காலமெல்லாம் காலடியில், EP12

வார இறுதி நாள் இரவு பார்ட்டி P04

அங்கு ஜேம்ஸ் மற்றும் விக்டர் நான்சி மற்றும் ரோஸி காலடியில் அம்மணமாய் மண்டி இட்டு அமர்ந்தவாறே சொல்கிறார்கள் - இந்த பிரபாகரை பொட்டச்சி டிரஸ் போட வைத்து விட்டோம்,  இன்று இரவுக்குள் எப்படியாவது அவனையும் அம்மணமாக்கி உங்கள் காலடியில் கிடத்துகிறோம்.

எங்களுக்கு தெரிந்தவரை அவனது உறுப்பு ஒன்றும் எங்களை போன்று பெரிது இல்லை. அதை சொல்லி அவனை நீங்கள் அவனை உங்கள் விருப்பம் போல கேவல படுத்துங்கள்.

எப்படியும் மேடம் நீங்கள் மகிழுமாறு அந்த பிரபாகரை இன்று உங்கள் அடிமை ஆக்கி காட்டுகிறோம், கடைசியில் அவனை நாங்கள் குண்டி அடிக்கிறோம். இந்த நித்யா அவ்வளவாக நமது வழிக்கு வருவதாக தெரியவில்லை. பிரபாகரை வழிக்கு கொண்டு வந்து விட்டால் அவன் மூலம் முடிந்தால் நித்யாவையும் நாங்கள் விருந்தாக்கி கொள்கிறோம், முடியாத பட்சத்தில் அவளை விட்டு விடுகிறோம். அடிமை நாய்கள் எங்கள் மகிழ்ச்சியை விட எஜமானி உங்கள் மகிழ்ச்சி முக்கியம் என்று சொல்லி தங்கள் குண்டியை தூக்கி காட்டுகிறார்கள்.

நான்சி மற்றும் ரோஸி தங்கள் கைப்பையில் இருந்து 10" அளவிலான டில்டோ வை எடுத்து அதை வைத்து அவர்களை குனிய வைத்து சூத்தடிக்கிறார்கள், அவர்களுக்கு கஞ்சி ஒழுகுகிறது.

அப்படி அவர்கள் குண்டி அடி வாங்கும்போது மேலும் பேசுவதை கேட்டு எனக்கு இன்னமும் அதிர்ச்சியாக இருக்கிறது. விரைவில் அவர்கள் வருவதற்கு முன்பு எப்படியாவது பிரபாகர் சாரை காப்பாற்றி கிளப்பி செல்ல வேண்டும் என்று முடிவு செய்து மொபைலை ஆப் செய்து விட்டு உடனே சத்தம் போடாமல் அங்கிருந்து கிளம்பி செல்கிறேன்.

நேரே பிரபாகர் சாரிடம் சென்று எனக்கு இங்கே இருக்க பிடிக்க வில்லை. வாருங்கள் செல்வோம் என்று அவசர படுத்தினேன். அவருக்கோ அங்கிருந்து கிளம்ப மனசே இல்லை. அவர் அங்கு நடப்பது எல்லாம் இதுவரை கேள்வி படாததாக இருக்க, அவற்றை விரும்ப ஆரம்பித்து விட்டார். போதையில் வேறு இருக்கிறார். எனவே வேறு வழியில்லாமல் அவரின் மேல் கோப படுவது போல, அவரை சற்று காட்டமாக திட்டுவது போல பேசினேன்.

உங்களை நம்பி இங்கே வந்தேன், எனக்கு பிடிக்காத விஷயங்களை இங்கு செய்யும்போது, என்னால் இனிமேல் இங்கே இருக்க முடியாது. நீங்கள்தான் என்னை திரும்ப பத்திரமாக அழைத்து செல்ல வேண்டும். வாருங்கள் உடனே என்று அதட்டும் குரலில் சொல்ல, அவரும் சரி சரி என்று தலை ஆட்டுகிறார்.

அதற்குள் நாங்கள் பேசும் சத்தம் கேட்டு நால்வரும் வந்து விட்டனர். நான்சி மேடம் என்ன என்று கேட்க, நான் சற்று உயர்ந்த குரலில், எனக்கு இங்கு நடப்பது பிடிக்கவில்லை. நாங்கள் கிளம்புகிறோம் என்று சொல்லி விட்டேன்.

நான்சி மேடம், நான் வந்ததில் இருந்தே அங்கு நடப்பதில் ஒட்டாமல் இருப்பதை கவனித்து விட்டதால், அதிகம் பேசாமல் சரி நீங்கள் செல்லலாம். வேண்டுமானால் பிரபாகர் இங்கே இருக்கட்டுமே அவருக்கு பிடித்து இருக்குது போல என்று சொல்லி அவரைப் பார்த்து கண் சிமிட்டுகிறாள். இன்னும் பல வேடிக்கை நிகழ்ச்சிகள், விருந்து எல்லாம் இருக்கிறது என்று சொல்லி பிரபாகர் சார் செல்வதை தடுக்க பார்த்தாள்.

அவரும் என்ன நான் இருந்து விட்டு வரட்டுமா என்பதுபோல என்னை பார்க்க, நான் அவரை முறைத்து பார்த்து, இப்போது கிளம்பி வாருங்கள் உடனே, என்னை பத்திரமாக ஹோட்டலுக்கு அழைத்து செல்வது உங்கள் பொறுப்பு என்று சொல்லி அவரை கிளப்புகிறேன்.

நான்சி மேடம் எனக்கு எதோ தெரிந்து விட்டது என்று உணர்ந்து (நாம் பேசிக் கொண்டு இருந்ததை அரைகுறையாக கேட்டு விட்டாளோ என்னமோ) இனிமேல் இவர்களை நிறுத்தி வைப்பது இயலாது, பார்த்து கொள்வோம் பிறகு என்று நினைத்து, எங்களுக்கு சில பரிசு பாக்கெட்களை கொடுத்து, இன்று இரவு பார்ட்டிக்கு வந்ததற்கு நன்றி, இது உங்களுக்கு புதிதாய் இருந்து இருக்கலாம், அதனால் அதிகம் மகிழ்ச்சியுடன் கொண்டாட முடியவில்லை போல உள்ளது, பரவாயில்லை, இந்த மாதிரி எல்லாம் பார்க்க உங்களுக்கு இனிமேல் அதிகம் வாய்ப்பு கிடைக்காது. அடுத்த வாரம் உங்கள் ப்ராஜெக்ட் ஒர்க் முடிந்து நாட்டுக்கு வேறு திரும்பி செல்ல உள்ளீர்கள்,   விருப்பப்பட்டால் நான் இன்னொரு முறை  நாளை நடத்த தயாராக இருக்கிறேன். சொல்லி அனுப்புங்கள் நாளை மதியம் போல, இப்போதைக்கு சென்று வாருங்கள் என்று வழி அனுப்பி வைத்தார்கள்.

பிரபாகர் சார் அதை கேட்டு சரி நாளை என்னை விட்டு விட்டு தனியாக வந்து அனுபவிக்கலாம் என்று நினைத்து கொண்டு அவரின் உடைகளை திரும்பி அணிந்து கொள்ள, விரைவில் நாங்கள் இருவரும் அவர்களிடம் இருந்து தப்பி ஹோட்டல் திரும்பி வந்தோம்.

வரும் வழியில் இரவு சாப்பாடு பார்சல் செய்து எடுத்து கொண்டேன். பிரபாகர் சார் அவரது விருப்பமான பார்ட்டி ஐ நான் கெடுத்து விட்டதாக கருதி என்னிடம் கோபம் கொண்டு, சாப்பாடு கூட எடுத்து கொள்ளாமல் அவரின் அறைக்கு சென்று விட்டார்.

எனக்கு எந்த விஷயத்தையும் என் கணவரிடம் மறைக்கும் வழக்கம் கிடையாது. அன்று இரவு அவரிடம் வீடியோ காலில் பேசும்போது அந்த இரவு பார்ட்டி மற்றும் அங்கு நடந்ததை எல்லாம் சொல்லி விட்டேன். அவரும் புரிந்து கொண்டு என்னை பாராட்டினார். அடுத்த நாள் காலையே பிரபாகர் சாரை பார்த்து பேசி சீக்கிரம் புரிய வை, அவர் மீண்டும் நான்சி ஐ தொடர்பு செய்து அங்கே செல்வதற்குள் என்று சொன்னார்.

நமக்கு வேண்டியர்களிடம் தேவை பட்டால், அவர்களுக்கு நல்லது செய்வதாக இருந்தால் கொஞ்சம் கண்டிப்பாக நடந்து கொண்டாலும் பரவா இல்லை என்று சொல்ல நானும் பார்த்து கொள்கிறேன் என்று சொல்லி, நாளை என்ன செய்ய வேண்டும் என்று முடிவு எடுத்து கொண்டே தூங்க சென்றேன்.