உள்ளே வசந்தா வந்த உடன், அதுவரை அங்கே உட்கார்ந்து இருந்த நாங்கள் எல்லோரும் தன்னாலே எழுந்து நின்றோம். அவள் அங்கே இருந்த ஒரு மேஜை அருகில் கால் மேல கால் போட்டு பாதி நின்றும் பாதி உட்கார்ந்து இருப்பது போல நின்று கொண்டு, ஒரு கையில் தனது பேட்-ஐ ஸ்டைலாக பிடித்து கொண் டு எங்களை ஏளனமாக பார்த்தாள். நாங்கள் அனைவரும் தலையை குனிந்து கொண்டு, அப்படியே ரகசியமாய் அவளின் அழகை ரசித்து கொண்டு நிற்கிறோம்.
அவள் முதலில் என்னை, அடியே சுதா
இங்கே வாடி என்று அழைத்தாள். வசந்தா திரும்ப என்னை அப்படி சுதா என்று பொம்பிளை
பெயரில் டி போட்டு கூப்பிட்டதை கேட்டவுடன், நான் சற்றே கோபத்துடன் முறைத்தவாறே, என் பெயர்
சுதாகர், நான்
ஆம்பிளை, என்னை
இப்படி சுதா என்றும், வாடி போடி னு பொம்பிளை புள்ளைய கூப்பிடுவது போல கூப்பிடாதே என்றேன்.
என்னுடன் இன்னும் சிலரும் ஆமாம் எங்களையும்
அப்படி பொட்டச்சி என்று கூப்பிடாதே என்றனர்.
அதை கேட்ட வசந்தா, என்னங்கடி
சத்தம் கூடுது, இப்படி கேவலமா ஜூனியர் பொண்ணுங்க கிட்ட தோத்ததுக்கு அப்புறமும், உங்கள் ஆம்பிளை
திமிர் அடங்கலை போல, பேசாம நான் சொல்றதை கேட்டு நடந்து கிட்டா, அது
உங்களுக்குத்தான் நல்லது, இல்லை உங்க மொத்த மானமும் காத்துல பறந்துடும்டி பொட்டச்சிங்களா
என்றாள்.
என்னதான் ஆனாலும் அவள் ஒரு பெண் தானே, நாங்களோ வாட்ட
சாட்டமான, கட்டு
மஸ்தான ஆம்பிளைங்க, கட்டிளம் காளைங்க, அவளால எங்களை என்ன பண்ணி விட முடியும்னு நினைச்சு கிட்டு, என்னடி ஏதோ
எங்களை விளையாட்டில் ஜெயிச்சுதுனால ரொம்பவே கேலி பண்ற, அப்புறம் நாங்க
ஆம்பிளைனு காமிச்சா, உன்னால தாங்க முடியாதுடி என்று ரெட்டை அர்த்தத்தில் நான் எடுத்து
எறிந்து பேசினேன்.
அதை கேட்டு அவளுக்கு கோபம் வந்து
விட்டது. தன் கையில் இருந்த கிரிக்கெட் பேட் ஐ வைத்து என்னை அடிக்க வந்தாள்.
நான் அவள் பேட் ஐ பிடுங்க நினைக்க, அவளோ தினமும்
காலை மாலை உடற்பயிற்சி எல்லாம் செய்து உடம்பை கிண் என்று வைத்து இருக்கிறாள், உடம்பில் நல்ல
வலு உள்ளது போல, அவளது பேட் ஐ பிடுங்க நினைத்து, அதை பிடித்த என் கையோடு சேர்த்து, பேட் ஐ தன்
பக்கமாக அவள் இழுத்த இழுப்பில், நான் நிலை தடுமாறி, நேராக அவள்
காலடியில் போய் விழுந்தேன். அந்த ஒரு இழுப்பிலேயே அவளது பலம் என்னவென்று எனக்கு
மட்டு மல்ல, அங்கே இருந்த அத்தனை பசங்களுக்கும் தெரிந்து விட்டது.
