கல்லூரியில் ஒரு கன்னி வெடி 8

 

அடுத்த நாள் ரஞ்சிதா மேடம், அடுத்த வாரம் கல்லூரியில், விளையாட்டு போட்டிகளின் அடுத்த பகுதியாக, இன்னும் பற்பல விளையாட்டு போட்டிகள் நடக்க உள்ளதாக அறிவிப்பு பலகையில் அறிவித்து இருந்தாள். அதில் ஆண்களுக்கான பொட்டச்சி போட்டி வகை என்று எழுத பட்டு இருந்தது. அதில், முதலாவதாக, கோலம் போடும் போட்டி, அடுத்து சமையல் போட்டி, அதற்கப்புறம் பொட்டச்சி ஆண் அழகி போட்டி என இருந்தது. இன்னொரு புறம் பெண்களுக்கான வீர விளையாட்டு போட்டிகள் என்று எழுத பட்டு, அதில், குத்து சண்டை போட்டி, கை முட்டி மடக்கும் போட்டி, பளு தூக்கும் போட்டி என வீர விளையாட்டுகள் இருந்தன. அத்துடன், அந்த போட்டிகளுக்கான உடை விதிகள் என கீழே போட்டு இருந்தது. ஆண்கள், கண்டிப்பாக, புடவை அணிந்து வர வேண்டும், ஜாக்கெட் போடாமல், வெறும் ப்ரா மட்டும் போட்டு வர வேண்டும் என்றும், பெண்கள் முழு பாண்ட் ஷர்ட் போட்டு வர வேண்டும் என்று இருந்தது.

அதை பார்த்த எல்லா பெண்களும், அப்போது அங்கே அதை பார்க்க வந்த பசங்களை பார்த்து கேலியா சிரிக்குறாங்க, ரஞ்சிதா மேடம் சரியாத்தான் போட்டியை தேர்ந்து எடுத்து இருக்காங்க என்று சொல்லி. வாங்கடி பொட்ட கழுதைகளா, உங்களுக்கு சரியான போட்டி தாண்டி வைச்சு இருக்காங்க மேடம், உங்க திறமையை காட்டுங்கடி, பொட்ட நாய்ங்களா அப்படின்னு சொல்லி கேலி பன்றாங்க. அந்த பசங்களும் உடனே அவங்க காலுல விழுந்து எங்களுக்கு கோலம் போட, சமைக்க, அழகான பொட்டச்சியா இருக்க சொல்லி தாங்க, நாங்க இந்த போட்டில ஜெயிக்கணும், அப்பதான் நாளைக்கு கல்யாணம் ஆனா, நல்ல பொட்டச்சி புருஷனா பொண்டாட்டிய திருப்தி பண்ண முடியும். எங்களுக்கு இது ரொம்ப தேவையான போட்டி தான். நாங்க இதுல எங்க முழு திறமையும் காட்டணும்னு சொல்லி கெஞ்சுறாங்க.

அப்ப அங்கே வந்த ரஞ்சிதா மேடம், அவங்க கிட்டே பேசுறாங்க. பசங்க நல்ல பொட்டச்சியா மாறனும்னா, முதல்ல அவங்க தங்களோட ஆம்பிளை திமிர் மொத்தமா இல்லாம போறதுக்கு பயிற்சி பண்ணனும். அதுக்கு அவங்க, தங்களுக்கு ஒதுக்க பட்ட பெண் பயிற்சியாளர்கள் வீட்டுக்கு போய், அவங்க முன்னாலே ஒடம்புல ஒட்டு துணி இல்லாம அம்மணமா அவங்களுக்கு சேவகம் பண்ணனும். அப்புறம் அப்படியே அம்மணமா அவங்க காலடியில விழுந்து கும்பிட்டு கிட்டே, அவங்க செருப்பை நக்கி, தங்களோட கழட்டி போட்ட ஆம்பிளை ஜட்டியால, அந்த செருப்புகளை துடைச்சு, பூஜை எல்லாம் பண்ணி, அவங்க கிட்ட தங்களோட கோலம் போடற, சமைக்கிற மாதிரி பொட்டச்சி திறமையை எல்லாம் வளர்த்துக்கணும். எண்ணங்கடி சரியா அப்படின்னா. எல்லோரும் சரிங்க மேடம் அப்படின்னாங்க. அவளும் அங்கே இருக்கிற பொண்ணுங்கள பார்த்து கூட்டிட்டு போங்க, உங்க அடிமை நாய்ங்கள, அவங்க குஞ்ச பிடித்து இழுத்து, அப்படின்னா.

அங்கே படிக்கிற பசங்க எல்லாம் அப்படித்தான் அம்மணமா இருந்து கத்து கிட்டோம், எப்படி ஒரு நல்ல பொட்டச்சியா இருக்கிறதுன்னு. அந்த ஒரு வார பயிற்சி பின்னால எங்க வாழ்க்கைக்கு ரொம்ப உதவியா இருந்தது. கூடவே துணி துவைக்க, மடிக்க, வீடு பெருக்க, பாத்திரம் தேய்க்க, அழகா முடி பின்ன, பூ வைத்து கொள்ள, ஹீல்ஸ் செருப்பு போட்டு நடக்க, உடம்புல முடி இல்லாம மொழு மொழுனு இருக்க, மஞ்சள் தேய்ச்சு குளிக்க, ப்ரா ஹூக் போட, கவர்ச்சியா தொப்புள் தெரிய புடவை கட்ட, பொம்பிளை மாதிரி வளைச்சு, நெளிஞ்சு, நடக்க எல்லாம் கத்து கிட்டோம்.

பசங்க எல்லோரும் போட்டி நடக்கும் அன்று தலைக்கு குளிச்சு, தங்களால் இயன்றவரை அழகாக அலங்காரம் பண்ணி கொண்டு, தங்களோட எஜமானி கை, எங்க குஞ்ச பிடித்து கொண்டு இழுத்து வர, நாய் மாதிரி அவங்க பின்னாலே ஓடி வந்து, வெட்க பட்டு கொண்டே, அன்றைய போட்டிகளில் கலந்து கொண்டோம். கோல போட்டி, சமையல் போட்டி எல்லாம் முடிந்து விட்டது.

கடைசியில் பொட்டச்சிகளின் ஆண் அழகி போட்டி அறிவிப்பு வந்தது. அதற்கு மதிப்பீடு செய்ய ராகவி, கீர்த்தனா, ரஞ்சிதா, ஆனந்தி (முதல் வருட மாணவி - பதினெட்டு வயசு சின்ன அழகான மொட்டு) மற்றும் கீர்த்தனா மேடம் அவர்களின் அடிமை வசந்த் (வசந்தா), ராகவி மேடம் அவர்களின் பொட்டச்சி புருஷன், சுதா என்ற சுதாகர் எல்லோரும் வந்து இருந்தார்கள்.

அங்கே முதல்ல பேசின சீனியர் ராகவி மேடம் அவர்களின் பொட்டச்சி புருஷன் சுதாகர் சொன்னாங்க, நீங்க எல்லாம் பெண்களுக்கான அழகி போட்டி, ஆண்களுக்கான ஆண் அழகன் போட்டி, கல்யாணம் ஆன பெண்களுக்கான திருமதி அழகி போட்டி, ஏன் திருநங்கை களுக்கான போட்டி எல்லாம் கேள்வி பட்டு இருப்பீங்க. முதல் முறையா இன்னிக்கு இங்கே பொட்டச்சிகளுக்கான போட்டி வைத்து இருக்கோம். இதுல கலந்து கொள்ள இருக்கும் பசங்க எல்லோரும் பொட்ட பசங்க கிடையாது, சரியான ஆம்பிளை பசங்க கூட, பொட்டச்சியா இதுல இருக்காங்க. நாங்க அவங்கள கண்டு பிடிக்க போறோம். அதுக்கெனெ சில போட்டி வைத்து உள்ளோம். அதெ இங்கே வெளிப்படையா நடத்த போறோம், எல்லா பொண்ணுங்களும் பார்த்து ரசிங்க. கை தட்டி உற்சாக படுத்துங்க அப்படின்னா.

முதல் சுற்றில் மூன்று உள் சுற்றுகள் இருந்தன - அதில் பசங்க பொம்பிளை டிரஸ் போட்டு கிட்டு அழகா நடந்து வந்தாங்க. புடவை சுற்று, பிகினி சுற்று, நவீன ஆடை சுற்று என மூன்று சுற்றுகள் நடத்த பட்டன. அதுக்கு அப்புறம் அவங்க கிட்ட சில கேள்விகள் கேட்க பட்டன. நீ ஏன் இப்படி பொட்டச்சியா இருக்க ஆசை படுற, எந்த அளவுக்கு நீ பொண்ணுங்க கிட்ட அடங்கி போவே அப்படின்னு எல்லாம் கேட்டாங்க.

கடைசி சுற்றில் அங்க இருக்கிற எல்லா பசங்களோட ஆண்மையை சோதனை செய்தாங்க. அவனுங்கள ஒவ்வொருத்தனா வர சொல்லி, எல்லோர் முன்னாலயும் அவங்கள அம்மணமா நிக்க வைச்சு, அங்கே இருக்கிறதுலயே சின்ன பொண்ணு ஆனந்திய கூப்பிட்டு, அவளை வைச்சு அவனோட குஞ்ச பிடிச்சு நீவி விட்டு, எவ்வளவு நேரம் அவனால குஞ்ச கக்காம இருக்க முடியுதுன்னு சோதனை செஞ்சாங்க. அப்ப அதிக பட்சம் அவனோட குஞ்சு எவ்வளவு பெருசா நீளுது, எந்த அளவு தடிமனா இருக்கு அப்படின்னு அளவு எடுத்தாங்க.

அதுல முதல்ல நான் வந்தேன். அதுல என்னோட ரஞ்சிதா மேடம்க்கு ரொம்ப பெருமை. தன்னோட அடிமை தான் அங்கே சிறந்த பொட்டச்சி அப்படின்னு பட்டம் வாங்குனதுல. எனக்கு அன்று செல்வி கல்லூரி ஆண் அழகி, பொட்டச்சி என்று என் குஞ்சுல பட்டம் சூட்டி, மேடை முழுவதும் சுற்றி வந்தேன் பெருமையோடு, கர்வத்தோட, அம்மணமா, குஞ்சு சும்மா துடிக்க, துடிக்க, நட்டு கிட்டு நிக்க. எல்லோரும் சூப்பர் பொட்டச்சி, பொட்டச்சி அப்படின்னு என்ன பாராட்டுறாங்க.

அன்னிக்கு அங்கே இருக்கிற அதனை பசங்களுக்கும் வித விதமா பட்டம் கிடைத்தது. முதல், இரண்டாம், மூன்றாம், சீனியர் மேற்படிப்பு வருட பொட்டச்சிகள் என ஒவ்வொரு வருட பசங்களை அவங்க படிக்கும் வருடத்துக்கு ஏற்ப தனி தனியாக வகை படுத்தினார்கள். அதே போல இதுல தோத்த சில பசங்களுக்கு பொட்ட நாய் அப்படின்னு பட்டம் கொடுத்தாங்க. அவங்க முகம் அவங்க குஞ்ச போலவே தொங்கி போச்சு.

அப்ப ராகவி மேடம் வந்து பேசினார்கள். பொட்டச்சியோ, பொட்டையோ, யாரா இருந்தாலும், கடைசில ஆம்பிளைங்க கடமை, தங்களோட எஜமானி மேடம் அவர்களை கல்யாணம் பண்ணி கிட்டு, அடிமையா வாழ்நாள் முழுவதும் அவங்களை சந்தோசமா பாத்துக்கணும்.

இருந்தாலும், ரொம்ப பொண்ணுங்க, தங்களோட கணவன் வீட்டுக்குள்ள தனக்கு கீழே ஒரு அடிமை பொட்டச்சியா இருக்கணும், ஆனா வெளிய அவனே பெரிய ஆம்பிளை சிங்கமா, கம்பீரமா இருக்கணும்னு தான் ஆசை படுறாங்க. நானும் அந்த மாதிரிதான். இங்கே வந்து இருக்கிற என் பொட்டச்சி புருஷன் வெளியே அவனோட கம்பெனில பெரிய பதவில இருக்கான், அவனுக்கு கீழே ரொம்ப பேர் வேலை பாக்குராங்க. நானே அவன் கீழே தான் முதல்ல வேலை பார்த்தேன். இப்ப வேற இடத்துல அவனை விட பெரிய பதவில இருக்கேன். ஆனாலும் இன்னமும் அவன் தன்னோட கம்பெனில ஒரு கம்பீரமான ஆண் சிங்கமா தான் வலம் வந்து கிட்டு இருக்கான். அதனால் பொட்டச்சி அப்படின்னா கேவலம் இல்ல. அவங்க பொட்ட இல்ல.

உள்ளே தடியா, நீளமா குஞ்சு இருக்கிற, பொம்பிளைகளை உறவுல நன்கு திருப்தி படுத்த கூடிய, வெட்கமே இல்லாம மணி கணக்கா தன்னோட பொண்டாட்டி போதுண்டி அப்படின்னு சொல்ற வரை நாக்கு போட கூடிய, பொம்பிளை மேல ஏறி குத்துனா, தேங்கா உரிச்சா கூட, ரொம்ப நேரம் தாக்கு பிடிக்க கூடிய, பொம்பிளை போட்டு இருக்கிற பொம்மை குஞ்ச ஊம்ப விருப்பம் உள்ள, நாய் மாதிரி ஒரு பொண்ணு முன்னால குனிஞ்சு கிட்டு, சூத்த தூக்கி காமிச்சு, அந்த பொம்மை குஞ்சால தன்னோட சூத்துல குத்து வாங்க விருப்பம் உள்ள, அந்த சூத்தடிக்கும் வலிய தாங்க கூடிய, சரியான ஆம்பிளை சிங்கங்கள்தான், இந்த உலகத்துல, சிறந்த பொட்டச்சியா இருக்க முடியும்னு சொல்லி எங்களை பெருமை படுத்தினாங்க. அப்படி பட்ட சிறந்த பொட்டச்சியா இருப்போம்னு சத்தமா கத்தி சொல்ல சொன்னாங்க. நாங்களும் அப்படியே சிறந்த பொட்டச்சியா இருப்பான்னு கத்தினோம், வாக்கு கொடுக்கிறோம்னு சொன்னோம். அப்புறம் எங்க எல்லோரையும் சேர்ந்து நிக்க வைச்சு போட்டோ எடுத்தாங்க.

எங்க சீனியர் கீர்த்தனா, ராகவி மேடம், அந்த நிகழ்ச்சிக்கு பிறகு தங்களுக்கு நேரம் ஆகுதுன்னு சொல்லி தங்களோட அடிமை பொட்டச்சிகளை கூட்டி கொண்டு கிளம்பிட்டாங்க. நாங்க எல்லோரும் அம்மணமா அவங்களை வழி அனுப்பி வைத்தோம். போறதுக்கு முன்னால அவங்க அந்த நாலு சீனியர் வாத்தியாருங்கள, அங்கே வர வழைத்து, அவங்களை எல்லோர் முன்னாலயும் அம்மணமா அவங்களோட காலுல விழ வைத்து மன்னிப்பு கேட்க வைத்தார்கள்.

