ஆவதும் பெண்ணாலே P14

புடவைக்குள் அவன் ஆணுறுப்பு இருந்தாலும் அவன் மாமியாரால் இதை நன்கு உணரமுடிந்தது. கால் விரல்களாலேயே அளக்க முடிந்தது. அவள் திடீரென அதிர்ச்சியானாள்.

கனகா: எங்க!! உன் உறுப்பை புடவைக்குள் இருந்து வெளியே எடு?

குமார் அதிர்சியோடு சிலை போல உறைந்து நின்றான்.

கனகா: இப்போ எடுக்கறயா இல்லையா?

தரையில் அமர்த்திருந்த குமார், அவன் மாமியார் முன் மண்டியிட்டு தயங்கியவாரே புடவையை லேசாக தூக்கினான். பொறுமை இழந்த கனகா, தன் காலை அவன் புடவைக்குள் நுழைத்து, மேலே தூக்கினாள். அவன் ஜட்டி போட்டிருப்பதை கண்டதும், அவள் கால் விரலால் ஜட்டியை கீழே இறக்கி அவனது உறுப்பை கண்டாள்.

கனகா: ஓ...! இவ்வளவுதான் மொத்தமாவே சைஸ் சா? இவ்வளவு சின்னதை வெச்சுட்டு எப்படி தைரியமா என் மகளை கல்யாணம் செஞ்ச?

கனகாவின் ஜீன்ஸ் அணிந்த கால், எந்த தடையும் இன்றி வேகமாக அவள் மருமகனின் தோள் பட்டை உயரத்துக்கு தூக்கி உதை விழுந்தது. குமார் தள்ளி போய் கீழே விழுந்து வலியால் துடித்தான்.

கனகா: ஆம்பளன்னு இனி வெளிய சொல்லிட்டு திரியாத. அடக்க ஒடுக்கமா இனி மேல் புடவையை மட்டும் கட்டிட்டு இரு. என்னை இந்த மாதிரி உடையில் பார்த்தா உனக்கு விரைக்குதா? எங்கிருந்து வந்தது உனக்கு அவ்வளவு தைரியம்? உனக்கு லேசா தான் விரைச்சதுனு நினைச்சேன். ஆனால் இப்போதான் புரியுது, முழுசா விரைச்சாலே அந்த சைஸ் தான் உனக்கு. இவ்வளவு சின்னதை வெச்சுட்டு உனக்கு எல்லாம் எதுக்கு ஜட்டி? நல்ல மெல்லிசான பேண்டியை வாங்கி போட்டுக்கோ.

குமாருக்கு என்ன தான் சின்னதாக இருந்தாலும் மனதளவில் அவன் ஒரு ஆண் தான். பொறியியல் பட்டதாரியான அவனை புடவை கட்ட வைத்து, பள்ளி படிப்பை கூட முடிக்காத அவன் மாமியார் ஜீன்ஸ், டீ-சர்ட் போட்டு கொண்டு அதிகாரம் செய்வதும், அடிப்பதும், உதைப்பதும் அவனுக்கு கோபத்தை ஏற்படுத்தியது. அவன் தரையில் அமர்ந்தவாறு கண்களில் கண்ணீருடன் அவன் மாமியாரை முறைத்து பார்த்ததான். சட்டென சோபாவை விட்டு எழுந்த கனகா இரண்டு அடி வேகமாக எடுத்து வைத்து, காலை உயர்த்தி சரியாக அவன் முகத்திற்கு ஒரு செண்டிமீட்டர் இடைவெளியில் நிறுத்தினாள்.

கனகா: என்னடா முறைக்கிற? ஒரு மிதி விட்டால் தலை தனியா போய்டும். ஜாக்கிரதை.

குமாருக்கு கோபம் மறைந்து, அவன் மாமியாரின் மேல் பயம் தான் அதிகமானது. அம்சமான பெண் சிலையாக நினைத்து அவளை கண்களாலேயே கற்பழித்தவன், இப்போது அவளை கண்டு அஞ்சி நடுங்குகிறான்.

----------------------

அன்று இரவு கடந்தது. மறுநாள் காலை கனகாவின் கணவன், அகிலாவின் அப்பா, ஆம்புலன்ஸ் மூலம் வந்து சேர்த்தார். இடுப்புக்கு கீழ் அசைவு இல்லாமல் இருந்தார். முதலில் அவர் கண்டது அவர் மகள் அகிலாவை தான். அகிலா டிராக் பேண்ட், டீ-சர்ட் அணிந்து சுதத்திமாக இருந்தாள். திருமணத்திற்கு பின் மகள் சுதந்திரமாக இருப்பது அவர் மனதுக்கு மகிழ்ச்சியை அளித்தது. பிறகு அவர் மாப்பிள்ளையை கண்டார். ஏதோ ஒரு பெண்தான் வீட்டிற்கு வந்திருக்கிறாள் என்று நினைத்த அவருக்கு, அது அவர் மருமகன் தான் என தெரிய வந்த போது ஆச்சரியமாக இருந்தது. ராஜதுரையை புடவையில் கண்டதும் இன்னொரு அதிர்ச்சி.

அகிலா: நீங்க இந்த ரூம்ல படுத்துட்டு இருங்க. பக்கத்து ரூம்ல அம்மா குளிச்சிட்டு இருக்காங்க, இப்போ வந்துடுவாங்க.

சிறிது நேரத்தில் தன் கணவனை சந்திக்க கனகா அங்கே வந்தாள்.

கனகா: என்னங்க, உங்களுக்கு பிரயாணம் சௌகர்யமா இருந்ததா?

அவள் கணவன் திரும்பி பார்த்தான். ஒரு நிமிடம் அவனுக்கு எதுவுமே புரியவில்லை. நாம் பார்ப்பது நம் மனைவியா இல்லை வேறொரு பெண்ணா என்று ஒரு நொடி அவனையே குழப்பத்தில் தள்ளியது. கருப்பு நிற டைட் டீ-சர்ட் மற்றும் நீல நிற ஜீன்ஸ் அணிந்து, ப்ரீ ஹேரில் கனகா இளமை ததும்பலுடன் காட்சியளித்தாள். தலையை துவட்டியவாறே அவன் அருகே வந்தாள். நல்ல இளம் வயது பெண்னை போல இருந்த அவளை கண்டதும் அவள் கணவனுக்கு புது உணர்ச்சி வந்தது.

கனகா: இப்போவே மருந்து சாப்பிட்டிருங்க.

அவள் மருந்து எடுக்க திரும்பிய போது, டைட்டான ஜீன்ஸில் அவள் பெரிய குண்டி மிகவும் வசீகரமாக இருந்தது. அவள் மருந்தை கொடுக்க அருகே வந்ததும், அவள் தொடையை பிடித்து கொண்டான்.

கனகா: என்ன பண்ணறேங்க!! முதல்ல கையை எடுங்க. இது என்ன விளையாட்டு.

அவன் கையை தட்டி விட்டு விட்டு கனகா சற்று விலகினாள். அவள் பார்க்க பார்க்க, அவளது கணவன் உறுப்பு விரைக்க ஆரம்பித்தது. பல ஆண்டுகளாக இடுப்புக்கு கீழ் அமைதியாக இருந்தது, இப்போது தான் வேலை செய்கிறது. அவள் உடனே கை வைத்து சோதித்தாள். விறைத்தாலும் அது ரப்பர் போல வளைந்தது.

கணவனின் உடல் முன்னேற்றத்தை கண்டு கனகா மகிழ்ச்சியடைந்தாள். ரூமை விட்டு வெளியேறி நேராக தன் மகளிடம் சென்று விஷயத்தை கூறினாள். அகிலாவிற்கும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. இரு பெண்களும் அவனை பார்க்க அறைக்கு சென்றனர். அவனுக்கு அப்போதும் எழுந்தது அடங்கியதாக இல்லை. அகிலா பார்த்து விட்டு வெட்கப்பட்டுக் கொண்டு அறையை விட்டு வெளியே சென்று விட்டாள். கனகாவும் அவளை பின் தொடர்ந்து வந்தாள்.

"அம்மா, நீ நல்லா ஏத்தி விட்டுட்ட போ." என்று சொல்லி சிரித்தாள் அகிலா.

கனகா: விளையாடாதே டி. நானே என்ன பண்ணறதுனு தெரியாம முழிச்சுட்டு இருக்கேன்...

அகிலா: நீ கவலைய விட ம்மா.. நம்ம கிட்ட தான் இரண்டு புடவை கட்டின பொட்ட பசங்க இருக்காங்களே. அப்புறம் என்ன கவலை?

அகிலா: டேய் ராஜதுரை, நீ நேரா அப்பா ரூமுக்கு போ. அங்க அப்பா படுத்துட்டு இருப்பாரு. அவருக்கு அம்மாவை பார்த்ததும் ஏறிடுச்சு. நீ கைய வைப்ப யோ, இல்லை வாய வைப்பயோ இல்ல சூத்த குடுப்ப யோ தெரியாது. அவருக்கு அடங்கனும்.

------------------

ராஜதுரை, கனகாவின் கணவன் இருக்கும் அறைக்கு சென்றான். கனகாவும் பின் தொடர்ந்தாள். கனகாவின் கணவனுக்கு ராஜதுரையை புடவையில் கண்டது மிகவும் பிடித்து விட்டது. முன்னழகு எடுப்பாக இருக்கும் வண்ணம் ஜாக்கெட் அணிந்திருந்தாள் மிகவும் வசீகரமாக இருந்தது. தன் மனைவி ஜீன்ஸ் அணிந்து செக்ஸியாக இருந்தாலும் அவனுடைய உறுப்பை வைத்து, தளர்ந்து இருக்கும் கனகாவின் உறுப்புடன் எதுவும் செய்ய முடியாது என்று புரிந்து வைத்திருந்தான். கனகாவிற்கு டைட்டாக இல்லை என்பதைவிட அவள் கணவனுக்கு ஒல்லியாக இருக்கிறது என்று கூறுவதுதான் சரியாக இருக்கும். ராஜதுரையால்தான் அவனை திருப்தி படுத்த முடியும் என்று அவன் அறிந்திருந்தான்.

அவன் கைகளை அசைத்து ராஜதுரையை அழைத்தான். அவன் அருகே வந்ததும், விரைத்திருந்த உறுப்பை காட்டினான். ராஜதுரை, முதலில் தன் கைகளால் அவன் உறுப்பை பிடித்து பார்த்தான்.

கனகாவின் கணவன் வாயை காண்பித்து எதோ செய்கை செய்தான்.

கனகா: வாய்ல வைச்ச சப்பி விட சொல்லறாரு. நீ ஆரம்பி ராஜதுரை.

ராஜதுரை, முன் தோலை இறக்கி விட்டு அவன் உதடுகளால் தொட்டான். கனகாவின் கணவனுக்கு இன்னும் அதிகமாக மூடு ஏறியது.

கனகா: நீ புடவையை கழட்டி போட்டுட்டு ஜாக்கெட்டோட இருந்தா, அவருக்கு மூடு இன்னும் அதிகமாகி சீக்கிரம் முடிஞ்சிடும்.

அவள் சொல்படியே ராஜதுரை புடவையை கழற்றினான். கனகா யூகித்தது போல அவன் கணவனின் விரைப்பு அதிகமானது, ஆனால் அடங்கவில்லை.

கனகா: நல்லா வாய வெச்சு சப்புடா நாயே... இப்படி நிதானமா செஞ்சா எப்படி அடங்கும். வேகமா செய்.

கனகாவின் கணவன் மீண்டும் ஏதோ செய்கை செய்தான்.

கனகா: நீ வாய வெச்சு கிழிச்சது போதும். இப்போது பாவாடையை தூக்கு. உள்ள ஏதாவது போட்டிருந்தா. உடனே அதை கழட்டிடு.

ராஜதுரை தயங்கியவாறே பாவாடையை தூக்கி காட்டினான்.

கனகா: உன் சூத்த எனக்கு காட்டி என்ன பிரயோஜனம்? திரும்பி அந்த பக்கம் காட்டு.

ராஜதுரை, வேறு வழியில்லாமல் திரும்பி நின்றான். கனகாவின் கணவன், அது வேண்டும் வேண்டும் என்பதை போல செய்கை காட்டினான்.

கனகா: மசமசனு நிக்காம உன் சூத்துல அதை சீக்கிரம் சொருகு.

கனகாவின் கட்டளைக்கு அடிபணிந்து எடுத்து அவனுக்குள் நுழைக்க முயன்றான். உள்ளே சென்றதும் சுள்ளென வலி எடுத்தது. ராஜதுரை அம்மா என்று கத்தி விட்டான். கனகா இப்போதுதான் ராஜதுரையின் உறுப்பை கனகா நன்றாக பார்த்தாள். தன் கணவனுக்கு இளமை காலத்தில் இருந்ததை விடவும் இரு மடங்கு சுற்றளவிலும், நீளத்திலும் பெரிதாக இருந்தது.

நல்ல பெரிய கொட்டையாக இருந்தது. பார்க்கும் போது கனகாவிற்கே ஆசை துளிர்விட்டது. இருந்தும், ஆசைக்கு அடி பணியாமல் மனதை கட்டுபாடோடு வைத்துக் கொண்டாள். அகிலா அளவிற்கு கனகா ஆளுமை கொண்ட பெண் இல்லை என்றாலும், ராஜதுரைக்கு கனகா கட்டளை இட்டாலும் அடிபணிய மனம் துடித்தது. அவள் ஜீன்ஸ் அணிந்து செக்ஸியாக இருந்தாலும், அவளை அனுபவிக்க முடியாமல், ஒரு ஆணாக இருந்தும், கட்டிய பாவாடையை தூக்கி அவன் சூத்தில் குத்து வாங்கிக் கொண்டிருந்தான்.

ஒரு வழியாக கனகாவின் கணவன் உறுப்பு தளர்ந்தது. ராஜதுரை நிம்மதி பெருமுச்சு விட்டான். இப்போது ராஜதுரையின் ஆணுறுப்பு விரைத்திருந்தது. அவன் கனகாவின் காலில் வந்து விழுந்தான்.

ராஜதுரை: என்னை மன்னிச்சிருங்க சம்பந்தி அம்மா, எதனால ஏறுச்சுன்னே தெரியல. தயவு செஞ்சு என்னை அடிச்சுறாதீங்க. உங்க கால் என் மேல பட்டா தான் எனக்கு அடங்கும். தயவு செஞ்சு உங்க கால்ல, என் மேல வெச்சு, உங்க அடிமையை அடக்கி வைங்க.

ராஜதுரை பேசியதை கேட்ட கனகாவிற்கு சிரிப்பு வந்தது.

"அகிலா! இங்க வந்து பாறேன், இந்த ராஜதுரை செய்யற கூத்த...", என்று சொல்லிக் கொண்டு சிரித்தாள்.

அதிலா அங்கே வந்து பார்க்கும் போது, அவள் மாமனார், வெறும் பாவாடை மற்று ஜாக்கெட் அணிந்து கொண்டு, அவள் அம்மாவின் காலை பிடித்து கெஞ்சிக் கொண்டிருந்தான்.

கனகா: இவனோட உறுப்பு பாரு எப்படி விரைச்சிருக்குன்னு... அதை தளர்ச்சியாக்க என் உதவியை கேட்கிறான்.

அகிலாவிற்கு கோபம் வந்துவிட்டது. "என்ன தைரியம் டா உனக்கு!! உன் உறுப்புக்கு என் அம்மா கேட்குதா? அவளையும் கர்ப்பம் ஆக்க போறயா?" என்று கூறிக்கொண்டே அகிலா நேராக சென்று அவனை மிதிப்பதற்காக அவள் ஜீன்ஸ் அணிந்த காலை தூக்கி அவனை உதைக்க முயற்சித்தாள். அதற்குள் கனகா அவளை தடுத்துவிட்டாள்.

அவள் அடிக்க வருவதை கண்ட ராஜதுரை, மண்டியிட்டபடியே அவன் சம்பந்தி அம்மாவின் தொடையை கெட்டியாக கட்டி அணைத்து, "என்னை காப்பாத்துங்க அம்மா!" என்று கதறினான். பயத்தில் அவன் உறுப்பு இயல்பு நிலைக்கு திரும்பியது. இளம் மருமகள் அவனை மிதிக்க வருவதை பார்த்து, பயத்தில் அவன் கண்களிலிருந்து கண்ணீரே வந்துவிட்டது.

கனகா: சீ!! கண்ணீர் விட்டு என் ஜீன்ஸை ஈரமாக்காதே. உன் தலையை என் தொடையிலிருந்து எடு.