அதை அறிந்து கொண்ட அவள், என்னமோ நீ ஒரு
ஆம்பிளை,
பெருசா சண்டைக்கு வரேன்னு சொல்லிட்டு, இப்படி நேரே என் காலடில வந்து விழுறாய், தேவையாடி உனக்கு
இந்த வெட்டி பந்தா எல்லாம் என்று சொல்லியவாறே கீழே விழுந்து கிடந்த என் முதுகின்
மேல் அவளது பேட் ஐ வைத்து நன்கு ஒரு அழுத்து அழுத்தினாள்.
அந்த வலி தாள முடியாமல், எழுந்துக்கவும்
முடியாமல், வேறு வழி இன்றி அவள் காலை அப்படியே பிடித்து கொண்டு மன்னித்து
கொள்ளுங்க என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்து விட்டேன்.
அவளோ என் கெஞ்சலை சற்றும் கண்டு
கொள்ளாமல், மற்ற பசங்களை பார்த்து, என்னங்கடி இங்கே இன்னும் வேற யாரும்
ஆம்பிளைங்க இருக்கீங்களா, எவனாவது ஆம்பிளை இருந்தா, ஒத்தைக்கு ஒத்தை என்னோட சண்டை போட்டு ஜெயிக்க
வாங்கடா பார்ப்போம் என்று சவால் விட்டாள்.
எங்கள் அணியிலேயே பெரிய வீரன், ஆம்பிளை சிங்கம்
என்று பெயர் எடுத்தவன், நானே இப்ப அவளின் காலடியில் கிடக்கும் போது, எனது நிலையை
பார்த்த பிறகு, அங்கே இருந்த எவனுக்கும் அவளிடம் சண்டை போடும் தைரியம் வர வில்லை.
எல்லோரும் தலை குனிந்து ஒன்றும் சொல்லாமல் மௌனமாக நின்றனர்.
அவளொரு வெற்றி சிரிப்புடன், கீழே கடந்த
என்னை பார்த்து, தான் அழுத்தி பிடித்து இருந்த பேட்-ஐ என் முதுகில் இருந்து எடுத்து, என் காலடில விழுந்தது
போதும்,
இப்ப எழுந்து முட்டி போட்டு நில்லுடி சுதா பொட்டச்சி என்றாள்.
நானும் பயத்துடன் அவள் சொன்ன வாறே
எழுந்து முட்டி போட்டு நிற்க, அவள் தனது பேட் ஐ எடுத்து நேரே என் குஞ்சுக்கு மேலே வைத்தாள்.
அதை பார்த்து, என் கண்ணில்
தெரிந்த மரண பயத்தை பார்த்து கேலியாய் சிரித்த வாறே, நான் சொன்னபடி நீ கேட்டு நடந்தா, உன்னோட இந்த
குஞ்சு பேட் மற்றும் கொட்டை பந்துகளை நான் ஒன்னும் செய்ய மாட்டேன் - இல்லைனா
அப்புறம் நான் என்ன செய்வேன்னு எனக்கே தெரியாது என்று பயம் காட்டினாள்.
நான் உடனே குரலில் நடுக்கத்துடன்
சொன்னேன், இனிமே
நீங்க சொல்ற மாதிரி நடந்துப்பேன்,
என்னை ஒன்னும் செஞ்சுடாதீங்க என்றேன் அழும்
குரலில்.
அதை கேட்ட அவள் என்னை இன்னும் ஏளனமாய்
பார்த்தவாறே, சொல்கிறாள், அட சீ உன்னை பொட்டச்சி என்று சொன்னதை நிரூபணம் செய்து விட்டாயே, இப்படி உன்னை
விட வயசுல சின்ன ஜூனியர் பொண்ணு முன்னால முட்டி போட்டு பொம்பிளை மாதிரி அழுது கிட்டு
இருக்கியே வெட்கமாக இல்லை.
உனக்கெல்லாம் எதுக்குடி மீசை, அப்புறம் இந்த
பாண்ட்,
ஷர்ட் எல்லாம். பொட்டச்சி நீ, உன் உடம்புல ஒரு ஆம்பிளை துணியும் இருக்க கூடாது, கழட்டுடி உன்
உடம்புல இருக்கிற அத்தனை துணிகளையும் என்றாள் அதிகாரத்துடன்.
நான் விதி விதிர்த்து போய் பிரம்மை
பிடித்தவாறு இருக்க, அவளோ என்னை சற்றும் மதியாமல். மற்ற பசங்களை பார்த்து, எண்ணங்கடி
உங்கள் கேப்டனை பார்த்தீங்களா, உங்களுக்கு வேற தனி தனியாக சொல்லனுமா, உங்க கேப்டனுக்கு சொன்னது உங்கள் எல்லோருக்கும்
சேர்த்து தான். என் கோபத்தை அதிகரிக்காதீங்க, இன்னும் ஒரு நிமிஷம் தான் உங்களுக்கு, இங்க இருக்கிற
பொட்டச்சிங்க எல்லாம், தன்னால தான் போட்டு இருக்கிற ஆம்பிளை ட்ரெஸ்ஸ கழட்டி போட்டுட்டு
நிக்குறீங்களா, இல்லை நான் கழட்டவா என்று மிரட்டினாள்.
நீங்களே கழட்டிட்டா, இங்க என்
முன்னால மட்டும்தான் உங்க மானம் போகும், இல்லை நான் இன்னும் ஆம்பிளைதான், கழட்ட மாட்டேன்
அப்படின்னு பிடிவாதம் பிடிச்சா, அப்புறம் நான் கழட்ட வேண்டி வரும், அப்புறம் வெளில இருக்கிற எல்லா பொண்ணுங்க
முன்னால அம்மணமா நிக்குற மாதிரி ஆய்டும், என்னங்கடி, எப்படி உங்க வசதி என்றாள்.
பிறகு மீண்டும் என் மீது பார்வையை
திருப்பி,
என்னடி இன்னுமா கழட்ட ஆரம்பிக்கலை,
உனக்கு இன்னிக்கு மொட்டை குண்டியா எல்லா
பொண்ணுங்க முன்னால நிக்க ஆசையோ என்று சொல்லியவாறே, தனது பேட்-ஐ என் பேண்டுக்குள் விட்டு அதை கீழே
இறக்க ஆரம்பித்தாள்.
நான் உடனே அந்த பேட்-ஐ பிடித்து கொண்டு
கதறினேன், இல்லேங்க
நானே கழட்டுறேன், நானே கழட்டுறேன் என்று.
அப்புறம் எந்த மயிருக்கு இவ்வளவு நேரம்
சும்மா இருந்த, கழட்டுடி சீக்கிரமா,
கேப்டன் நீ கழட்டினா தானேடி, உன் ஆம்பிளை அணி
வீரர்கள் எல்லோரும் பொட்டச்சி அணி வீராங்கனைகள் என மாற, உன்னை பார்த்து
உன் வழியில் வருவாங்க.
ஏண்டி சுதா பொட்டச்சி, அவங்க
எல்லோருக்கும் முன் மாதிரியா, இந்நேரம் முதல்ல நீ உன் ட்ரெஸ்ஸ கழட்டிட்டு, மொட்டை
குண்டியாய், நான் சொல்லாமலே, முன்பு நான் இழுத்து உன்னை விழ வைச்சது போல இல்லாமல், இப்ப நீயே
திரும்ப ஆசையா என் காலடில வந்து விழுந்து கும்பிட்டு கிட்டு இருக்க வேண்டாமோ என்று
சொல்லி சிரிக்கிறாள்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக