குரல் கேட்டு உள்ளே பார்த்தார். ஜீன்ஸ் மற்றும் டைட்டான டீ-சர்ட்டில் இருக்கும் அகிலாவை சைட் அடித்து கொண்டிருப்பார்கள் என்று நினைத்த ராஜதுரைக்கு இப்போது நடப்பதை பார்த்து ஆச்சிரியமாக இருந்தது. அகிலா அங்கு இருந்த ஆண்களிடம் "ஏன் இன்னும் வேலையை முடிக்கவில்லை?" என்று காட்டமாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். இருந்த ஆண்களின் பல பேர் அகிலாவை விட வயதில் பெரியவர்கள். அவர்களை பெயர் சொல்லி கூப்பிட்டு அவள் மிரட்ட, அவர்கள் அவளை பல்வியமாக மேடம் மேடம் என்று நடுங்கிக் கொண்டே அழைக்க, அது ராஜதுரைக்கு தான் காண்பது கனவா இல்லை நினைவா என்று குழம்பும் வகையில் இருந்தது.

கிறது நேரம் கழித்து அனைவரும் வெளியே வர கடைசியாக அகிலா வெளியே வந்தாள். ராஜதுரையை பாத்து புன்னகையுடன் விளையாட்டாக கண்சிமிட்டினாள். இவ்வளவு ஆளுமைமிக்க ஒரு பெண்ணை இப்போதுதான் வாழ்நாளில் முதல் முறையாக பார்க்கிறார். ஆண்களயே நடுங்கவைக்கும் கம்பீரம் அவளிடம் இருந்தது.

அகிலா: ரொம்ப லேட் ஆயுடுச்சா?

ராஜதுரை: இல்லை இல்லை...

--------------

ராஜதுரை. பயங்கரமா மிரட்டற எல்லோரையும்?

அகிலா சிரித்தாள். ராஜதுரைக்கு இந்த காட்சியை காட்டத்தான் அழைத்து வந்திருந்தாள். ஒரு வழியாக அவள் நோக்கம் வெற்றி பெற்றது.

அகிலா. என்ன செய்யறது மாமா.. சில ஆம்பளங்களுக்கு இதுல என்னை விட வயசு ரொம்ப அதிகம். அவங்க பொண்டாட்டிய விட சின்ன பொண்ணு அவங்களுக்கு மேனேஜரா வரும் போது, அவங்க அதை எதிர்க்க நினைப்பாங்க. இந்த மாதிரி கடுமையா இருந்தாதான் அடங்குவாங்க. ஒரு வேலையும் ஒழுங்கா செய்ய தெரியாது ஆனா பேண்ட், சட்டைய மாட்டிட்டு வந்துடுவாங்க. நான் புடவை கட்டிட்டு Soft ஆ இருந்தா ஏறி மிதிச்சுடுவாங்க. இந்த மாதிரி நான் ஜீன்ஸ் போட்டுட்டு, கெத்தா மிரட்டினா தான் அவங்க அடங்கி வேலை செய்வாங்க. மிரட்டரதுல பேண்ட்லயே ஒன்னுக்கு போய்டனும்.

----------------------

ராஜதுரை இப்போதுதான் அச்சம், மடம், நாணம் என்று எதுவும் இல்லாத துணிவான ஒரு பெண்ணை பார்க்கிறான். அழகும், அறிவும், துணிவும் சேர்ந்த அவளுக்கு எந்த ஆணும் அடிபணிவார்கள். யாருக்கும் அடங்காத ராஜதுரைக்கே அகிலாவிடம் அடங்க நடக்க ஆசை வந்துவிட்டது.

ராஜதுரை: வயசுல பெரியவங்கள தைரியமா பெயரை சொல்லி கூப்பிடற?

அகிலா: புருஷனா இருந்தாலும் அப்படி தான் கூப்பிடனும்.

ராஜதுரை: ஒருவேளை நான் இந்த ஆபீஸ்ல சேர்ந்தா?

எந்த ஒரு தயக்கமும் இல்லாமல் அகிலா, " வெல்கம் ராஜதுரை" ன்னு சொல்லுவேன் என்றாள் .

-----------------

ராஜதுரைக்கு உடலெல்லாம் சிலிர்த்துவிட்டது. திரும்பவும் இளமை பருவத்தில் இருப்பது போல உணர்வு வந்தது. பெரிய மனிதன், கௌரவம் என்ற போர்வைக்குள் இருந்து வெளியேறி சுதந்திர காற்றை சுவாசிப்பது போன்ற உணர்வு கிடைத்தது. ஒரு பெண்ணை ஊர் தலைவி ஆக்கி அவளுக்கு அடிபணிந்து அவரும் ஊரிலுள்ள மற்ற ஆண்களும் வாழ வேண்டும் என்று ஆசை பட்டார். ஆனால் எந்த பெண்ணும் முன் வராதால் அது கனவாகவே போய்விட்டது.

பல வருடங்களாக இருந்த ஆசை இப்போது நிறைவேற ஆரம்பித்தது. அதுவும் வயதில் சிறிய பெண்ணால் நிறைவேற போகிறது.

"வெல்கம் ராஜதுரை" என்று அகிலா கூறியதும்,

"தேங்க் யூ மேடம்" என்று ராஜதுரை கூறினார்.

இருவரும் சிரித்தனர்.

ராஜதுரை: எனக்கு பத்து நாள் லீவ் வேணும்ங்க மேடம். நீங்க தான் பெரிய மனசு பண்ணி லீவ் கொடுக்கனும்.

அகிலா: வேலைல சேர்ந்ததும் உனக்கு 10 நாள் லீவ்வா? ஒழுங்கா போய் வேலையை பாரு.

மறுபடியும் இருவரும் சிரித்தனர்.

அகிலா: இப்போ வீட்டுக்கு போகலாமா ராஜதுரை? சாரி.... மாமா...

ராஜதுரை: நீங்க என்னை பேர் சொல்லியே கூப்பிட்டலாம்.

அகிலா: ஓகே டா ராஜதுரை.

ராஜதுரை: இது இன்னும் சிறப்பு!

ராஜதுரை: உங்கள மாதிரி கெத்தான பொண்ண இப்போதான் முதல் முறையாக பார்க்கிறேன்.

அகிலா: அந்த காலத்துல பெண்களுக்கு பல பிரச்சனை இருந்தது. கற்போட இருக்கனும்னு வீட்டுக்குள்ளயே அடைச்சு வெச்சு வளர்த்தாங்க. மாதவிடாய் காலங்கள்ல துணியை வைச்சு தான் சமாளிக்கனும். எங்கயும் நடமாட முடியாது. தாவணி இல்லை, புடவைய கட்டிட்டு வேகமா கூட நடக்க முடியாது. எங்கயும் ஏறி இறங்க முடியாது. கல்யாணம் ஆச்சுன்னா பிடிக்கு தோ பிடிக்கல யோ தொடர்ச்சியாக கர்ப்பம் ஆகணும்.

அகிலா: இந்த காலத்து பெண்களுக்கு, சேனிடரி பேட், மென்ஸ்ட்ருவேஷன் கப், டாம்போன்னு பல ஆப்ஷன்ஸ் இருக்கு. கரை ஆகறது பத்தி கவலை படாம எந்த உடை வேணும்னாலும் போட்டுக்கலாம், என்னே வேணும்னாலும் செய்யலாம். கருத்தடை சாதனங்கள், மாத்திரைகள் இருக்கு. கர்ப்பமாகறதும் ஆகாததுவும் பெண்களின் சுதந்திரமா இருக்கு.

ராஜதுரை: நீங்களும் அப்படி தான் தள்ளி போடறேங்களா?

அகிலா சிரித்தாள்.

அகிலா: இப்போ நான் கர்ப்பமாகற ஆசையும் இல்லை. உன் பையன் என்னை கன்னி கழிய வைக்க போறதுவும் இல்லை.

ராஜதுரைக்கு முதலில் இருந்தே சந்தேகம் இருந்தது. இப்போது தெளிவாக தெரிந்துவிட்டது.

ராஜதுரை: மன்னிச்சிருங்க. அவனுக்கு அவ்வளவு சின்னதாக இருக்கும் போதே எனக்கு சந்தேகம் இருந்தது. ஆனால் இதை வைத்து என்னால் எதையும் தெளிவாக முடிவு செய்ய முடியல.

அகிலா சிரித்தாள்.

அகிலா: நீ மன்னிப்பெல்லாம் கேட்க வேண்டாக. நான் ஒன்னும் கண்ணகி இல்லை. எனக்கு தோணும் போது நான் என் ஆசைகளை பூர்த்தி செய்து கொள்வேன்.

அகிலா இவ்வளவு துணிந்தவள் என்று ராஜதுரை எதிர்பார்க்கவில்லை. அவள் நடத்தை ராஜதுரையை காந்தம் போல ஈர்த்தது. அவளை மருமகளாக பார்க்காமல் ஒரு பெண்ணாக பார்க்க தூண்டியது.

ஆண்கள் (பொட்டச்சி) கலை குழு – 19

அடுத்த நாளே கல்லூரி முழுவதும் தெரிந்து விட்டது நாங்கள் பெண்களிடம் தோத்து போனது. அதன்பிறகு நங்கள் கிரிக்கெட் விளையாடுவதே இல்லை. அந்த மைதானம் இப்போது பெண்கள் கிரிக்கெட் விளையாடும் இடமாக மாறி விட்டது.

எங்கள் கல்லூரி கிரிக்கெட் டீம் கோச் நந்தா சார் முதலில் பெண்கள் அணிக்கு சற்று தொந்தரவு கொடுக்க பார்த்தார். வசந்தா விடுவாளா என்ன. அவரை கிரிக்கெட் சம்பந்தமாக பல கேள்விகள் கேட்டு துளைத்து எடுத்து விட்டாள். அவரால் பலவற்றிற்கு பதிலே சொல்ல தெரியவில்லை. அதனால் வசந்தா அவரை வேலைய விட்டு தூக்க வைத்து விடுவாள் என்று புரிந்து கொண்டு, அவரே வேறு வழியில்லாமல் வசந்தாவின் காலில் விழுந்து சரணடைந்து விட்டார், மன்னித்து வேலைய காப்பாத்துமாறு கெஞ்சி கொண்டு.

கல்லூரி பிரின்சிபால் மேடம் கூட சொல்லி விட்டார்கள், இது ஒரு கலை கல்லூரி, இங்கே அதிகம் பெண்கள் தான் படிக்கிறார்கள். இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச பையன்களும் இப்போது விளையாடுவதை விட்டு விட்டார்கள். எனவே நந்தா சார் வேலையில் தொடர வேண்டுமென்றால், பெண்கள் அணிக்கு கோச் ஆக இருக்க வேண்டும், அவர்கள் சில பெண்கள் கல்லூரிக்கு விளையாட செல்லும்போது பெண் கோச் தான் கூட வர வேண்டும் என்று சொல்லுவார்கள். என்ன பண்றதுன்னு யோசித்து அப்புறம் ஒன்னு செய்யலாம் என்று சொல்லி பிரின்சிபால் மேடம் நந்தா சாரின் மனைவி, சீதா மேடம் அவர்களை வர சொன்னாங்க.

அவங்க கிட்ட ஏற்கனவே சார் கிட்ட ரொம்ப வேலை இல்லை, உங்களுக்குத்தான் வேலை அதிகம். அதுனால அவரோட சம்பளத்தை குறைச்சுட்டு உங்களுக்கு ஏத்தி கொடுக்க முடிவு பண்ணியாச்சு. இப்ப உங்க புருஷன் பொண்ணுங்க கோச் ஆ வேலை பாக்கலேன்னா அவர் வேலை போயிடும். நீங்க தானே கல்லூரி கலை குழு பொறுப்பாளர் அதுனால் நீங்களே பேசாம உங்க புருஷனை பொட்டச்சியா மாத்திடுங்க என்கிறார்கள்.

அதை கேட்டு நந்தா சார் உறைந்து போய்ட்டார். சீதா மேடம் தனது கணவனை பார்த்து கண் சிமிட்டுறாங்க, அதில் ஏண்டா இத்தனை நாள் என்னல்லாம் என்கிட்டே ஆட்டம் போட்ட, வாடி இப்ப வழிக்கு, இனிமே என்கிட்டே அடங்கி நடக்கும் பொண்டாட்டியா உன்னை மாத்த போறேன் என்று சொல்வது புரிகிறது நந்தா சாருக்கு.

வேறு வழியில்லை, இல்லாவிட்டால் வேலையும் போய்டும், இன்னும் மோசம், பொண்டாட்டி வேலைக்கு போக, அவர் வீட்டில் பொண்டாட்டி வேலை பாக்கணும். சரி என்று ஒத்து கொள்கிறார்.

அப்புறம் சீதா மேடம், தனது புருஷனை நல்லாவே பொட்டச்சியா மாத்திட்டாங்க.

அன்று முதல் வசந்தா நந்தா சாரை அவர்களுக்கு உண்மையில் கோச் ஆக இல்லை, தண்ணீர், ஜூஸ் எல்லாம் எடுத்து கொண்டு செல்லும் ஒரு வேலைக்காரி போல சேவை செய்ய வைத்து அவமான படுத்தி கொண்டு இருக்கிறாள்.

அவரை வசந்தா அணி பெண்கள் யாரும் சார் என்று கூப்பிடுவதில்லை. நந்து என்ற ஏதோ ஒரு சின்ன பெண்ணை கூப்பிடுவது போல பொம்பிளை பெயர்ல கூப்பிட்டு இங்க வா, எனக்கு குடிக்க தண்ணி கொண்டு வா சீக்கிரம் என்று அதிகாரம்தான் பண்ணுகிறார்கள். அவரும் இங்கேயும், அங்கேயும் ஓடி கொண்டு, அந்த சின்ன பெண்கள் சொன்ன வேலை எல்லாம் பண்ணி கொண்டு, அவர்களின் கிரிக்கெட் கிட் தூக்கி செல்லும் வேலைக்காரி ஆக இருக்கிறார்.

அதிலும் முக்கியமாக வசந்தா மட்டும் அவரை நந்து இங்க வாடி போடி என்று ஏளனமாக அதிகாரத்துடன் அழைப்பாள். சுண்டு விரலை ஆட்டி, அவரை அவள் விளையாடும் மைதானத்துக்கு மத்தியில் வர சொல்லுவாள் சைகை காட்டி. அவர் எப்போதும் வசந்தாவையே பார்த்து கொண்டு இருக்க வேண்டும். அவள் கூப்பிடுவதை கவனிக்காமல் விட்டு விட்டால் கேவலமாக திட்டுவாள்.

வரும்போது அவளின் உடல் வேர்வை துடைக்க ஒரு துண்டை அவர் எப்பவும் இந்த பொண்ணுங்க நயிட்டிக்கு மேல துப்பட்டா மாதிரி போட்டு வருவார்களே, அதை மாதிரி போட்டு கிட்டு வரணும்.

வசந்தா தனது வியர்வையை துடைத்து விட்டு துண்டை அவர் மூஞ்சி மேலயே வீசி எறிவாள். அவள் கட்டளை இதுதான். இந்த துண்டை எப்பல்லாம் நந்து மூஞ்சில போடுறாளோ, அப்பல்லாம் அதை அவர் நல்லா மோந்து பார்க்கணும். வேர்வை நாத்தம் வந்ததுன்னா, இன்னொரு புது துண்டு எடுத்துட்டு வரணும்.

இப்படிலாம் வசந்தாவை விட இரண்டு மடங்கு வயதான அவரை, அவள் அவமான படுத்தினாலும், அவர் என்னவோ, ஏதோ ஒரு எஜமானிக்கு பணிவிடை செய்வதுபோல சரிங்க, அப்படியே செய்றேங்க என்று மரியாதையுடன் வாங்க போங்க என்று கூழை கும்பிடு போட்டு வேலை செய்வார். பார்க்க கண் கொள்ளா காட்சியாக இருக்கும். மற்ற பெண்கள் யாரும் இதை பார்த்து கேட்டால், ஆமாண்டி இவனை போல திமிர் பிடித்த ஆம்பிளையை எல்லாம் இப்படித்தான் நடத்தணும் என்று சொல்லி சிரிப்பாள்.

வசந்தா தனது அணிக்கு கிரிக்கெட்டிங் டிவாஸ் (cricketing Divas – Divas means Goddess – feminine name) என்று பெயர் வைத்து இருந்தாள்.

வசந்தா தேர்வு செய்த பெண்களின் யூனிபோர்ம் ஸ்கிர்ட் உடன் கூடிய ட்ராக் பாண்ட் - பிங்க் கலர்.

நந்தா சார் தனது கருத்த மீசையை மழித்து விட்டு, பெண்கள் கிரிக்கெட் அணியின் யூனிபோர்மை தான் போட்டு கொண்டு வர வேண்டும் என்று சொல்லி விட்டாள். நந்தா சாருக்கு கொடுத்த யூனிபோர்மில் பாண்ட் இல்லாமல் முட்டுக்கு மேலே இருக்கும் ஸ்கிர்ட் மட்டும் தான்.

கிரிக்கெட்டிங் திவாஸ் என்பதின் சுருக்கமாக CD என அவரது ஸ்கிர்ட்டில் முன்புறம் பெரிதாக எழுதி அவரை அதை அணிய வைத்தாள். CD என்பதற்கு கிராஸ் ட்ரெஸ்ஸர் என்ற அர்த்தமும் உண்டல்லவா, அது அவருக்கு நன்கு பொருந்தி உள்ளது.

புரிந்தவன் பிஸ்தா என்பது போல அது புரிந்தவர்களுக்கு வேடிக்கையாக இருக்கு, நந்தா சாருக்கும், அதன் அர்த்தம் தெரிந்து இருந்தாலும் வெட்கப்படத்தான் முடியுமே தவிர வேறு ஒன்னும் பண்ண முடியாமல், இப்போதெல்லாம் அதை அனுபவிக்க கத்து கொண்டார்.

நந்தா சார் மேல போட்டு இருக்கும் டாப்ஸ்ல முன்புறம் கல்லூரி முத்திரை இருக்கும், ஆனால் பின்புறத்தில் அவரின் பெயரை நந்தா என்பதில் இருந்து Diva - நந்து என எழுத வைத்தாள். அந்த பெயருடன் அவருக்கென சிறப்பான எண் 9 என கொடுக்க பட்டது.

அணியின் குரூப் போட்டோவில் எல்லோரும் ட்ராக் பாண்ட் போட்டு இருக்க, நந்தா சார் மட்டும் நட்ட நடுவில் ஸ்கிர்ட் போட்டு கொண்டு இருப்பார், தலையில் முடி பறக்காமல் இருக்க பெண்கள் போட்டு கொள்ளும் பிங்க் நிறத்தில் ஹெட் பேண்ட் போட்டு கொண்டு.

அந்த குரூப் போட்டோவில் கீழ் வரிசையில் எல்லா பெண்களும் கால் மேல கால் போட்டு நாற்காலியில் உட்கார்ந்து இருக்க, நந்தா சார் நடுவில் வெறும் தரையில் ஒரு காலை முட்டி போட்டு ஒரு காலை மடக்கி கொண்டு இருப்பார். அவரின் இரு பக்கமும் வசந்தாவும், நித்யாவும் கால் மேல கால் போட்டு அதுவும் மாறுகால் போட்டு, தங்களது ஒரு தூக்கிய ஷூ போட்ட காலை அவரின் கால் மேல பட்டும் படாமல் வைத்து இருப்பார்கள். அவரோ அந்த கால்களை ஏதோ பய பக்தியுடன் தொட்டு கும்பிடுவது போல தொட்டு கொண்டு இருப்பார்.

அந்த குரூப் போட்டோவை எங்கள் கல்லூரி ஆடிட்டோரியத்தில் பெரிது பண்ணி மாட்டி இருப்பார்கள். வேண்டுமென்றே வசந்தா அவரை அடிக்கடி அந்த ஆடிட்டோரியத்துக்கு வர வைப்பாள், ஒவ்வொரு தடவையும் ஏதாவது ஒரு வகுப்பு பெண்களை கூட்டி வைத்து அவர்களுக்கு விளையாட்டு பற்றி அறிவுரை வழங்குவது போல, அரட்டை அடித்து கொண்டு. அவர் அந்த பக்கம் வரும்போது அங்கே இருக்கும் பெண்கள் அவரையும், அந்த போட்டோவையும் மாறி மாறி பார்த்து சிரிப்பார்கள். அவர் முகத்தை தொங்க போட்டு கொண்டு ஓட்டமும் நடையுமாக கடந்து போகையில், அவரின் முதுகுக்கு பின்னால் கொல்லென சிரிப்பார்கள்.

நாங்கள் கூட எங்களுக்குள் கேலி செய்து பேசி கொள்வோம், என்னடா நந்தா சார் அந்த ஸ்கிர்ட் உள்ளே ஆம்பிளை ஜட்டி போட்டு இருக்காரா, இல்லை அதுவும் பொண்ணுங்க போடுற பேண்டிஸ் தானா என்று.

நான் ஒருமுறை நித்யாவிடம் கேட்டே விட்டேன். அவளும் சிரித்தவாறே சொன்னாள். என்னடா சந்தேகம், பதினாலு பசங்க உங்களை ஒத்தையாய் நின்று அம்மணமாக்கி அவமான படுத்தி, பின்பு பொட்டச்சி டிரஸ் கொடுத்து போட வைத்து அழகு பார்த்தவள் எங்கள் அணி கேப்டன் வசந்தா. திமிர் பிடித்த ஆண்களை அடக்கி அவமான படுத்தாம அந்த வசந்தா விடுவாளா என்ன. அவள் தன்னை விட இரண்டு மடங்கு வயதான ஆம்பிளை, திமிர் பிடிச்சு சுத்தி கிட்டு இருந்த கோச் நந்து சாரையும், உங்களை மாதிரியே அம்மணமாக்கி காலில் விழ வைத்து, அவரது கழட்டி போட்ட தனது ஆம்பிளை ஜட்டியால், அவளின் கால் செருப்பை துடைக்க விட்டிருக்கிறாள். அப்புறம் அவருக்கும் நீ சொன்ன மாதிரி ஸ்கிர்ட் உள்ள பேண்டிஸ் போட்டு விட்டு, எங்களுக்கு பந்து பொறுக்கிப்போட விட்டாள்.

ஆனா இதெல்லாம் எங்களுக்கு தெரியாது என்று நந்தா சார் நினைத்து கொண்டு இருக்கார். ஆனா எங்களுக்கு (எங்களுக்கு என்றால் - நித்யா, ராகவி, லதா மட்டும் - மத்த பொண்ணுங்க இல்லை, நித்யா இப்போது வசந்தாவின் மூவர் அணியில் சேர்ந்ததில், அது இப்போது நால்வர் அணியாக மாறி விட்டது) தெரியாமல் வசந்தா எந்த ரகசியமும் வைத்து கொள்வதில்லை. இந்த ரகசியத்தை நீயும் ரகசியமாக வைத்து கொள் என்று கூறி சிரித்தாள் நித்யா. நானும் புரிந்து கொண்டு சிரிக்கிறேன்.

பொண்ணுங்க எல்லாம் கிரிக்கெட் விளையாட வந்து எனக்கு வேலை வைக்குறாங்க என்று வசந்தா முன்னாலேயே சலித்து கொண்டதோடு அல்லாமல், அங்கே இருந்த வசந்தா உட்பட அழகான பெண்களை பார்த்து ஜொள்ளு வேற விட்டு கிட்டு இருந்துருக்காரு. சில கேவலமான வல்கர் கமெண்ட் வேற - எப்படி குலுங்குது பாரு என்று அவர்களின் மார்புகளை பார்த்து. அதை எல்லாம் பார்த்து கொண்டும், கேட்டு கொண்டும் வசந்தா சும்மா விடுவாளா என்ன. அதான் வைச்சு செஞ்சு இருக்கா அவள் அந்த நந்தா சாரை, நல்லா வேணும் அவனுக்கு என்று எண்ணி கொண்டேன்.

ஆண்கள் (பொட்டச்சி) கலை குழு – 18

ஹாலில் என்னை அந்த கோலத்தில் பார்த்ததும் எல்லோரும் சிரிக்கின்றனர். என் தங்கை சுனிதா, அடேய் அண்ணா, உன்னை இனிமே நான் எப்படிடா கூப்பிடறது என்றாள்.  நீ இனிமே எனக்கு அண்ணாவா இல்லை அக்காவா என்கிறாள்.

அப்போது என் அம்மா சொல்கிறார்கள், அடியே சுனிதா, நீ பிறக்குறதுக்கு முன்னால இந்த சுதாகர் என் வயித்துல இருக்கிறப்போ எனக்கு ரொம்ப ஆசை, முதல் குழந்தை பொண்ணா இருக்கணும்னு. ஆனா பையன் இவன் பிறந்ததும், வேற வழி இல்லாம, நீ பிறக்கிற வரை, இவனுக்கு பொண்ணுங்க டிரஸ் தான் போட்டு அழகு பார்ப்பேன். அப்புறம் நீ பிறந்ததும்தான் அவனுக்கு ஆம்பிளை ட்ரெஸ்ஸே போட ஆரம்பித்தோம்.

கிட்டத்தட்ட ஐந்து வயது வரை அவனுக்கு காதில போட்ட தோட்டை கூட கழட்டவில்லை. அதுனால தான் அவனுக்கு இன்னும் காதுல ஓட்டை இருக்கு என்றார்கள்.

அப்போது அதை கவனித்த நித்யாவின் அம்மா, அட ஆமாம் இது இன்னும் வசதியா போச்சு, இப்ப இவன் காதுல ஜிமிக்கி கம்மல் போட்டு விடலாம் ஈஸியா என்று சொல்லி சிரிக்கிறார்கள்.

அப்போது நித்யா தனது தோழி சுனிதாவிடம் சொல்கிறாள், இதுநாள் வரை சுதாகர் என்று இருந்த உன் அண்ணன் இன்றில் இருந்து சுதா ஆகி விட்டான். உங்க அம்மா சொன்னபடி பார்த்தா, அவளுக்கு இப்ப ஐந்து வயது. சுதாகர் அப்புறம்தான் ஆம்பிளை பையனா மாறி இருக்கான். இப்ப திரும்ப பொண்ணா மாறி விட்டாள். அதுனால எப்படி பார்த்தாலும் அவன் / இவள் உன்னை விட சின்ன வயசுதான். அதுனால சுதா உனக்கு அக்கா இல்லை, தங்கை டி என்று சொல்லி சிரிக்கிறாள்.

அதை கேட்ட சுனிதா துள்ளி குதிக்கிறாள், ஹாய் எனக்கு விளையாட குட்டி தங்கை கிடைச்சாச்சு என்று சொல்லி.

நானோ அங்கு நடப்பதை எல்லாம் பார்த்து என்ன செய்வது என்று ஒன்றும் தோணாமல் திகைத்து போய் நிற்கிறேன்.

அப்போது நித்யா சுனிதாவிடம் அடியே, உன் தங்கைக்கு மேக்கப் எல்லாம் செய்து அவளை அழகாக மாற்றுவது இனிமே உன் பொறுப்பு என்றாள்.

அவ்வளவுதான் சுனிதா என்னை கை பிடித்து அவள் அறைக்கு அழைத்து சென்றாள். நித்யாவும் சேர்ந்து கொள்ள, அவர்கள் இருவரும் எனக்கு ஒரு பெண்ணை போன்ற ஒப்பனை செய்ய ஆரம்பித்தார்கள். நெத்தியில் முதலில் போட்டு வைத்தார்கள். காதில் நன்கு தொங்கி ஆடும் வகையில் ஜிமிக்கி கம்மல் மாட்டி விட்டார்கள்.

முகத்துக்கு ரோஸ் பவுடர், உதட்டில் பிங்க் லிப்ஸ்டிக், இரண்டு கைகளிலும் வளையல், காலில் கொலுசு, நகத்தில் நெய்ல் பாலிஷ் என பார்த்து பார்த்து என்னை ஒரு அழகான பார்பி டால் போன்று அழகான பெண்ணாக மாற்றினார்கள் சிரத்தையுடன்.

நானும் என்ன வேண்டுமானாலும் பண்ணி கொள்ளட்டும், வெள்ளம் தலைக்கு மேல் போய் விட்டது, இனி ஜான் போனால் என்ன, முழம் போனால் என்ன என்ற நிலைக்கு ஆளாகி விட்டேன். உண்மையில் சொல்ல போனால் அதை ரசித்து கொண்டு இருக்கிறேன்.

அப்போது என் அம்மாவும், மாமியும் உள்ளே வந்து என்னை பார்த்து ஆச்சர்ய பட்டார்கள். அடியே நீ ஆம்பிளைன்னு சொன்னா இப்ப யாரும் நம்ப மாட்டார்கள் என்று மாமி சொல்ல எல்லோரும் சிரிக்கிறார்கள். எனக்கோ வெட்கமாய் இருக்கு.

பிறகு கண்ணாடியில் என்னை பார்த்த போது எனக்கே என்னை அடையாளம் தெரியவில்லை. அப்படி அழகான பெண்ணாக உருமாறி இருந்தேன் - ஆக்கி விட்டிருந்தனர் என்னை நித்யாவும் சுனிதாவும் சேர்ந்து. நான் என் அழகை பார்த்து மெய் மறந்த நிலையில் இருப்பதை பார்த்து அவர்கள் இருவரும் சிரிக்கிறார்கள். என்னடி புது பெண்ணே எப்படி இருக்கே நீ இப்ப, புடிச்சு இருக்கா என்றார்கள். நானும் வெட்கத்துடன் தலை ஆட்டுகிறேன். வாயை திறந்து சொல்லுடி என்று என் தலையில் செல்லமாக நித்யா ஒரு குட்டு வைத்தாள். இப்படி பொட்டச்சியாக இருக்க பிடித்து இருக்கு என்று சொல்கிறேன். அப்படி வாடி வழிக்கு என்று என் தங்கை சுனிதா கேலி செய்கிறாள்.

சுனிதா அப்போது என்னிடம் சொல்கிறாள், இனிமே நீ என்னை அக்கா, வாங்க போங்க என்று மரியாதையாக தான் கூப்பிட வேண்டும், புரிந்ததாடி என்றாள். நானும் சரிங்க அக்கா என்று சொல்ல நித்யா சிரிக்கிறாள், நல்ல அக்கா தங்கை என்று சொல்லி.

என் வீட்டில் என் தங்கையையே நான் இப்போது அக்கா என்று அழைக்க வேண்டி வந்து விட்டது. அவளோ என்னை சற்றும் அண்ணனாக மதிக்காமல் என்னை ஒரு சின்ன பெண் தங்கையாக நினைத்து வாடி போடி என்று கூப்பிடுகிறாள்.

அப்போது நித்யா சொல்கிறாள். அடியே சுதா, இனிமே உன் சுனிதா அக்கா உனக்கு இனிமே தினமும் இப்படி அழகாக மேக்கப் போட கத்து கொடுக்கணும்னா, அவளோட மேக்கப் சாதனங்களை உனக்கு கொடுக்கணும்னா, அதுக்கு இப்ப அவ காலுல விழுந்து கும்பிட்டு நன்றி சொல்லி கெஞ்சுடி என்று ஆணை இட்டாள்.

நானும் என் அம்மா, நித்யா, மாமி முன்னிலையில் என் தங்கை சுனிதா காலில் விழுந்து அக்கா, எனக்கு நீங்க மேக்கப் பண்ணி விட்டதுக்கு நன்றி, அப்படியே இனிமே உங்க மேக்கப் பொருட்களை எனக்கு கொடுக்கணும்னு கெஞ்சி கேட்கிறேன் என்று சொல்லி கும்பிடுகிறேன்.

சுனிதா நான் அவள் காலில் அக்கா என்று சொல்லி கொண்டு விழுந்ததை பார்த்து வாயை பொத்தி கொண்டு சிரிக்கிறாள். அப்புறம் அடியே சுதா எழுந்துருடி, இப்ப எங்க எல்லோர் முன்னிலையில் உன்னை இப்படி ஆக்கின உன் எஜமானி மேடம் நித்யா காலிலும் விழுடி என்று சொன்னாள்.

நானும் நித்யா காலில் ஒரு முழு பொட்டச்சியாக, அழகான பெண்ணாக விழுந்து கும்புடுகிறேன்.

அப்போது மாமி என் அம்மாவிடம் சொல்கிறார்கள், இந்த நித்யா, சுனிதா ரெண்டு பொண்ணுங்க இருந்தும் நமக்கு என்ன பிரயோஜனம், இன்று வரை ஒரு வீட்டு வேலையும் செய்ய கத்துக்கலை. பசங்க மாதிரி விளையாட போறாங்க. அதுனால இந்த சுதாவை இப்பவே முதலில் இருந்தே கண்டிப்பாய் வளர்க்கணும். இவன் இத்தனை நாளாய், ஆம்பிளையா கிரிக்கெட் விளையாடும் லட்சணம்தான் இப்ப தெரிஞ்சு போச்சே, அதுனால இந்த சுதா இனிமே ஒழுங்கா வீட்டுல இருந்து, பொண்ணா லட்சணமா வீட்டு வேலை எல்லாம் கத்துக்கட்டும்.

எப்பவும் போல நித்யாவும், சுனிதாவும் விளையாட போகட்டும். அவங்களுக்கு ட்ராக் பாண்ட், ஷர்ட் வாங்கி கொடுத்து விடுவோம். சுதாவுக்கு அவங்களோட பழைய பொம்பிளை டிரஸ் போட்டுக்க குடுத்துடலாம் என்ன சொல்ற என்று என் அம்மாவை கேட்க, என் அம்மாவும் அதுதான் சரி என்கிறார்கள்.  

நித்யாவும், சுனிதாவும் தங்கள் அம்மாக்களை கட்டி பிடித்து முத்தம் கொடுத்து சூப்பர் என்று சொல்கிறார்கள். அவர்களும் சிரிக்கிறார்கள். நானோ ஒன்றும் சொல்ல முடியாமல் உங்கள் விருப்பம் போல என்று மெல்லிய குரலில் சொல்கிறேன்.

அன்று முதல் என் வீட்டில் எனது பொட்டச்சி வாழ்க்கை ஆரம்பமானது. சுனிதாவும் நித்யாவும் மாலை நேரங்களில் ஆண் உடையில் விளையாட செல்ல, நானோ வீட்டில் பெண்கள் உடை அணிந்து என் அம்மாவிடமும், மாமியுடனும் சேர்ந்து ஒரு நல்ல அடக்கமான பொம்பிளை பிள்ளை போல வீட்டு வேலை செய்ய கத்து கொண்டு இருக்கிறேன்.

நித்யாவும், சுனிதாவும் விளையாடி விட்டு வரும்போது நான் அவர்களுக்கு பெண்கள் உடையில் தண்ணீர் கொடுத்து வரவேற்பேன். அப்புறம் ஜூஸ் எல்லாம் போட்டு ரெடியாக வைத்து இருப்பதை எடுத்து கொடுப்பேன். அவர்கள் அதை குடிக்கும் போது, நான் நித்யாவின் காலடியில் பவ்யமாக சற்றே முட்டி போட்டவாறு உட்கார்ந்து அவளின் கால் ஷூவை கழட்டி அவளுக்கு கால் பிடித்து விடவேண்டும்.

அவளின் கால் ஷூ அழுக்காக இருந்தால் அதை என் தாவணி முந்தானையால் துடைக்க வேண்டும். அவள் அப்போது தன் காலை தூக்கி என் குஞ்சின் மேல வைத்து கண்ணடிப்பாள் அது உள்ளே தூக்குவதை உணர்ந்து, நான் வெட்கத்துடன் சிரிப்பேன்.

அதன் பின்பு என் தங்கை சுனிதாவும் தன் காலை தூக்கி என் தொடையில் அழுத்துவாள். அவளின் காலையும் பிடிக்க வேண்டும், அவள் ஷூ வையும் பின்பு துடைத்து வைக்க வேண்டும். முதல் மரியாதை நித்யாவுக்கு, பின்பு என் தங்கை - இப்போது அக்கா சுனிதா வுக்கு.

நித்யா குடித்து விட்டு கொடுக்கும் எச்சில் தம்ளரை கழுவி வைக்க வேண்டும் ஒரு வேலைக்காரிய போல. சில சமயம் அவள் வேண்டுமென்றே கொஞ்சம் ஜூஸ் மிச்சம் வைத்து விட்டு என்னிடம் சொல்லுவாள். அடியே சுதா வீட்டு வேலை எல்லாம் செய்து கொஞ்சம் களைத்து இருப்பாய், இந்த மிச்சம் இருக்கும் என் எச்சல் ஜூஸ் ஐ கொஞ்சம் குடிச்சுக்கோ என்று. நானும் அதுக்கு நன்றி சொல்லி, அதை ஏதோ அமிர்தம் போல வாங்கி குடிப்பேன்.

அவர்கள் இப்போது பைக் கூட ஓட்ட கத்து கொண்டு விட்டார்கள். சில சமயம் என்னை அதில் பின்னால் பொம்பிளையாக காலை ஒரே பக்கமாக போட்டு உட்கார வைத்து ஊர்வலம் போவார்கள். நான் பெண்கள் உடை அணிந்து அப்படியே ஒரு பெண்ணை போன்று பார்க்க இருப்பதால் யாரும் என்னை சந்தேக பட மாட்டார்கள். அவர்களின் ஒரு தோழி போல என்று நினைத்து கொள்வார்கள் பார்ப்பவர்கள்.

ஆனால் தெருவில் செல்லும் சில மாமிகள் அவர்களை பார்த்து, பாருங்கடி இந்த காலத்துல பொண்ணுங்களை, ஆம்பிளை பையன் மாதிரி ஜீன்ஸ் பாண்ட், ஷர்ட் போட்டு கிட்டு ஏதோ அரபு குதிரை போல பைக் ஒட்டுறதை.

பரவா இல்லை இன்னும் கொஞ்சம் பொண்ணுங்க இருக்காங்க நம்ம காலத்தை போல, அதோ பின்னால உட்கார்ந்து இருக்கு பாரு அவளை போலத்தான் நமக்கு வீட்டு மருமகள் வரணும், முன்னால பைக் ஒட்டுரதுங்க நமக்கு மருமகளா வந்தா நம்ம கண்ணுல விரலை விட்டு ஆட்டிடுவாங்க, ஐயோ இவ வாழ்க்கை பட போற குடும்பத்துல அந்த மாமியார்காரி என்ன பாடு பட போறாளோ என்று பேசி கொள்வதை கேட்டு நித்யா சிரிப்பாள்.

என்னடி நீ எப்ப ஒரு வீட்டு மருமகளா / மனைவியாய் போக போறே என்று நக்கலாய் என்னிடம் கேட்பாள். நான் தலை குனிந்து அது எப்ப நடக்கும் என்ற கனவில் மிதக்க ஆரம்பித்து விடுவேன்.