வேலைக்காரியின் மகள் P02 - அன்புடன் அதிகாரம் E07

 

அடுத்த நாள் பிரபாகரும் அவனது அல்லக்கைகளும் சுடிதார், புடவை, பாவாடை தாவணி என்று வித விதமாக பொம்பிளை ட்ரேஸ்ல வந்ததை பார்த்து கல்லூரியே வேடிக்கை பார்த்து கேலி பண்ணாங்க. அன்று முதல் பிரபாகர், பிரபா ஆகி விட்டான்.

அவனால பாதிக்க பட்ட பொண்ணுங்க எல்லாம் முதல்ல கொஞ்சம் பயத்தோட, பின்பு தைரியமா வந்து கிண்டல் பண்ண ஆரம்பிச்சாங்க. அவளுங்க எல்லாம் சேர்ந்து அந்த பொட்டச்சி கூட்டத்துக்கு அலங்காரம் பண்ணி விட ஆரம்பிச்சாங்க.

அவங்க அழகா தலைல விக் வைச்சு கிட்டு, பூ வைக்குறதும், நெத்தில பொட்டு, உதட்டுக்கு லிப்ஸ்டிக், கண்ணுக்கு மை மற்றும் மஸ்கரா  கைகளில் வளையல், காதுல தோடு, காலுல கொலுசு என அழகான பெண்களா மாறி விட்டார்கள்.

ஒரு நாள் ராகவி அவங்களை கூப்பிட்டு போய், அவங்க ஆடைகளை திரும்ப கழட்டி உள்ளே ப்ரா மற்றும் பேண்டிஸ் போட்டு இருக்காங்களா என்று சோதனை செய்தாள். உள்ளே அவங்க ஆம்பிளை ஜட்டி போட்டு இருக்கிறதை பார்த்து, ரொம்பவே அதட்டினா. இனிமே ஒழுங்கா பேண்டிஸ் போடுங்கடி பொட்டச்சிங்களா என்று.

அடுத்த நாள் திரும்ப அவங்களை உடைகளை கழட்டி உள்ளே பேண்டிஸ் போட்டு இருக்கிறதை உறுதி செய்து விட்டு, கண்ணடித்து சிரித்தாள். எண்ணங்கடி இனிமே நான் சொன்னா கூட, ஜென்மத்துக்கும் ஆம்பிளை ட்ரெஸ்ஸே போட மாட்டேங்க போல இருக்கு, என்ன பொம்பிளை டிரஸ் போடுறது ரொம்பவே பிடிச்சு போய் விட்டது போல இருக்கே அப்டின்னாள். அவங்க வெட்கத்தோட தலை குனிந்து அப்படியே ஒரு பொட்டச்சி போல சிரிப்பதை பார்த்து ஆச்சர்ய பட்டாள்.

பெண்களுக்கு இருப்பது போல பொய்யான மார்பக ஜெல் வாங்கி கொடுத்தாள். இப்ப அவங்க அதை போட்டு கிட்டு வரும்போது, பார்க்க அப்படியே நிஜ பெண்களை போலவே இருந்தாங்க. ராகவி கிட்ட வந்து இப்ப பிரபாகரும் அவனோட அல்லக்கைகளும் கெஞ்சுறாங்க. மீசையை எடுத்து விட அனுமதி கொடுங்க என்று, பாக்க அசிங்கமா இருக்கு, மீசை வைச்சுக்கிற தகுதி இப்ப எங்களுக்கு இல்லை, எடுத்து விடுறோம்னு சொல்லி ராகவி காலை பிடிச்சு கெஞ்சுறாங்க. சரிங்கடி, உங்களை பார்த்தா பாவமாய் இருக்கு, மீசையை எடுத்துக்கோங்க என்று அனுமதிக்கிறாள். அன்று முதல் அவர்கள் நான்கு பேரும் முழு பொட்டச்சிகளாய் மாறி விட்டார்கள்.

அப்புறம் அந்த கல்லூரி கலை நிகழ்ச்சியில் அவர்களின் அந்த பெண் வேட நாடகம் எல்லோராலும் ரொம்பவே ரசிக்க பட்டது. அன்று நாடகம் முடிந்தவுடன் ராகவி மேடையில் அந்த ரகசியத்தை எல்லோருக்கும் அறிவித்தாள் - இன்று இந்த நாடகத்தில் பெண்களாக நடித்த நான்கு பேரும் உண்மையில் ஆண்கள் என்று. கல்லூரி முதல்வர் மற்றும் பேராசிரியர்கள் உட்பட எல்லோரும் அவர்களை பாராட்டினார்கள் - அவர்கள் தைரியமாக இப்படி பொம்பிளை வேடம் போட்டத்துக்கு. அவர்களோ வெட்கத்தில் தலை குனிந்து நிற்கிறார்கள், பெண் வேடம் போட்டது தங்கள் பெற்றோர் உட்பட ஊருக்கே தெரிந்து விட்டது என்று.

மறு நாள் வழக்கம் போல ஆண்கள் உடையில் வந்தாலும், அந்த கல்லூரியில் அவர்கள் இருக்கும் கடைசி நாள் வரை அவர்களின் அந்த பெண் வேடம் கேலியாக பேசும் பொருள் ஆகி விட்டது. ஆனால் அதிலும் ஒரு நன்மை, இப்போதெல்லாம் அந்த கல்லூரியில் எல்லா வருடமும் திமிர் பிடித்த சில ஆண்கள், இந்த மாதிரி பெண்கள் வேடம் போடுவது வழக்கமாகி விட்டது.

இப்படியாக முதல் தண்டனை முடிவுக்கு வந்தவுடன், பிரபாகர் இரண்டாவது தண்டனையை நினைத்து ஏக்கத்துடன் வாழ்ந்து வந்தான். ஏன் என்றால்  இதற்கு இடையில் அவனது பழக்க வழக்கங்களில் மாறுதல் தென்பட ஆரம்பித்து விட்டது. ஒரு பெண்ணின் முன்னால் தோற்று போனதில் நியாயமாக வர வேண்டிய கோபம், பழி வாங்கும் எண்ணம் வராமல், அதற்கு பதில் அவனை அறியாமல், ராகவி கொடுக்க போகும் தண்டனை என்னவாக இருக்கும், திரும்ப அவள் என்னை பொட்டச்சியாக மாத்தி விடுவாளோ, அப்படி மாற்றி விட்டால் நன்றாக இருக்குமே என்று ஆசைப்பட ஆரம்பித்து விட்டான். சில சமயம் அதை நினைக்கும்போது அவனுக்கே அவனை பற்றி கேவலமாய் என்ன தோன்றும், எப்படி இருத்தவன்டா நீ, இப்ப என்னடா வென்றால், மீண்டும் எப்ப பொட்டச்சியாக மாறி, ஒரு பொம்பிளைக்கு முன்னால அவமான படுவோம்னு ஏங்க ஆரம்பிச்சிட்டேயே, சே நீயெல்லாம் ஒரு ஆம்பிளைதானாடா என்று தன்னை தானே திட்டி கொள்வான்.

இருந்தும் அவன் உள்மனதில் அவனை அறியாமல் பெண்கள் உடை அணிய, நல்ல அழகான, திமிர் பிடித்த ராகவி போன்ற ஒரு பெண்ணிடம் அடங்கி அடிமையாக நடக்க ஆசை கொழுந்து விட்டு எரிய ஆரம்பித்தது.

சரியான ஒரு ஆம்பிளைய, எப்ப ஒரு பெண் முதல் முறையாக அடக்கி விட்டாளோ, அப்போது அந்த ஆண் மகனுக்கு இரண்டு பாதைகள் உள்ளன. ஒன்று பழி வாங்கும் உணர்ச்சி, மற்றொன்று அந்த புதிய வழியில், மேற் கொண்டு சென்று அதனையே அனுபவிக்க ஆரம்பிப்பது. இப்போது பிரபாகர் அந்த இரண்டாவது வழியில் செல்ல ஆரம்பித்து விட்டான்.

அந்த இரண்டாவது வழியில், அந்த ஆம்பிளையின் திமிர், ஆணவம் எல்லாம் அடங்கி போய் விடுகிறது, மீண்டும் எப்போது ஒரு பெண்ணிடம் அடங்கி அடிமையாக இருக்கப் போரோம் என்று மனது கிடந்து அலைய ஆரம்பித்து விடுகிறது. இதுவும் ஒரு கிளர்ச்சி (FETISH) தான் போல. அவனுக்குள் மறைந்து இருந்த அந்த கிளர்ச்சி இப்போது வெளி வர தொடங்கி விட்டது. அப்படி நடக்க போகும் சமயத்துக்கு காத்து கிடக்க ஆரம்பித்து விட்டான் ஒருவித ஆர்வத்துடன்.

இது படிக்கும் போது இப்படி எல்லாம் நடக்குமா என்று சிலருக்கு தோணலாம். ஆனால் நிஜத்தில் அப்படியும் நடக்க தான் செய்கிறது, பலர் அந்த வாய்ப்பு கிடைக்காமல் உள்ளுக்குள்ளேயே ரகசியமாய் ஏங்கி கொண்டு இருக்கின்றனர்.

ராகவிக்கு அவனது அந்த நிலை நன்கு புரிந்து விட்டது. அவள் தனது வழக்கமான அன்புடன் அதிகாரத்தை செலுத்த, அடுத்த அத்தியாயத்தை எழுத தையார் ஆகி விட்டாள்.

ரொம்ப நாட்கள் காக்க வைக்காமல், செய்ய வேண்டிய ஏற்பாடுகள் செய்து விட்டு,   ஒரு நாள் ராகவி வந்து பிரபாகரிடம் என்னடி பிரபா உன்னோட ரெண்டாவது தண்டனைக்கு தயாரா இரு என்று சொல்லி விட்டு நகர்ந்து செல்ல தொடங்கினாள். பிரபாகர் ராகவியை மறித்து மேலும் விவரம் கேட்க எண்ணி பேச தொடங்க, ராகவியோ அவனை முறைத்து பார்த்து அடக்கி விட்டு, எல்லாம் தன்னால தெரிய வரும், காத்திரு என்று சொல்லி விட்டு சென்று விட்டாள்.

அன்று இரவு அவனுக்கு ஒரு போன் வந்தது. அதில் பேசின ஒரு பெண் குரல், அவனை, அவன் அப்பாவோட ஹோட்டலில் ஒரு முதல் தர ரூம் புக் பண்ண சொன்னது. அப்படி பண்ணி விட்டு அதன் விவரத்தை அந்த போன்  நம்பருக்கு அனுப்ப கட்டளை இட்டது. கூடவே இந்த விஷயம் ராகவி சொன்னதின் பேரில் நடக்கிறது என்று சொல்லி முடித்து கொண்டாள் அந்த போனில் பேசியவள்.

அதை கேட்ட பிரபாகர் சற்று பயத்துடன், அந்த பெண் சொன்னதை போலவே ஒரு அறை புக் பண்ணி விட்டு அதன் விவரத்தை அனுப்பி விட்டான். அடுத்த நாள் அவன் அந்த அறைக்கு சற்று முன்பாகவே சென்று காத்து கொண்டு இருந்தான்.

அப்போது அந்த அறைக்கு வெளியே இருந்து அழைப்பு மணி ஒலித்தது. ஆர்வத்துடன் ஓடி போய் கதவை திறந்தான். வெளியில் ஒரு அழகான பெண், முகம் மறைக்கும் வகையில் முகமூடி அணிந்து நின்று கொண்டு இருந்தாள்.

