வேலைக்காரியின் மகள் P02 - அன்புடன் அதிகாரம் E10

 

அடுத்த நாள் மாலை பிரபாகர், ராகவியிடம் வந்து கொஞ்ச நேரம் தனியா பேசணும், தயவு செய்து அதுக்கு அனுமதி கொடுங்க என்று கெஞ்சினான். ராகவியும் அவன் எதுக்கு கேட்கிறான் என்று புரிந்து கொண்டு, அந்த தனி அறைக்கு, உன் அல்லக்கை களையும் கூட்டி கொண்டு வாடி என்று அழைத்து செல்கிராள்.

அங்கு போனதும், பிரபாகரும் அவனது அல்லக்கை நண்பர்களும் மீண்டும் ராகவி காலில் விழுந்து கும்பிட்டு விட்டு, மண்டி போட்டு நிற்கிறார்கள். ராகவி கால் மேல கால் போட்டு கிட்டு, பிரபாகரை பார்த்து, என்னவோ சொல்லணும்னு வந்தாயே, அதை சொல்லுடி சீக்கிரமா என்றாள் அதிகாரமாக.

பிரபாகர் சற்று தயங்கினான், அவன் கேட்க வந்தது நேற்று அவன் ஹோட்டலில் வந்த பெண்ணை பற்றி, ஆனால் அந்த விஷயம் அவனது அல்லக்கை களுக்கு தெரியாது. எனவே எப்படி கேட்பது என்று தெரியாமல் முழிக்கிறான்.

ராகவி புரிந்து கொண்டு, சற்று கேலியுடன், அடேய் அல்லக்கைங்களா, உங்க பாஸ் மட்டும் தனியா என் காலுல அம்மணமா விழுந்து சேவை செய்யணும்னு ஆசை படறான் போல. உங்க முன்னால விழ வெட்க படறான், என்னடி பிரபா சரிதானே நான் சொல்றது என்றாள்.

அதை கேட்ட பிரபாகர் பதறி போய் விட்டான். அய்யய்யோ அப்படி எல்லாம் இல்லேங்க என்று கூறியவாறு, வினாடி கூட தாமதிக்காமல் தன்னுடைய உடைகள் எல்லாத்தையும் கழட்டி போட்டு விட்டு அம்மணமா ராகவி காலுல போய் விழுந்துட்டான், அவனோட அல்லக்கைங்க பார்த்து கொண்டு இருக்கும் போதே. அல்லக்கைங்க முன்னால அவன் மட்டும் அம்மணமா ராகவி காலுல. இப்ப அந்த அறைல அவன் மட்டும் அம்மணமா இருக்க மத்த எல்லோரும் முழு உடைல இருந்தாங்க.

உள்ளுக்குள்ள சிரிச்சுகிறாங்க, ஏன்டா எத்தனை நாள் எங்களை எல்லாம் எப்படி எல்லாம் அவமான படுத்தின. இப்ப பாரு வெட்கமே இல்லாம எங்க முன்னால ஒரு சின்ன ஜூனியர் பொண்ணு காலுல அம்மணமா விழுந்து கிடக்குற. உன் வீரம் என்ன என்று இப்ப எங்களுக்கு தெரிஞ்சு போச்சு.  வேணுண்டா உனக்கு என்று எண்ணிக்கொண்டு அவனை அந்த நிலையில் பார்த்து ரசிக்குறாங்க. பிரபாகர் நிமிர்ந்து பாக்குறான். அப்ப தான் அவனுக்கு அவனோட நிலை புரிஞ்சது. தான் ராகவி கிட்ட மட்டுமில்லை, தன்னோட அல்லக்கைங்க முன்னால அவமானப்பட்டு நிக்குறோம்னு.

அவன் தங்களை முறைத்து பார்ப்பதை பார்த்த அவனது அல்லக்கைங்க அப்புறம் வேற வழி இல்லாம அவங்களும் தங்களோட உடைகளை கழட்டி போட்டு விட்டு ராகவி காலில் விழுகிறார்கள். ராகவி எல்லோரையும் ஆசீர்வதித்து போன்று தன் கையை உயர்த்தி வாழ்த்துகிறாள்.

அப்புறம், அந்த அல்லக்கைங்களை பார்த்து, அடியே மொட்டை குண்டிகளா, இப்ப கிளம்புங்கடி, முதல்ல பிரபாவுக்கு நான் கத்து கொடுக்கிறேன், அப்புறம் என் கிட்ட கத்து கிட்டதை, பிரபா உங்களுக்கு சொல்லி கொடுப்பா. அவன் காலுல அம்மணமா விழுந்து அதை கத்துகோங்க, எப்படி ஒரு பொண்ணு கிட்ட அடிமையா இருக்கிறதுன்னு.

அதை கேட்ட பிரபாகர் திகைத்து போய்ட்டான். ராகவி சொல்றத வைச்சு பார்த்தா, நம்ம அல்லக்கைங்களுக்கு நாம சொல்லி கொடுக்கணும் எப்படி ஒரு பொண்ணு கிட்ட அடிமையா இருந்ததுன்னு. அப்படின்னா நான் அப்ப அவங்க முன்னால பொட்டாசிய இருக்கணும்னு சொல்றாங்களா ராகவி மேடம். அய்யோ இன்னும் என்னல்லாம் கேவல பட போறோமோ தெரியல என்று. அன்று அந்த அல்லக்கை பசங்க அவங்க எல்லாம் ட்ரெஸ்ஸோட இருக்கும் போது நான் மட்டும் அம்மணமா ராகவி முன்னால காலடில விழுந்து கிடந்ததை பார்த்தே அவங்க சிரிச்சுட்டாங்க. இப்ப என்னை பொட்டச்சியா பார்த்தா அவ்வளவுதான் என் மானம் சுத்தமா போய்டும்,  என்னதான் அவங்க எல்லோரும் என் முன்னால அம்மணமா நின்றாலும், நான் அவங்க முன்னால பொட்டச்சியா இருக்கிறது அத விட கேவலமா இருக்குமே என்று மனதுக்குள் கவலை வந்து விட்டது. வேறு வழி இல்லை. அப்படி இருந்து தான் ஆக வேண்டும். அனுபவிப்போம் அதையும் என்று நினைத்து கொள்கிறான்.

இதற்கிடையில் அதை கேட்ட அவனது அல்லக்கைகளும் மீண்டும் ஒரு முறை அப்படியே அம்மணமா காலுல விழுந்து, எழுந்து தங்கள் குஞ்சை தங்கள் கையால ஆட்டி கிட்டு கஞ்சி வந்த உடனே அதை ராகவி காலுல போட்டு இருக்கிற செருப்புக்கு சமர்ப்பணம் செய்த பின்பு, குஞ்சு தொங்கி, செருப்பை கழட்டி போட்ட ஜட்டியால துடைத்து, நாக்கால நக்கி சுத்தம் செய்து விட்டு, பின்பு உடைகளை அணிந்து கொண்டு வெளியே செல்ல மனமே இல்லாமல் கலைந்து செல்கின்றனர். அப்படி கிளம்பும் போது, பிரபாகரை சற்று பயத்துடன் பார்த்தவாறே. அவன் தங்களை மீண்டும் பார்க்கும் போது என்ன செய்வானோ, பேசாம அவன் வந்தவுடன், ராகவி சொன்ன மாதிரி அவன் காலுல அம்மணமா விழுந்து மன்னிப்பு கேட்க வேண்டியதுதான் என்று நினைத்து கொண்டவாறே சென்றனர்.

அவ்வாறு அவர்கள் சென்றதும், பிரபாகர், அம்மணமாக மண்டி போட்டவாறே ராகவியிடம் மெல்லிய குரலில் வேண்டுகிறான், கடந்த இரண்டு நாட்களாக அவனை அடிமையாக ஆட்டி படைத்தது யார் என்று. ராகவி மீண்டும் சற்று கண்டிப்பான குரலில், அது உனக்கு தெரிய வேண்டிய நேரத்தில் நானே சொல்வேன், அது வரை அதையே கேட்டு என்னை கோபம் வரும்படி செய்யாதே என்றாள். உடனே பிரபாகரும், மன்னித்து விடுங்கள் என்று சோகத்துடன் தலை குனிந்து மன்னிப்பு கேட்டவாறே நிற்கிறான்.

வேறு ஏதேனும் கேட்க வேண்டுமா என்று இப்போது ராகவி கேட்க, பிறபிகர், சற்று தயக்கத்துடன் சொல்கிறான், மேடம் எனக்கு ஒன்று மட்டும் புரிய வில்லை, நான் எப்படிப்பட்ட திமிர் பிடித்த ஆம்பிளையாக இருந்தேன், ஆனால் இப்போது ஏன் இப்படி மாறி போனேன் என்று. அதை கேட்ட ராகவி சிரித்து கொண்டே சொல்கிறாள், இப்ப கேட்டாயே இது நல்ல கேள்வி., இதுக்கான பதிலை சொல்கிறேன் கேள் என்றபடி அவனுக்கு பல விஷயங்களை புரிய வைத்தாள்.