வெள்ளி, 1 நவம்பர், 2024

காலமெல்லாம் காலடியில், EP32

சுதாகரின் வேலை மாற்றங்கள், 02

ஆரம்பத்தில் என்னை எல்லோரும் மேடம் மோட கணவன் மற்றும் Mr. மேடம் என்றே அழைத்தனர். அது கொஞ்சம் வித்தியாசமாக இருந்தது. ஆனால் அந்த கம்பெனியில் அவளுக்கு இருக்கும் செல்வாக்கை பார்த்து நான் பெருமை படுவேன்.

அவள் டக் டக் என்று தனது ஹீல் செருப்பு சப்தமிட நடந்து செல்லும்போது அங்குள்ள அணைத்து ஆண்களும் வயது, பதவி வித்தியாசம் இல்லாமல் அவளுக்கு எழுந்து நின்று மரியாதை அளிப்பதை பார்க்கும் போது. நானும் தன்னாலே எழுந்து நின்று வணக்கம் செய்வேன், இப்படிப்பட்ட பொண்டாட்டிக்கு அடங்கி அவள் கீழே வேலை செய்வது என் பாக்கியம் என்று கருதி பெருமையுடன்.

இதுல இந்த சுதாகருக்கு கொஞ்சம் கூட விவஸ்தையே இல்ல, பொண்டாட்டிக்கு அடங்கி அவள் கீழே வேலை பார்க்கிறான். ஆம்பிளையா, புருஷனா இல்லாம, எல்லோர் முன்னால வெட்கமே இல்லாம பொண்டாட்டிக்கு சலாம் போட்டு கிட்டு என்று கம்பெனி ஊழியர்கள் (முக்கியமாக அந்த இரண்டாவது டீம் மெம்பெர்ஸ்) பேசுவது எனக்கும் தெரிய வந்தது.

ஆரம்பத்தில் அதையெல்லாம் கேட்கும் போது கொஞ்சம் கஷ்டமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் அதை எல்லாம் எதிர் பார்த்துதான் வேலைக்கு சேர்ந்தததால், அதில் பெரிதாக கவனம் செலுத்தாமல், என் வேலை உண்டு, அதை ஒழுங்காக, நன்றாக செய்ய வேண்டும் என்று மட்டுமே எண்ணி கொண்டு வேலையில் ஈடுபடுவேன்.

என் மனைவிக்கும் இது போன்ற பேச்சுக்கள் வரத்தான் செய்யும் என்று தெரிந்து இருப்பதால், என்னிடம் நேரிடையாக அதிகம் வேலை சொல்வது இல்லை. எல்லாமே பிரபாகர் சார் மூலமமாகவே சொல்லி அனுப்புவார்கள். 

எனது புதிய வேலை, முந்தைய வேலையை விட சற்று வித்தியாசமானதாக உள்ளதால், நான் சற்று அதிக நேரம் செலவழிக்க வேண்டியதாக உள்ளது. Mr. மேடம் என்று என்னை அழைப்பவர்கள் எள்ளி நகையாடும்படி ஆகி விடாமல் பார்த்து கொள்ள வேண்டிய பெரிய பொறுப்பு உள்ளது. என்னால் என் மேடம் க்கு ஏதும் கெட்ட பெயர் வர கூடாது என்று நான் மிக பொறுப்புடன் நடந்து கொள்கிறேன்.

உண்மையை சொல்ல போனால் எனது மேடம் என்னை வீட்டில் வேலை வாங்குவதை விட அலுவலகத்தில் அதிக அதிகாரத்துடன் வேலை வாங்குகிறார்கள். தனது கணவன் என்று என்னிடம் அவர்கள் அதிகாரம் செலுத்தாமல் விட்டு விடுவதாக யாரும் பேச இடம் கொடுக்காதவாறு என்னிடம் சற்று அதிகமாகவே கடுமை காட்டுவார்கள். என்னிடம் அப்படி எல்லாம் நடந்து கொள்வேன் என்று முன்பே சொல்லி புரிய வைத்து இருப்பதால் நானும் அவ்வாறே நடந்து கொள்கிறேன். எனது மேடம் அவர்களின் கோபத்துக்கு ஆளாக கூடாது அல்லவா.