அவளை பார்த்ததும் பிரபாகர் அவள் யாராக இருக்கும் என்று மண்டையை போட்டு குழப்பி கொள்ள ஆரம்பித்தான், என்ன முயன்றும் அவனால் அவளை அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியவில்லை. அவன் அப்படி மரம் போல இருப்பதை பார்த்து அந்த பெண் சிரித்து கொண்டே, என்னடி, இப்ப உள்ளே வர வழி விட போறயா இல்ல, நான் திரும்பி சென்று ராகவிடம் உன்னை பற்றி வத்தி வைக்கவா என்று சொல்லி கேலியாய் சிரிக்கிறாள்.

அதை கேட்டு உணர்வுக்கு வந்த பிரபாகர், இல்லை, இல்லை உள்ளே வாங்க என்று மரியாதையாய் அறைக்குள் அழைத்து சென்றான்.

உள்ளே வந்த அவளை பார்த்து பிரபாகர் கேட்கிறான், நீங்க இந்த ஹோட்டலில் வேலை பாக்கும் பெண்ணா என்று. அதற்கு அந்த பெண் சிரித்து கொண்டே, அதெல்லாம் உனக்கெதுக்கு, இங்க நடக்குறதை எல்லாம் என் உடையில் இருக்கும் கேமரா வீடியோவாக பதிவு செய்து கிட்டு இருக்கும், அதை ராகவி மேடம் பார்த்து கிட்டு இருப்பாங்க. அவங்க அப்புறம் அதை வைச்சு என்ன பண்ண போறாங்க என்பதை நீ அவங்க கிட்ட தான் கேட்டு தெரிஞ்சுக்கனும். இப்போதைக்கு நீ நான் சொல்றதை எல்லாம் செய்யணும் அவ்வளவுதான். என்னடி புரிஞ்சதாடி என்று வார்த்தைக்கு வார்த்தை டி போட்டு கூப்பிட்டு கேலி செய்தாள். பிரபாகரோ தீயில்  இடப்பட்ட மெழுகாய், ஒன்னும் சொல்ல முடியாமல் தவிக்கிறான்.

உடனே அவள் சொல்கிறாள், நான் இந்த ஹோட்டலில் வேலை பாக்கும் பெண் என்று நீயா நினைச்சு கிட்டா அதுக்கு நான் என்ன பண்றது, உண்மையில நானொரு கல்யாணம் ஆகாத அழகான இளம் பெண், அந்த அளவுக்கு இப்போதைக்கு தெரிந்து கொண்டால் போதும். எனக்கு உன்னை போல ஒரு சரியான ஆம்பிளைய, பொட்டச்சியா மாத்தி, நிஜத்துல அடிமையா ஆக்கி, ஆட்டி வைக்க ஆசை. எனக்கு உன்னை நல்லா தெரியும். நீயும் என்னை பார்த்தா அசந்து போய்டுவ. எனக்கு உன் விருப்பம் என்ன என்று நன்கு தெரியும், என்னால தான் அதை நிறைவேற்ற முடியும் என்றாள்.

ஆனால் ஒன்று, நீ முதல்ல உன்னோட அடிமை தனத்தை எனக்கு நிரூபிக்க வேண்டும், நிஜத்தில் செய்து காமிக்க வேண்டும், அப்படி செய்து என்னை மகிழ்விக்க வேண்டும், அப்போதுதான் எனது தரிசனம் கிடைக்கும் உனக்கு என்றாள். அவனும் கண்டிப்பாக நீங்க மகிழ்ச்சி கொள்ளும் படி நடந்து கொள்வேன், அதற்கு மிக்க ஆவலாக உள்ளேன் என்றான்.

அந்த நிமிடம் முதல், அவன் ஆசை கொழுந்து விட்டு எரிய ஆரம்பித்தது. அவன் கனவு நனவாக போகிறது என்ற எண்ணமே அவனை தவியாய் தவிக்க வைத்தது. அவனால் அந்த பெண்ணின் முகத்தை நேரே பார்க்கும் ஆசைய அடக்க முடியல.