மாட்டி கிட்டாராடி மைனர் காளை 03

அஞ்சலி சொன்னதை கேட்டு எனக்கு தலையே சுற்றியது. இவ்வளவு நேரம் அஞ்சலி முன்பு அவமான பட்டது போதாது, இனி கவிதா முன்பும் அவமான பட போகிறேன் என்று எண்ணி, அஞ்சலி காலை பிடித்துக்கொண்டு கெஞ்சுகிறேன், கவிதா முன்பு என்னை இப்படி நிக்க வைக்காதீங்க என்று.

நான் அப்படி கெஞ்சி கொண்டு இருந்த போதே, கவிதா உள்ளே நுழைந்து விட்டாள். நான் அப்படி கெஞ்சி கொண்டு இருப்பதை அவள் பார்த்து விட்டாள். அது தெரியாமல் நான் இன்னும் கெஞ்சி கொண்டு இருக்கிறேன்.

அதை உணர்ந்து கொண்ட அஞ்சலி, வேண்டுமென்றே இன்னும் சத்தமாக அதட்ட ஆரம்பித்தாள் என்னை.

அதனால் அஞ்சலி கண்டிப்பான குரலில், அடியே ரமா, உன்னை எப்படி இருக்க சொன்னேன். நான் சொன்ன மாதிரி, ஒழுங்கா அம்மணமா முட்டி போட்டு கைய பின்னாடி கட்டி கொண்டு, தலையில் என் செருப்பை வைச்சு கிட்டு நில்லுடி பொட்ட நாயே.

ஆறேழு இன்ச் நீளத்துக்கு துடிச்சு கிட்டு இருக்கிற உன் ஆண்மையின் அடையாளம், உன் குஞ்சு எனக்கு நல்லா தெரியணும் டி. அப்படி குஞ்சு துடிச்சா மட்டும், நீ ஆம்பிளை கிடையாது. என்னை பொறுத்த வரை நீ பொட்டை தாண்டி.

இங்கே என்ன பண்ணனும், யாரை கூப்பிடணும்னு எனக்கு தெரியும். பொத்தி கிட்டு நிக்காம, நல்லா காமிச்சு கிட்டு நில்லுடி என் பொட்ட நாயே என்று கேலி செய்து சிரிக்கிறாள்.

வேறு வழி இன்றி நானும் அதே போல இருக்கேன். 

கவிதா உள்ளே வந்தவள், என் முன்னே வந்து, என்னை அந்த கோலத்தில் பார்த்து வாயை பொத்திக்கொண்டு சிரிக்கிறாள்.

அந்த கவிதா, ஒரு காலத்தில் என்னை காதலிப்பதாக சொன்ன போது, நானோ அவளை மதிக்காமல், ஏய் நானெல்லாம் ஆம்பிள சிங்கம்டி, எனக்கு எத்தனை பொண்ணுங்க காத்திருக்காங்க தெரியுமா, போடி உன்னை யெல்லாம் எவன் காதலிப்பான் என்று அவமான படுத்தி இருக்கிறேன்.

இப்போ அவ முன்னாலே அம்மணமா முட்டி போட்டு நிக்குறேன், அவ என்னை பார்த்து ஏளனமா  சிரிச்சுகிட்டே, எப்ப இந்த ஆம்பிளை சிங்கம், பொட்ட நாயா மாறினது என்கிறாள்.

அதை கேட்ட அஞ்சலி, அட போடி கவிதா, இவன் எப்பவோ பொட்ட நாயா மாறியாச்சு, இனிமே பொட்டச்சியா மாற வேண்டியதுதான் பாக்கி என்று சிரிக்கிறாள்.

அதை கேட்ட கவிதா, என்னை பார்த்து அஞ்சலி இடம் சொல்கிறாள், இனிமே ராம் வேலைக்கு வரணும்னா புடவை கட்டி பொட்டச்சியா தான் வரணும் என்று கட்டளை இடுடி என்று.

அதை கேட்ட அஞ்சலி, இது ரொம்ப நல்ல யோசனையா இருக்கே என்கிறாள்.

தொடர்ந்து அஞ்சலி சொல்கிறாள், ஆமாண்டி இவன் எத்தனை தடவை, நம்மளை பொட்டச்சி, பொம்பிளைங்க என்றால் ஆம்பிளைக்கு கீழே அடங்கி வேலை பாக்கணும்னு சொல்லி இருக்கான். இப்ப இவன் நமக்கு கீழே அடங்கி வேலை பாக்க போறான். அப்ப இவன் பார்வைல நாம்தானே இனிமே ஆம்பிளைங்க, நமக்கு கீழே வேலை பாக்க போற இவன், இனிமே பொம்பிளை, பொட்டச்சி என்பதுதானே சரியாய் இருக்கும். அதுவும் நம்மள என்ன சொல்லுவான், புடவை கட்டும் பொட்டச்சி, பொம்பிளை என்றுதானே, அப்ப இவனுக்கு புடவை கட்டினாதான் சரியாய் இருக்கும் என்று சொல்லி சிரிக்கிறார்கள்.

அவர்கள் பேசுவதை எல்லாம் கேட்டு தலை சுற்றி போய், அம்மணமாய், அவர்கள் இருவரின் முன்பும் இன்னமும் முட்டி போட்டு கொண்டு நின்று கொண்டு இருந்த நான், என் தலை விதியை எண்ணி நொந்து கொள்கிறேன்.

அப்போது என்னை பார்த்து அஞ்சலி சொல்கிறாள், கேட்டு கொண்டு இருந்தாய் அல்லவா, இனிமேல் இங்கு எங்களுக்கு கீழே வேலை செய்யணும்னா புடவை கட்டி பொட்டச்சியா தான் இருக்கணும்.

நான் கவிதாவிடம் சொல்லி விடுகிறேன். கவிதா, உனக்கு புடவை கட்ட சொல்லி தருவாள், நல்லா பொம்பிளை மாதிரி உனக்கு அலங்காரம் பண்ணி விடுவா, நீ அதை கத்துக்கோ. எல்லாம் கத்து கிட்டு, அப்புறம் பொட்டச்சியா வந்து வேலைல சேர்ந்துக்கோ என்று கூறி அஞ்சலி எழுகிறாள்.

ரமா என்னடி சரிதானே என்று சொல்லி சிரிக்கிறாள்.

இதற்கு இடையில் கவிதா தன் மொபைலில் என்னை அப்படியே அம்மணமாய் முட்டி போட்டு கொண்டு இருந்த நிலையில் போட்டோ, வீடியோ எல்லாம் எடுத்து, அதை அஞ்சலிக்கும் போர்வேர்ட் செய்து விடுகிறாள்.

இருவரும் அதை பார்த்து, பின்பு அதை என்னிடம் காண்பித்து  சிரிக்கிறார்கள். என்னை பார்த்து, என்னடி ரொம்ப நல்லா வந்து இருக்குல்ல என்று கூறி ஏளனமாய் கண்ணடித்து கொண்டே.

என் மானம் போய் விட்டது, இனிமேல் நான் அவர்கள் சொல்வதை எல்லாம் செய்ய வேண்டியதுதான், வேறு வழியே இல்ல என்று தெரிந்து, வெட்கத்துடன் தலை குனிந்து அழுகிறேன்.

அப்போது அஞ்சலி கவிதாவிடம், இழுத்துட்டு போ இந்த பொட்ட நாயை, அதன் ஆடிட்டு இருக்கிற வாலு, அதான், அதோட குஞ்சை பிடிச்சு என்கிறாள்.

கவிதா என் அருகே வந்து என் குஞ்சை மட்டுமில்லை, கூட என் கொட்டையையும் சேர்த்து பிடிச்சு இழுத்து கிட்டு போறா. நான் அவ பின்னால நாய் மாதிரி ஓடுறேன்.