நான் கம்பெனி கான்பெரென்ஸ் ஹாலில் அனைவர் முன்பு என் மனைவியை மேடம் மேடம் என்று அழைத்து, அவர்கள் எனது மேலதிகாரியாக நாற்காலியில் கால் மேல கால் போட்டு உட்கார்ந்து கொண்டு எனக்கு வேலை கொடுக்க, நான் கை கட்டி எதிரில் நின்று அவர்களின் கட்டளையை ஏற்று கொள்வதை எல்லோரும் பார்த்து என்மேல் பரிதாப படுவதோடு, கணவன் என்றாலும் கண்டிப்பாக வேலை வாங்கும் என் மனைவியின் ஆதிக்கத்தை கண்டு சொந்த கணவனையே இப்படி வேலை வாங்குகிரார்களே, நம்மை என்ன செய்வார்களோ என்று பயந்து வேலை செய்கிறார்கள்.

எனது பொண்டாட்டி சீனியர் மேனேஜர் ஆக வேலை பார்க்கும் இடத்தில, நான் அவளை விட குறைவான பதவியில் வேலை பார்க்க கொஞ்சம் வித்தியாசமாக இருந்தது ஆரம்பத்தில். ஆனால் விரைவில் அங்கே எல்லோரும் எனக்கு மிகவும் நண்பர்களாகி விட்டனர். பிரபாகர் சார் ஒரு அண்ணன் போல என்னிடம் நடந்து கொண்டார்.

எனது மேல் அதிகாரி பிரபாகர் சார் என்னிடம் அதிகம் வேலை வாங்க, கடுமை காட்ட பயப்படுவார். அவரின் மேல் அதிகாரியின் கணவர் என்ற காரணத்தால். ஆனால் அதனாலேயே அவர் இப்போதெல்லாம் என் காரணமாக எனது மனைவியிடம் அதிகம் திட்டு வாங்குகிறார் என்று அறிந்தேன்.

எங்கள் குழந்தையை பார்த்து கொள்ள எனது மாமியார் மற்றும் தாயார் எங்கள் வீட்டில் இருக்கிறார்கள். இப்போது எனது மனைவி வீட்டில் எனது அலுவலக வேலையில் நான் செய்யும் குறைகளை எடுத்து கூறி அதை திருத்தும் பணியில் ஈடுபடுகிறார் - அலுவலகத்தில் நேரிடையாக செய்ய முடியாத காரணத்தால். அதனால் வீட்டிலும் மனைவியிடம் எனது மாமியார் மற்றும் தாயார் முன்னிலையில் நான் என் மனைவிடம் அடி பணிந்து வேலை கற்று கொள்ள நேரிடுகிறது.

ஒரு நாள் பிரபாகர் சார் ஐ வீட்டுக்கு அழைத்து எங்கள் இருவரையும் நன்கு திட்டி விட்டார் எனது மனைவி.

நான் சுதாவுக்கு கடினமாக வேலை கொடுக்க சொல்வது அவன் முன்னேற வேண்டும் என்பதற்கு, நீ (பிரபாகர் சார் ஐ) அவனை அதட்டி வேலை வாங்காமல், என் மேல் உள்ள மதிப்பை, உனக்கு கீழே வேலை செய்யும் அவனுக்கு செல்லம் கொடுத்து, கெடுத்து குட்டி சுவர் ஆக்கினால் அப்புறம் அவனும் முன்னேற முடியாது, உனது டீமும் டார்கெட் அடைய முடியாது என்று நன்கு அதட்டி விட்டார்கள், எங்கள் இருவரையும் ஒரு சேர நிற்க வைத்து.

என் மனைவி ஹால் சோபாவில் கால் மேல கால் போட்டு உட்கார்ந்து இருக்க, நாங்கள் இருவரும் அவர்கள் முன்பு கை கட்டி நின்று திட்டு வாங்குவது, மேடம் மேடம் இனிமேல் இந்த மாதிரி தப்பு நடக்காமல் பார்த்து கொள்கிரோம் என்று கெஞ்சுவது என அனைத்தையும் என் மாமியாரும், தாயாரும் கூட பார்த்து விட்டார்கள்.

என் அம்மா சிறு வயதில் ஸ்கூல் டீச்சர் ஆக வேலை பார்த்த காரணத்தால், என்னை வீட்டில் நன்கு கண்டித்து வளர்த்தார்கள். நான் ஒழுங்காக படிக்காமல், நல்ல மார்க் எடுக்க வில்லை என்றால் அப்போது இப்படித்தான் மிரட்டுவார்கள். பத்தாம் வகுப்பு படிக்கும் போது பதினாறு வயதில் கூட, சட்டை டிராயர் கழட்டி என்னை முட்டி போட வைத்து அம்மண குண்டியில் அடித்து படிக்க வைப்பார்கள். அப்படி அம்மண குண்டியாய் தோப்பு கரணம் போட வைத்து கேவல படுத்தினால் தான் நான் ஒழுங்காக படிப்பேன் என்று என் அம்மா சொல்வார்கள்.

இப்போது என் மனைவிடம் நானும், பிரபாகர் சாரும் மாட்டி கொண்டு திட்டு வாங்குவதை பார்த்து, என் அம்மா அந்த நிகழ்வுகளை ஞாபக படுத்த, அதை கேட்டு என் மனைவி எங்களை பார்த்தவாறே என் அம்மாவிடம், எனது மாமியார் முன்னிலையில் சொல்கிறார். "ஆமாம் அத்தை, ஆம்பிளை பசங்களை அப்படி அடக்கி வளர்க்கலைன்னா, ஒழுங்கா முன்னேற மாட்டாங்க. அடியாத மாடு படியாதுன்னு சும்மாவா சொன்னாங்க" என்று சொல்லி, எங்களை பார்த்து "என்ன அப்படி தண்டனை கொடுக்கலாமா" என்று கேட்டு கேலியாய் சிரிக்கிறார். பிரபாகர் சாருக்கு எப்படியோ தெரியவில்லை ஆனால் எனக்கோ உள்ளே என் குஞ்சு தூக்கி கொள்கிறது.

பிரபாகர் சார் பார்வையில்: நானே எப்போடா மீண்டும் மேடம் முன்னிலையில் அம்மணமாய் நிற்போம் என்று காத்து கொண்டு இருக்கிறேன், மேடம் என்னை திட்டுவதை என் மனைவி பார்க்க வேண்டும் என்று தான் அவளையும் கூட்டி கொண்டு வருகிறேன், தற்போது மேடம் வீட்டுக்கு வரும்போதெல்லாம். மேடம் என்னையும், அவளது கணவனையும் இப்படி மிரட்டுவதை பார்த்தாலாவது எனது மனைவிக்கும் என்னை கொஞ்சம் அடக்கும் ஆசை வராதா என்ற நப்பாசையில்.

மேடம் கூட எனது எண்ணங்களை அறிந்து கொண்டு, வேண்டுமென்றே என் மனைவி முன்னால் என்னை அதிகம் மிரட்டுவார்கள்.

முதலில் வேலையில் சேர்ந்த புதிதில் மேடம் எனக்கு கீழே பயிற்சியாளராக இருக்கும்போது எங்கள் வீட்டுக்கு சில சமயம் வந்துள்ளார்கள் அப்போது மிகவும் மரியாதையாக என்னை சார் சார் என்று கூப்பிடுவார்கள், கை கூப்பி வணங்குவார்.

பின்பு மேடம் எனக்கு சரி சமமாக ஆன பிறகு, அதுவும் அமெரிக்க பயணத்துக்கு பிறகு அவர்கள் அறிவுரை படி, நான் என் மனைவியை அழைத்து கொண்டு மேடம் வீட்டுக்கு அடிக்கடி செல்வேன். அப்போது வேண்டுமென்றே மேடம் ஹால் சோபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டு தன் கணவர் சுதாவை அழைத்து கதவை திறந்து எங்களை உள்ளே அழைத்து வர சொல்வார். அப்போது அந்த வீட்டில் மேடத்தின் மாமியார் அல்லது தாயார் இருக்க மாட்டார்கள்.

என்னை அவர்களுக்கு சரி சமமாய் சோபாவில் உட்கார விடாமல் அலுவலகத்தில் எப்படி மேல் அதிகாரிக்கு எதிரில் உட்காருவோமோ அப்படி அவர்களுக்கு எதிரில் உட்கார வைப்பார்கள். எதிரில் சோபா இல்லாததால், அதற்கு பதில் அங்கே இருக்கும் டீபாய் மீது உட்காருவேன்.

நான் அதில் எதோ ஒரு சின்ன பையன் தன் டீச்சர் முன்பு பயத்துடன் உட்காருவது போல கை கட்டி உட்காருவேன். மேடம் என் மனைவியை அக்கா என்று தான் அழைப்பார்கள் முதலில் இருந்தே. அக்கா நீங்க இங்கே உட்காருங்க என்று தனக்கு பக்கத்தில் உட்கார வைத்து கொண்டு, சுதா, போய் அக்காவுக்கு காப்பி போட்டு கொண்டு வா என்று தன் கணவனுக்கு ஆணை இடுவார்கள்.

என் மனைவி எதுக்கு உங்கள் கணவரை அனுப்புகிறீர்கள், நீங்கள் பேசி கொண்டு இருங்கள், நான் போய் காப்பி போட்டு அனைவருக்கும் எடுத்து வருகிறேன் என்று சொல்லி எழுந்தால், அவளை கை பிடித்து உட்கார வைத்து, நீங்க உட்காருங்க, என் வீட்டுக்கு வந்த உங்களை வேலை செய்ய வைக்க கூடாது, சுதா நீ என்ன இன்னும் பார்த்து கிட்டு இருக்க, சீக்கிரம் போய் காப்பி போட்டு எடுத்துக்கிட்டு வா என்று மிரட்டலாக சொல்லி அனுப்பி விடுவார். மீண்டும் காப்பியுடன் சுதாகர் வந்து எங்களுக்கு கொடுத்து விட்டு அவனும் என் அருகில் வந்து டீபாய் மீது உட்காருவான்.

கிட்டத்தட்ட அரைமணி நேரம் கண்டிப்புடன் ஒரு டீச்சரம்மா போல பாடம் நடத்துவார்கள். நாங்களும் ஓகே மேடம், சரிங்க மேடம் அடிக்கடி சொல்லிக்கொண்டே என்று தலை ஆட்டி கொண்டே பயத்துடன் டீச்சர் அம்மா முன்பு பாடம் படிக்கும் எதோ சிறு குழந்தைகளை போல இருப்போம். அப்படி எங்களுக்கு பாடம் எடுக்கும்போது மேடம் எங்களை எப்போதும் அலுவலகத்தில் தன் கீழே வேலை செய்யும் பணியாளர்களை நடத்துவது போல ஒருமையில் தான் பேசுவார்கள். அதுவும் பிரபா, சுதா என்று எங்களின் பெண்மை பெயரை சொல்லி. என்ன புரிஞ்சுதா என்று கேட்டால், புரிஞ்சுது மேடம் என்று நாங்கள் இருவரும் ஒரே குரலில் பதில் சொல்லுவதை பார்த்து, அப்படியானால் செஞ்சு காமி சீக்கிரம் என்று சொல்லி அரைமணி நேரம் தான் டைம் என்று கட்டளை இடுவார்கள்.

மேடம் எங்கள் இருவருக்கும் பாடம் நடத்துவதை, நாங்கள் இருவரும் அரண்டு போய் வேலை செய்வதை பார்த்து என் மனைவி பார்த்து வியந்து போய் நிற்பாள். அலுவலக வேலை முடிந்தவுடன் மேடம் எங்களை என் மனைவி முன்பு மீண்டும் மிகுந்த கனிவுடன் பேசுவாள்.

என்ன இந்த நித்யா பொண்ணு இந்த அளவுக்கு உங்களையும், அவள் கணவனையும் அதிகாரம் செய்கிறாள், அப்புறம் மீண்டும் பணிவாக நடந்து கொள்கிறாள் என்ன என்றே புரியவில்லை என்று என்னிடம் நாங்கள் வீட்டுக்கு வந்த பிறகு சொல்லி ஆச்சர்ய படுவாள். நானும் இதெல்லாம் இப்போதைய கார்பொரேட் உலகில் சகஜம், வேலை என்று வந்து விட்டால் கண்டிப்பு, அது முடிந்தவுடன் மீண்டும் வயதுக்கும், உறவுக்கும் உண்டான மரியாதை என்று மேடம் தெளிவாக உள்ளார்கள் என்று சொல்லி அவளை சமாதான படுத்துவேன் சிரித்து கொண்டே.

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக