ஆண்கள் (பொட்டச்சி) கலை குழு – 18

ஹாலில் என்னை அந்த கோலத்தில் பார்த்ததும் எல்லோரும் சிரிக்கின்றனர். என் தங்கை சுனிதா, அடேய் அண்ணா, உன்னை இனிமே நான் எப்படிடா கூப்பிடறது என்றாள்.  நீ இனிமே எனக்கு அண்ணாவா இல்லை அக்காவா என்கிறாள்.

அப்போது என் அம்மா சொல்கிறார்கள், அடியே சுனிதா, நீ பிறக்குறதுக்கு முன்னால இந்த சுதாகர் என் வயித்துல இருக்கிறப்போ எனக்கு ரொம்ப ஆசை, முதல் குழந்தை பொண்ணா இருக்கணும்னு. ஆனா பையன் இவன் பிறந்ததும், வேற வழி இல்லாம, நீ பிறக்கிற வரை, இவனுக்கு பொண்ணுங்க டிரஸ் தான் போட்டு அழகு பார்ப்பேன். அப்புறம் நீ பிறந்ததும்தான் அவனுக்கு ஆம்பிளை ட்ரெஸ்ஸே போட ஆரம்பித்தோம்.

கிட்டத்தட்ட ஐந்து வயது வரை அவனுக்கு காதில போட்ட தோட்டை கூட கழட்டவில்லை. அதுனால தான் அவனுக்கு இன்னும் காதுல ஓட்டை இருக்கு என்றார்கள்.

அப்போது அதை கவனித்த நித்யாவின் அம்மா, அட ஆமாம் இது இன்னும் வசதியா போச்சு, இப்ப இவன் காதுல ஜிமிக்கி கம்மல் போட்டு விடலாம் ஈஸியா என்று சொல்லி சிரிக்கிறார்கள்.

அப்போது நித்யா தனது தோழி சுனிதாவிடம் சொல்கிறாள், இதுநாள் வரை சுதாகர் என்று இருந்த உன் அண்ணன் இன்றில் இருந்து சுதா ஆகி விட்டான். உங்க அம்மா சொன்னபடி பார்த்தா, அவளுக்கு இப்ப ஐந்து வயது. சுதாகர் அப்புறம்தான் ஆம்பிளை பையனா மாறி இருக்கான். இப்ப திரும்ப பொண்ணா மாறி விட்டாள். அதுனால எப்படி பார்த்தாலும் அவன் / இவள் உன்னை விட சின்ன வயசுதான். அதுனால சுதா உனக்கு அக்கா இல்லை, தங்கை டி என்று சொல்லி சிரிக்கிறாள்.

அதை கேட்ட சுனிதா துள்ளி குதிக்கிறாள், ஹாய் எனக்கு விளையாட குட்டி தங்கை கிடைச்சாச்சு என்று சொல்லி.

நானோ அங்கு நடப்பதை எல்லாம் பார்த்து என்ன செய்வது என்று ஒன்றும் தோணாமல் திகைத்து போய் நிற்கிறேன்.

அப்போது நித்யா சுனிதாவிடம் அடியே, உன் தங்கைக்கு மேக்கப் எல்லாம் செய்து அவளை அழகாக மாற்றுவது இனிமே உன் பொறுப்பு என்றாள்.

அவ்வளவுதான் சுனிதா என்னை கை பிடித்து அவள் அறைக்கு அழைத்து சென்றாள். நித்யாவும் சேர்ந்து கொள்ள, அவர்கள் இருவரும் எனக்கு ஒரு பெண்ணை போன்ற ஒப்பனை செய்ய ஆரம்பித்தார்கள். நெத்தியில் முதலில் போட்டு வைத்தார்கள். காதில் நன்கு தொங்கி ஆடும் வகையில் ஜிமிக்கி கம்மல் மாட்டி விட்டார்கள்.

முகத்துக்கு ரோஸ் பவுடர், உதட்டில் பிங்க் லிப்ஸ்டிக், இரண்டு கைகளிலும் வளையல், காலில் கொலுசு, நகத்தில் நெய்ல் பாலிஷ் என பார்த்து பார்த்து என்னை ஒரு அழகான பார்பி டால் போன்று அழகான பெண்ணாக மாற்றினார்கள் சிரத்தையுடன்.

நானும் என்ன வேண்டுமானாலும் பண்ணி கொள்ளட்டும், வெள்ளம் தலைக்கு மேல் போய் விட்டது, இனி ஜான் போனால் என்ன, முழம் போனால் என்ன என்ற நிலைக்கு ஆளாகி விட்டேன். உண்மையில் சொல்ல போனால் அதை ரசித்து கொண்டு இருக்கிறேன்.

அப்போது என் அம்மாவும், மாமியும் உள்ளே வந்து என்னை பார்த்து ஆச்சர்ய பட்டார்கள். அடியே நீ ஆம்பிளைன்னு சொன்னா இப்ப யாரும் நம்ப மாட்டார்கள் என்று மாமி சொல்ல எல்லோரும் சிரிக்கிறார்கள். எனக்கோ வெட்கமாய் இருக்கு.

பிறகு கண்ணாடியில் என்னை பார்த்த போது எனக்கே என்னை அடையாளம் தெரியவில்லை. அப்படி அழகான பெண்ணாக உருமாறி இருந்தேன் - ஆக்கி விட்டிருந்தனர் என்னை நித்யாவும் சுனிதாவும் சேர்ந்து. நான் என் அழகை பார்த்து மெய் மறந்த நிலையில் இருப்பதை பார்த்து அவர்கள் இருவரும் சிரிக்கிறார்கள். என்னடி புது பெண்ணே எப்படி இருக்கே நீ இப்ப, புடிச்சு இருக்கா என்றார்கள். நானும் வெட்கத்துடன் தலை ஆட்டுகிறேன். வாயை திறந்து சொல்லுடி என்று என் தலையில் செல்லமாக நித்யா ஒரு குட்டு வைத்தாள். இப்படி பொட்டச்சியாக இருக்க பிடித்து இருக்கு என்று சொல்கிறேன். அப்படி வாடி வழிக்கு என்று என் தங்கை சுனிதா கேலி செய்கிறாள்.

சுனிதா அப்போது என்னிடம் சொல்கிறாள், இனிமே நீ என்னை அக்கா, வாங்க போங்க என்று மரியாதையாக தான் கூப்பிட வேண்டும், புரிந்ததாடி என்றாள். நானும் சரிங்க அக்கா என்று சொல்ல நித்யா சிரிக்கிறாள், நல்ல அக்கா தங்கை என்று சொல்லி.

என் வீட்டில் என் தங்கையையே நான் இப்போது அக்கா என்று அழைக்க வேண்டி வந்து விட்டது. அவளோ என்னை சற்றும் அண்ணனாக மதிக்காமல் என்னை ஒரு சின்ன பெண் தங்கையாக நினைத்து வாடி போடி என்று கூப்பிடுகிறாள்.

அப்போது நித்யா சொல்கிறாள். அடியே சுதா, இனிமே உன் சுனிதா அக்கா உனக்கு இனிமே தினமும் இப்படி அழகாக மேக்கப் போட கத்து கொடுக்கணும்னா, அவளோட மேக்கப் சாதனங்களை உனக்கு கொடுக்கணும்னா, அதுக்கு இப்ப அவ காலுல விழுந்து கும்பிட்டு நன்றி சொல்லி கெஞ்சுடி என்று ஆணை இட்டாள்.

நானும் என் அம்மா, நித்யா, மாமி முன்னிலையில் என் தங்கை சுனிதா காலில் விழுந்து அக்கா, எனக்கு நீங்க மேக்கப் பண்ணி விட்டதுக்கு நன்றி, அப்படியே இனிமே உங்க மேக்கப் பொருட்களை எனக்கு கொடுக்கணும்னு கெஞ்சி கேட்கிறேன் என்று சொல்லி கும்பிடுகிறேன்.

சுனிதா நான் அவள் காலில் அக்கா என்று சொல்லி கொண்டு விழுந்ததை பார்த்து வாயை பொத்தி கொண்டு சிரிக்கிறாள். அப்புறம் அடியே சுதா எழுந்துருடி, இப்ப எங்க எல்லோர் முன்னிலையில் உன்னை இப்படி ஆக்கின உன் எஜமானி மேடம் நித்யா காலிலும் விழுடி என்று சொன்னாள்.

நானும் நித்யா காலில் ஒரு முழு பொட்டச்சியாக, அழகான பெண்ணாக விழுந்து கும்புடுகிறேன்.

அப்போது மாமி என் அம்மாவிடம் சொல்கிறார்கள், இந்த நித்யா, சுனிதா ரெண்டு பொண்ணுங்க இருந்தும் நமக்கு என்ன பிரயோஜனம், இன்று வரை ஒரு வீட்டு வேலையும் செய்ய கத்துக்கலை. பசங்க மாதிரி விளையாட போறாங்க. அதுனால இந்த சுதாவை இப்பவே முதலில் இருந்தே கண்டிப்பாய் வளர்க்கணும். இவன் இத்தனை நாளாய், ஆம்பிளையா கிரிக்கெட் விளையாடும் லட்சணம்தான் இப்ப தெரிஞ்சு போச்சே, அதுனால இந்த சுதா இனிமே ஒழுங்கா வீட்டுல இருந்து, பொண்ணா லட்சணமா வீட்டு வேலை எல்லாம் கத்துக்கட்டும்.

எப்பவும் போல நித்யாவும், சுனிதாவும் விளையாட போகட்டும். அவங்களுக்கு ட்ராக் பாண்ட், ஷர்ட் வாங்கி கொடுத்து விடுவோம். சுதாவுக்கு அவங்களோட பழைய பொம்பிளை டிரஸ் போட்டுக்க குடுத்துடலாம் என்ன சொல்ற என்று என் அம்மாவை கேட்க, என் அம்மாவும் அதுதான் சரி என்கிறார்கள்.  

நித்யாவும், சுனிதாவும் தங்கள் அம்மாக்களை கட்டி பிடித்து முத்தம் கொடுத்து சூப்பர் என்று சொல்கிறார்கள். அவர்களும் சிரிக்கிறார்கள். நானோ ஒன்றும் சொல்ல முடியாமல் உங்கள் விருப்பம் போல என்று மெல்லிய குரலில் சொல்கிறேன்.

அன்று முதல் என் வீட்டில் எனது பொட்டச்சி வாழ்க்கை ஆரம்பமானது. சுனிதாவும் நித்யாவும் மாலை நேரங்களில் ஆண் உடையில் விளையாட செல்ல, நானோ வீட்டில் பெண்கள் உடை அணிந்து என் அம்மாவிடமும், மாமியுடனும் சேர்ந்து ஒரு நல்ல அடக்கமான பொம்பிளை பிள்ளை போல வீட்டு வேலை செய்ய கத்து கொண்டு இருக்கிறேன்.

நித்யாவும், சுனிதாவும் விளையாடி விட்டு வரும்போது நான் அவர்களுக்கு பெண்கள் உடையில் தண்ணீர் கொடுத்து வரவேற்பேன். அப்புறம் ஜூஸ் எல்லாம் போட்டு ரெடியாக வைத்து இருப்பதை எடுத்து கொடுப்பேன். அவர்கள் அதை குடிக்கும் போது, நான் நித்யாவின் காலடியில் பவ்யமாக சற்றே முட்டி போட்டவாறு உட்கார்ந்து அவளின் கால் ஷூவை கழட்டி அவளுக்கு கால் பிடித்து விடவேண்டும்.

அவளின் கால் ஷூ அழுக்காக இருந்தால் அதை என் தாவணி முந்தானையால் துடைக்க வேண்டும். அவள் அப்போது தன் காலை தூக்கி என் குஞ்சின் மேல வைத்து கண்ணடிப்பாள் அது உள்ளே தூக்குவதை உணர்ந்து, நான் வெட்கத்துடன் சிரிப்பேன்.

அதன் பின்பு என் தங்கை சுனிதாவும் தன் காலை தூக்கி என் தொடையில் அழுத்துவாள். அவளின் காலையும் பிடிக்க வேண்டும், அவள் ஷூ வையும் பின்பு துடைத்து வைக்க வேண்டும். முதல் மரியாதை நித்யாவுக்கு, பின்பு என் தங்கை - இப்போது அக்கா சுனிதா வுக்கு.

நித்யா குடித்து விட்டு கொடுக்கும் எச்சில் தம்ளரை கழுவி வைக்க வேண்டும் ஒரு வேலைக்காரிய போல. சில சமயம் அவள் வேண்டுமென்றே கொஞ்சம் ஜூஸ் மிச்சம் வைத்து விட்டு என்னிடம் சொல்லுவாள். அடியே சுதா வீட்டு வேலை எல்லாம் செய்து கொஞ்சம் களைத்து இருப்பாய், இந்த மிச்சம் இருக்கும் என் எச்சல் ஜூஸ் ஐ கொஞ்சம் குடிச்சுக்கோ என்று. நானும் அதுக்கு நன்றி சொல்லி, அதை ஏதோ அமிர்தம் போல வாங்கி குடிப்பேன்.

அவர்கள் இப்போது பைக் கூட ஓட்ட கத்து கொண்டு விட்டார்கள். சில சமயம் என்னை அதில் பின்னால் பொம்பிளையாக காலை ஒரே பக்கமாக போட்டு உட்கார வைத்து ஊர்வலம் போவார்கள். நான் பெண்கள் உடை அணிந்து அப்படியே ஒரு பெண்ணை போன்று பார்க்க இருப்பதால் யாரும் என்னை சந்தேக பட மாட்டார்கள். அவர்களின் ஒரு தோழி போல என்று நினைத்து கொள்வார்கள் பார்ப்பவர்கள்.

ஆனால் தெருவில் செல்லும் சில மாமிகள் அவர்களை பார்த்து, பாருங்கடி இந்த காலத்துல பொண்ணுங்களை, ஆம்பிளை பையன் மாதிரி ஜீன்ஸ் பாண்ட், ஷர்ட் போட்டு கிட்டு ஏதோ அரபு குதிரை போல பைக் ஒட்டுறதை.

பரவா இல்லை இன்னும் கொஞ்சம் பொண்ணுங்க இருக்காங்க நம்ம காலத்தை போல, அதோ பின்னால உட்கார்ந்து இருக்கு பாரு அவளை போலத்தான் நமக்கு வீட்டு மருமகள் வரணும், முன்னால பைக் ஒட்டுரதுங்க நமக்கு மருமகளா வந்தா நம்ம கண்ணுல விரலை விட்டு ஆட்டிடுவாங்க, ஐயோ இவ வாழ்க்கை பட போற குடும்பத்துல அந்த மாமியார்காரி என்ன பாடு பட போறாளோ என்று பேசி கொள்வதை கேட்டு நித்யா சிரிப்பாள்.

என்னடி நீ எப்ப ஒரு வீட்டு மருமகளா / மனைவியாய் போக போறே என்று நக்கலாய் என்னிடம் கேட்பாள். நான் தலை குனிந்து அது எப்ப நடக்கும் என்ற கனவில் மிதக்க ஆரம்பித்து விடுவேன்.