மாலதியின் மருமகன், EP03

ஆள் நடமாட்டம் குறைந்த சாலையில் அவன் பைக்கை ஓட்டி சென்றான். திடீரென ஒரு பைக், அவன் பைக்கிற்கு குறுக்கே வேகமாக வந்து நின்றது. அதை ஓட்டி வந்தது, காலையில் அவனை தோற்கடித்த அதை 18 வயது இளம் பெண் தான். அவள் பின்னால் ஸ்ரேயா அமர்ந்து வந்தாள்.

ஸ்ரேயா: என்னடா? ரேஸ் ல தோத்ததும் ஓடிட்ட? ஒழுங்கா அக்ரிமெண்டல போட்ட மாதிரி நீ பைக்கை எங்ககிட்ட குடுத்துட்டு புடவை கட்டியிருந்தா பிரச்சனையை சுமூகமா முடிச்சிருக்கலாம். இப்பா எல்லாமே உன் கையை மீறி போய்டுச்சு

இரண்டே பெண்கள் தான் இப்போது இருக்கிறார்கள் என்று தெரிந்ததும் வினோதிற்கு பயம் மறைந்து வீரம் எட்டி பார்க்க ஆரம்பித்தது.

வினோத்: என்னடி தேவடியா புண்டை! ஆம்பள கிட்டயே உன் திமிர காட்டறயா? இருடி! உன்னை அம்மணமாக்கி இங்கயே அடக்கமா உட்கார வைக்கறேன்!

பைக்கை விட்டு இறங்கி நேராக இரு பெண்களை நோக்கி வந்தான். ஸ்ரேயாவின் டீ - சர்ட்டில் அவன் கையை வைத்தவுடன் பளார் என்று அருகிலிருந்த இளம்பெண் அவனை அறைந்தாள். தலை சுற்றியது அவனுக்கு. அந்த இளம்பெண்ணால் இவ்வளவு பலமாக அறைய முடியும் என்று அவன் எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை. கோபமாக அவளை தாக்க முயன்றான். ஸ்ரேயா அவனை தாக்க தயாரானாள்.

இளம்பெண்: இவனை அடிக்க நீங்க எதுக்கு ஸ்ரேயா அக்கா. நானே பாத்துக்கறேன்.

அடிக்க வந்தவனின் கையை பிடித்து, அவன் வந்த வேகத்திலேயே அவனை அந்த இளம்பெண் தூக்கி விட்டாள். தூக்கிய வேகத்தில் அவனை தொப் என கீழே போட்டாள். என்ன நடந்தது என்று அவனுக்கு ஒரு நொடி புரியவில்லை. நேற்று தான் பூப்படைந்த பெண் போல இளமையாக இருக்கும் இந்த பெண்ணிற்குள், ஒரு நன்கு வளர்ந்த ஆணை சமாளிக்கும் அளவுக்கு சக்தி இருப்பதை கண்டு அதிர்ச்சியானான்.

அந்த இளம்பெண், தன் ஜீன்ஸ் அணிந்த காலால் அவன் முகத்தில் உதைப்பது போல அவன் முகத்தின் அருகே காலை நிறுத்தினாள்.

வினோத் முகத்தை திருப்பி கைகளால் அவள் காலை தடுக்க முயற்சித்தான். அவன் பயத்தில் நடுங்குவதை அந்த இளம்பெண்ணும், ஸ்ரேயாவும் கண்டு ரசித்தனர்.

இளம்பெண்: பைக் சாவியை எடுடா வெளிய

வினோத், நடுங்கிக் கொண்டே பைக் சாவியை அவன் பேண்ட் பாக்கெட்டிலிருந்து எடுத்து கொடுத்தான். அதை வாங்கி அவளது ஜீன்ஸ் பாக்கெட்டிற்குள் போட்டுக் கொண்டாள் அந்த இளம்பெண்.

ஸ்ரேயா: இவனை புடவை கட்டிவிட்டு ஊர்வலம் கூட்டிட்டு போகலாம் முதலில்.

இளம்பெண்: நான் புடவை எடுத்துட்டு வர்றேன் அக்கா.

சிறு கவன சிதறலை பயன்படுத்தி வினோத் அங்கிருந்த புதருக்குள் சென்று மறைந்து விட்டான்.

ஸ்ரேயா: நீ எங்க ஓடினாலும் என்கிட்ட இருந்து உன்னால தப்பிக்கவே முடியாது.

தப்பித்தோம், பிழைத்தோம் என்று அவனது கேடிம் பைக்கையே விட்டு விட்டு ஓடிவிட்டான் வினோத். வீட்டை நோக்கி வேகமாக செல்ல ஆரம்பித்தான். புதருக்குள் நுழைந்து, வேறு ஒரு சாலையை அடைந்து, ஒரு காரில் லிப்ட் கேட்டு சென்று கொண்டிருந்தான். பைக் சத்தம் கேட்கும் போதெல்லாம் அந்த பெண்கள் தான் அவளை பிடிக்க வருகிறார்களோ என்று நினைத்து பயந்தான்.

எப்படியோ உயிரை கையில் பிடித்துக்கொண்டு இருளில் வீடு வந்து சேர்ந்தான்.

-----------------------------------

காயத்திரி: என்னடா நடந்து வர? பைக் எங்க?

அவன் அம்மா காயத்திரி அவனிடம் கேட்டாள்.

வினோத்: சர்வீஸ் கொடுத்திருக்கேன் அம்மா.

காயத்திரி: போன வாரம் தான சர்வீஸ் கொடுத்த?

வினோத் எதுவும் சொல்லாமல் பாத்ரூம் நோக்கி நடந்தான்.

காயத்திரி: அங்கங்க சிராய்ப்பு காயமா இருக்கு? பைக்ல இருந்து கீழ விழுந்துட்டயா? வேற எங்கயாவது உள் காயம் இருக்கா?

வினோத்: நீ நொய் நொய்னு பேசாம முதல்ல சாப்பாட எடுத்து வை. நான் குளிச்சட்டு வந்துடறேன்.

-------------------------------------

அவன் பேண்ட்டை கழற்றும் போதுதான் தெரிந்தது, அவனது பர்ஸ் காணவில்லை என்று. எங்கே விழுந்தது என்று அவனுக்கு தெரியவில்லை. ஒருவேளை அது ஸ்ரேயாவின் கைகளுக்கு சென்றுவிட்டதா என்று கூட தெரியவில்லை.

இதே நேரம், அவன் பர்ஸ் ஸ்ரேயா கைக்கு சென்று, அவன் விலாசம், ஜாதகம் அனைத்தும் அவளுக்கு கிடைத்துவிட்டது.

அவனை இரண்டு நாட்கள் கழித்து பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்ற முடிவுக்கு வந்தாள் ஸ்ரேயா.

வினோதிற்கு அவன் பர்ஸ் காணவில்லை என்றவுடனே உடல் நடுங்க ஆரம்பித்துவிட்டது. வேகமாக பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்து வாசல் கதவு மற்றும் ஜன்னல்களை சாத்தினான்.
--------------------------------------
காயத்திரி: ஏன் டா கதவை இப்போவே மூடற? ஆமாம்! ஏன் உனக்கு உடம்பெல்லாம் நடுங்குது?

வினோத் லைட்டையும் அனைத்து விட்டான்.

காயத்திரி: டேய்! லைட்டை ஏன் டா ஆப் பண்ணற? உனக்கென்ன கிறுக்கா பிடிச்சிருக்கு?

காயத்திரி லைட்டை மீண்டும் போட்டாள்.

வினோத்: அய்யோ அம்மா! முதல்ல லைட்டை ஆப் பண்ணுங்க. அவங்களுக்கு நம்ம வீடு எங்கேனு இந்நேரம் தெரிஞ்சிருக்கும். எப்போ வேணும்னாலும் வந்துடுவாங்க.

காயத்திரி: யாருடா வருவாங்க? யாரை பத்தி பேசற?

வினோத்: என்னோட பைக்கை எடுத்துட்டு போனவங்க...

காயத்திரி: யாருடா உன்னோட பைக்கை எடுத்துட்டு போனது?

வினோத்: நான் பைக் ரேஸ்ல தோத்ததுக்காக பைக்க எடுத்துட்டு போய்ட்டாங்க அம்மா.

காயத்திரி: போனவங்க எதுக்கு உன்னை தேடி வராங்க? நாம நாளைக்கு போலீஸ் கம்பிளைன்ட் குடுக்கலாம். அவங்க வந்தாலும் நான் பேசறேன் பயப்படாத.
---------------------------------
அப்போது காலிங் பெல் அடித்தது. காயத்திரி கதவை நோக்கி நடந்தாள்.

வினோத்: அய்யோ அம்மா! கதவை திறக்காதீங்க!!

தன் மகன் வளர்த்த பிறகு பயந்து நடுங்குவதை பார்ப்பது இதுவே முதல் முறை. இதுவரை, மற்றவர்களிடம் சண்டை போடுவது, எடுத்தெரிந்து பேசுவது என்று துணிச்சலுடன் தான் இருந்தான்.

காயத்திரி: இரு டா ! நான் யாருனு முதல்ல பாக்கறேன்.

காயத்திரி இப்போது அவள் மகனை விட துணிவுடன் இருந்தாள். கதவு துவாரத்தின் வழியாக பார்த்தாள்.

காயத்திரி: ஒரு பொண்ணுதான் வந்ததிருக்கா. நீ பயப்படற மாதிரி ரௌடி பசங்க யாரும் இல்லை. இப்படி பயந்து நடுங்கறத நிறுத்து.

வினோத்: அம்மா! என்னை காப்பாத்துங்க. தயவு செஞ்சு கதவை திறக்காதீங்க.

காயத்திரி: டேய் ! நான் சொன்னது உன் காதுல ஏறலயா? வந்திருக்கிறது ஒரு "பொண்ணு" நான் என்னனு கேட்டுட்டு வறேன்.

வினோத்: அம்மா! எனக்கு உங்க புடவை ஒன்னை இப்போதே எடுத்து குடுங்கம்மா. என்னை பேண்ட் சட்டைல பார்த்தா அந்த பொண்ணு அடிச்சே கொன்னுடும்!

தன் மகன் அலறியதை கேட்டு காயத்திரிக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை. இவ்வளவு நேரம் ஒரு பெண்ணுக்கு பயந்து தான் நடுங்கி கொண்டிருக்கிறானா என்று அவளுக்கு ஆச்சரியம். அவளால் அவள் மகனின் செயலை நம்பவே முடியவில்லை.

ஏதாவது புத்தி பேதலித்து விட்டதா என்று கூட நினைத்தாள். மறுபடியும் காலிங் பெல் அடிக்க, அவள் கதவை திறக்க முயன்றாள். வினோத் சட்டென அவன் அம்மாவின் காலை பிடித்து கெஞ்சினான். "அம்மா! கதவை திறக்காதீங்க பிளீஸ்"

காயத்திரி: உன் கூட என்னடா திடீர்னு ஒரே ரோதனையா போச்சு? கால விடு முதல்ல. நீ பேசறது எனக்கு ஒன்னுமே புரியல.

மூன்றாவது முறையாக காலிங் பெல் அடித்ததும், அவள் காலை உதறிவிட்டு கதவை திறக்க முயற்சி செய்தாள். கதவின் தாழ் வினோத்தால் அழுத்தமாக பூட்ட பட்டிருந்ததால் அதை திறக்க சிரமப்பட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவளுக்கு பின்னால் வினோத் அவசர அவசரமாக சட்டையை கழற்றிவிட்டு பேண்ட்டையும், ஜட்டியையும் இறக்கி விடவும், காயத்திரி கதவை திறக்கவும் சரியாக இருந்தது.

அம்மணமாக இருந்த வினோத், வாசலில் நின்றிருந்த பெண்ணின் காலில் பாய்ந்து சென்று விழுந்தான்.

வினோத்: என்னை மன்னிச்சுடுங்க. இனிமேல், பேண்ட் சட்டை ன்னு எந்த ஆம்பள டிரஸ்சும் போட மாட்டேன். நான் இப்பவே புடவை கட்டிட்டு வரேன்.