கனகா, கால்லை லேசாக உதற, ராஜதுரை அவள் தொடையை விட்டு விலகினான்.

கனகா: பாரு அகிலா, இவன் உனக்கு எப்படி பயப்படறான்னு. அவன், விரைத்த உறுப்பை கால் வைத்து அடக்க தான் உதவி கேட்டான் பாவம். அதுக்குள்ள நீ அவனை மிரட்டி பச்ச புள்ளையை போல அழ வெச்சுட்ட.

அகிலா சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் சிரித்தாள்.

அகிலா: உன் உறுப்புக்கு அவ்வளவு பணி விடை தேவையா? எங்கே, பாவாடையை கழட்டு.

ராஜதுரை, எழுந்து நின்று பாவாடையை கழற்றி விட்டு இப்போது வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் அணிந்தபடி, கீழே அம்மணமாக, இரண்டு பெண்களின் முன் மண்டியிட்டான். அவன் தளர்ந்த உறுப்பை கண்டதும் இருவரும் சிரித்தனர்.

"நீ சொன்னது சரிதான் அகிலா! நீ மிரட்டின ஒரு நொடியிலேயே, அவன் உறுப்பு, செத்த பாம்பு போல அடங்கி கிடக்குது பார்" என்று கூறிக்கொண்டே கனகா அவள் காலால் அவன் உறுப்பை தூக்கி பார்த்தாள். அதை கண்டு அகிலா இன்னும் பலமாக சிரித்தாள். ராஜதுரைக்கு ஒரு புறம் வெறும் அம்மணமாக இரண்டு பெண்களின் முன் மண்டியிட்டு கிடப்பது சற்று அவமானமாக இருந்தாலும், சம்பந்தி அம்மாவின் கால் அவன் உறுப்பில் படுவது மனதுக்கு சொல்ல முடியாத இன்பத்தை தந்தது.

அகிலா: வெட்கம் இல்லாம அம்மணமா மண்டி போட்டு உட்கார்ந்திருக்கான் பாரு... எழுந்திரு டா!! பொட்டபுள்ள மாதிரி அடக்க ஒடுக்கமா புடவைய கட்டிட்டு, வீட்டை கூட்டி துடைச்சு விடு.

ராஜதுரை புடவையை கட்டிக் கொண்டு அங்கிருந்து சென்று விட்டான்.

அகிலா: அப்பாவுக்கு நல்லவேளையா இந்த பொட்ட பசங்க கிடைச்சிருக்காங்க. நல்லா உபயோக படுத்திக்கோங்க.

-------------------------

நாட்கள் மெல்ல நகர்ந்து சென்றன. அகிலாவின் வயற்றில் கருவும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வளர ஆரம்பித்தது. மூன்று, நான்கு மாதங்கள், மிகவும் சிரமப்பட்டாள். பல்சர் பைக்கில் அலுவலகம் செல்லும் வழியிலேயே சமயத்தில் வண்டியை ஓரமாக நிறுத்தி மசக்கையால் வாந்தி எடுக்கும் நிலை அவளுக்கு எற்பட்டது. அதை எல்லாம் தைரியமாக சமாளித்தாள்.

அகிலா: அம்மா, இப்போதெல்லாம் கொஞ்சும் அலுப்பா இருக்கு. நான் அடிக்கடி பல்சர் பைக் ஓட்டிட்டு மார்க்கெட் போய்ட்டு வர சிரமமா இருக்கு. இந்த பொட்ட பசங்கள பின்னாடி உட்கார வெச்சு ஓட்டறது தான் ரொம்ப சிரமம். ராஜதுரைக்கு பைக் ஓரளவுக்கு ஓட்ட தெரியும். இருந்தாலும் அவனை ஓட்ட விட்டா அவனுக்கு ஆம்பளங்கற திமிரு திரும்ப வந்துடும். நீ வேணும்னா பைக் ஓட்ட கத்துக்கோ. நீ எங்க போனாலும் இவனுங்கல துணைக்கு கூட்டிட்டு போகலாம்.

கனகா: என்னடி சொல்லற? நான் பைக் ஓட்றதா? இதெல்லாம் நடக்கற காரியமா?