கல்லூரியில் ஒரு கன்னி வெடி 7

 

இது நடந்த அடுத்த வாரம், கல்லூரி விளையாட்டு தினம் வந்தது. அந்த விளையாட்டு நாளுக்கு யாரும் தங்களோட மொபைல் போன், கேமரா எடுத்துண்டு வர அனுமதி இல்ல, நான் மட்டும்தான் அங்கே அதிகார பூர்வ காமெராமேன்.

அன்றும் ஓட்ட பந்தயத்துல கலந்துக்க வந்த பசங்களுக்கு, ரஞ்சிதா ஒரு கண்டிஷன் போட்டா, அது என்னனா பசங்க பொம்பிளை ஜட்டி, ப்ரா போட்டுண்டு ஓடணுமாம். கைய பின்னால வைச்சுக்கணும் என்று. பசங்க வேறு வழியில்லாம அப்படியே வந்தானுங்க. ஆனா பொம்பிளை ஜட்டி சின்னதா இருந்ததாலே அவனுங்க குண்டி எல்லாம் நல்லா தெரியுது. அத விட கொடுமை,  அவங்க ஓடும்போது ரெண்டு பக்கமும் பொண்ணுங்க நின்று கிட்டு கை தட்டி சிரிக்குறாளுங்க. அதால வெட்கம் வந்து, பசங்க குஞ்சு துடிக்க ஆரம்பிச்சுருச்சு. அவங்க போட்டு இருக்கிற சின்ன பொம்பிளை ஜட்டிக்குள்ள அடங்காம அது பாட்டுக்கு வெளியே வந்து, அவங்க ஓடும்போது அவங்க குஞ்சு ரெண்டு பக்கமும் நிக்குற பொண்ணுங்க நல்லா பார்த்து சிரிக்கிற மாதிரி, டிங்கு டிங்குன்னு கிடந்தது ஆடுது. கைய பின்னால கட்டணும்னு சொல்லிட்டதாலே, குஞ்சை எடுத்து ஜட்டிக்குள்ள விடவும் முடியாது. படத்துல பாத்து இருப்போம், பொண்ணுங்கள ஓட விட்டு அவங்க முலைங்க குலுங்கறதை ஆம்பிளைங்க ரசிக்கறதை. இப்ப அது மாதிரி, பசங்க குஞ்சு ஆடறதை பொண்ணுங்க பார்த்து ரசிக்கிறாளுங்க.

போட்டி முடிஞ்ச உடனே, முதல்ல வந்த மூன்று பேருக்கு, ரஞ்சிதா கேலியா சிரிச்சுகிட்டே அவங்க குஞ்சில பதக்கத்தை மாட்டி விடுறா. அத ரஞ்சிதா மேடம் போட்டோ எடுத்து வைச்சு கிட்டு அந்த பசங்கள நல்லா கேலி பண்ணுறா. அந்த ஓட்ட பந்தயத்துல தோத்த பசங்க அன்னிக்கு முழுவதும் அந்த பொம்பிளை ஜட்டியை போட்டு கிட்டு, அதுக்குள்ள இருந்து குஞ்சு வெளிய தொங்க தொங்க வெட்கம் கெட்ட நாய்ங்களா சுத்தி கிட்டு இருக்காங்க. அவங்க குஞ்ச தன்னோட கையால தொட கூடாதுன்னு கண்டிப்பா சொல்லிட்டா. அதனால வேற வழியில்லாம அப்படியே சுத்தறானுங்க. ஆம்பிளை பசங்க மேல ப்ரா போட்டு கிட்டு, கீழே பொம்பிளை ஜட்டிக்குள்ள இருந்து குஞ்சு வெளிய தொங்க, சுத்தறது பார்க்க ரொம்பவே கேவலமா இருக்கு. எல்லா பொண்ணுங்களும் பார்த்து கேலி பண்ணி சிரிக்குறாங்க. அதுல அவங்க குஞ்சு இன்னும் துடிச்சு நல்லா நட்டு கிட்டு நிக்குது.

அடுத்த போட்டி கபடி, அதுல பொண்ணுங்க ஒரு பக்கம், பசங்க ஒரு பக்கம். ரஞ்சிதா தான் சரியான கபடி வீராங்கனை ஆச்சே. அவ நல்ல அழகான ஒரு ஐந்து பொண்ணுங்களை தையார் செய்து வைத்து இருந்தாள். ஷார்ட்ஸ் / ட்ராக் பாண்ட், ஸ்பார்ட்ஸ் ப்ரா போட்டு ஆடின அந்த பொண்ணுங்கள பாக்குறதுக்காகவே எல்லா பசங்களும் ஜொள்ளு விட்டு கிட்டு அங்கே வராங்க. முதல்ல நடந்த ஓட்ட பந்தயத்துல கலந்து கிட்டு, பொம்பிளை ஜட்டிக்குள்ள இருந்து குஞ்சு வெளியே எல்லோருக்கும் தெரிய தெரிய தொங்கி கிட்டு இருக்கிற பசங்களும் அங்கே நிக்குராங்க.

அந்த பெண்கள் அணிக்கு கேப்டன், அந்த வருடம் தான் கல்லூரியில் சேர்ந்து முதல் வருடம் படிக்கிற பதினெட்டு வயசு சின்ன பொண்ணு. அவ பேரு ஆனந்தி. அவ ரஞ்சிதா படித்த பள்ளியில படிச்ச பொண்ணு. எனக்கும் அவளை நல்லா தெரியும். எனக்கு ஜூனியர் பள்ளியில. அவ ரஞ்சிதா கூட சேர்ந்து கபடி ஆடுன பொண்ணு. ரொம்ப அழகா இருப்பா. அவங்க அம்மா, அந்த ஊரு காவல் நிலையத்தில் பெண் காவலாளியா வேலை பாக்குராங்க. அந்த ஆனந்தி SI ஆகணும்னு நல்லா உடற் பயிற்சி எல்லாம் செய்து ரொம்ப பலசாலியா இருக்கிற பொண்ணு. இப்ப அவ தினமும் ராயல் என்பீல்ட் பைக்ல தான் வருவா கல்லூரிக்கு. எனக்கு தெரிந்து விட்டது, ரஞ்சிதா தனக்கு பிறகு, இந்த கல்லூரிக்கு அடுத்த மாணவ தலைவியா, இந்த ஆனந்தியை தேர்ந்து எடுத்து விட்டா அப்படின்னு.

அதுனால அவங்கள எதுத்து ஆடின பசங்க யாராலயும் அவங்கள ஜெயிக்க முடியல. ஒவ்வொரு அணியா வந்து, கடைசில அங்கே படிக்கிற எல்லா பசங்க அணியும் அவங்க கிட்ட தோத்து போய் நிக்குராங்க - முதல் வருட பொண்ணுங்க டீம், அவங்க கூட போட்டி போட்ட எல்லா வருட பசங்க (மேற்படிப்பு கடைசி வருட சீனியர் பசங்க டீம் உட்பட) டீமும் அவங்க கிட்ட தோத்து போய் நிக்குறாங்க.

அதை பார்த்த ரஞ்சிதா அங்கே இருக்கிற பசங்கள ரொம்ப கேவலமா கிண்டல் பண்ணினா. என்னங்கடா, கபடி ஒரு வீர விளையாட்டு, ஆம்பிளைங்க விளையாடுற விளையாட்டு, ஆனா இங்க என்னடான்னா, இவ்வளவு பெரிய எருமை மாடு மாதிரி வளர்ந்த தடி பசங்க கூட தன்னை எதுத்து ஆடுன ஒரு சின்ன பொண்ண கூட ஜெயிக்க முடியாம, தோத்து போய் நிக்குறீங்க. உங்களுக்கெல்லாம் எதுக்குடா மீசை, வேட்டி, டிராயர் - ஷார்ட்ஸ், சட்டை, பனியன் எல்லாம். கழட்டுங்கடி பொட்ட கழுதைங்களா அப்படின்னா. அப்புறம் அவங்க எல்லோரையும் அவ ட்ரெஸ்ஸ கழட்டி விட்டு வெறும் ஜட்டியோட நிக்க வைக்குறா.

தோத்த பசங்க ஒவ்வொருத்தனையும் அந்த ஆனந்தி, ரஞ்சிதாவோட கட்டளை படி, ஜட்டிக்குள்ள துடிச்சு கிட்டு இருக்கிற, அவங்க குஞ்சையும், கொட்டையையும் கொத்தா பிடிச்சு ஒரு நசுக்கு நசுக்குவா. அவ்வளவுதான், அவங்க வலி தாங்க முடியாம, அழுது கிட்டு இருந்தாங்க. அவங்களால தங்களோட குஞ்ச தொட முடியாது, ஏனென்றால் அதுதான் அன்றைக்கு ரஞ்சிதா போட்ட உத்தரவு. எவன் தன்னோட குஞ்ச தொடுறானோ, அவன் ஜட்டிய கழட்டி விட்டு அன்னிக்கு அவனை அம்மணமா ஆக்கி விடுவாங்க.

அப்ப அங்கே வந்த அவங்களோட எஜமானி பொண்ணுங்க, ஐயோ பாவம் என்று சொல்லி, எண்ணங்கடி உங்க குஞ்சையும், கொட்டையையும் பிடிச்சு நீவி விடவா, கொஞ்சம் வலி குறையும் அப்படின்னாங்க. அவங்களும் ஆஹா தயவு செஞ்சு பண்ணி விடுங்குளேன் என்று சொல்லி கெஞ்சுகிறார்கள். ஆனா அவங்க சொல்றாங்க, அப்படி பண்ணனும்னா   ஜட்டிய கீழே இறக்கி விட வேண்டி வருமே என்று சொல்லி கண்ணடிக்கிறார்கள். அவர்களும் வேற வழி இல்லாம, என்னமும் பண்ணிக்கோங்க,  இப்ப எங்க வலிய குறைங்க முதல்ல அப்படின்னு அழுது கிட்டே கெஞ்சுறாங்க. இதான் சாக்கு அப்படின்னு அந்த பொண்ணுங்க பசங்க ஜட்டிய கீழே இறக்கி, எல்லோர் முன்னாலயும் அவங்களுக்கு கை அடிச்சு விடுறாங்க.

அப்ப அந்த பசங்க முகத்தை பாக்கணுமே, அம்மணமா எல்லோர் முன்னால நிக்குறதுனால வந்த வெட்கம் ஒரு பக்கம், பொண்ணுங்க கை அடிச்சு விடுற கேவலம் ஒரு பக்கம், அப்படியே சிவந்து போய், குஞ்சு இன்னும் துடிக்க, துடிக்க, தவிச்சு கிட்டு இருக்காங்க.

அந்த நாள் முடியிறப்ப, அந்த கல்லூரில ஒரு ஆம்பிளையும் டிரஸ் போடல, எல்லோரும் அம்மணக்குண்டியா நிக்குறானுங்க. கடைசியா அந்த நாலு சீனியர் ஆம்பிளை வாத்தியாருங்க, அவங்க தானே ஆம்பிளை பசங்க அணிக்கு பயிற்சி ஆசிரியர்கள், அவங்களும் அந்த முதல் வருட பொண்ணுங்க அணி கிட்ட தோத்து போய், அவனுங்களும் வேறு வழியில்லாம, வேறு யாரும் நீவி விட இல்லாததாலே, தானே தங்களோட ஜட்டிய கீழே இறக்கி கழட்டிட்டு, அதே மாதிரி கொட்டையையும் குஞ்சையும் பிடிச்சு கிட்டு மொட்டை குண்டியா, அம்மணமா, பசங்களோட சேர்ந்து, தங்க குஞ்ச, தாங்களே பிடிச்சு, அங்கே படிக்கிற தங்களோட மாணவிகள் முன்னால, அவங்க எல்லோரும் பாத்து கேலியா சிரிக்கிற மாதிரி, ஆட்டிகிட்டு நிக்கிறானுங்க. அப்புறம் அங்கே வந்த ரஞ்சிதா மேடம் மட்டும் நடுவுல வேட்டி சட்டை போட்டு கிட்டு ஒரு சரியான ஆம்பிளையா கெத்தா நிக்கிற மாதிரி ஒரு குரூப் போட்டோ எடுத்து கிட்டாங்க. அவங்க பக்கத்துல அந்த ஆனந்தி நின்று கொண்டு இருந்தா, அழகா ஸ்பார்ட்ஸ் ட்ராக் பாண்ட், ப்ரா போட்டுக்கிட்டு.

கல்லூரியில் ஒரு கன்னி வெடி 6

 

அந்த வருடம் கல்லூரி கலை நிகழ்ச்சி நடக்கும் நேரம் வந்தது. ரஞ்சிதா தான் அந்த வருட கல்லூரி மாணவ தலைவி. எனவே அவள் அந்த வருட நிகழ்ச்சியை ஒரு மாற்று உடை (கிராஸ் டிரஸ்) சிறப்பு நிகழ்ச்சி என அறிவித்தாள். அதன் படி ஆண்கள் எல்லாம் பொம்பிளை டிரஸ் போட வேண்டும். அந்த நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்க அவள் அந்த நான்கு ஆம்பிளை வாத்தியார்களை நியமித்தாள். நிகழ்ச்சியில் நானும் என்னை போன்ற ஒரு பத்து ஆம்பிளை பசங்களும் கலந்து கொண்டோம். அதற்கு பயிற்சி எடுக்கிறேன் என்ற பெயரில் அவள் எங்களை எல்லாம் கிட்ட தட்ட ஒரு வாரம் முன்பிருந்தே பொம்பிளை ட்ரெஸ்ஸ வர சொல்லிட்டா.

நாங்க படிக்கும் பசங்கலாவது பரவாயில்லை. ஏற்கனவே இப்படி பொம்பிளை டிரஸ் போட்டு கல்லூரிக்கு வர பழக்கம்தான். பாவம் அந்த நான்கு ஆம்பிளை வாத்தியார்கள்தான். சாயங்காலம் நேரம் இல்லை, எனவே காலையிலேயே ட்ரெஸ்ஸ மாத்திக்கோங்க என்று சொல்லி விட்டாள். அவ அந்த வாத்தியார் ரூம்லயே அவனுங்களுக்கான புடவை எல்லாம் தயாராக வைத்து இருப்பாள். அந்த ரூம்ல மத்த பொம்பிளை டீச்சர் எல்லாம் இருப்பாங்க.

ரஞ்சிதா வேணும்னே அவங்க முன்னாலேயே அந்த நாலு ஆம்பிளை வாத்தியார்களை, வயசுல பெரியவர்களை, மரியாதையே இல்லாம, என்னங்கடா மச மசன்னு நின்னு கிட்டு, கழட்டுங்கடா உங்க ட்ரெஸ்ஸ என்று டா போட்டு பேசி அதிகாரம் பண்ணுவாள். அந்த ரூம்ல கிட்ட தட்ட ஒரு நாலஞ்சு பொம்பிளை டீச்சர் இருப்பாங்க. அவங்க முன்னால ஜட்டியோட நிக்க வைப்பா. அவனுங்க குஞ்சை பொத்திகிட்டு நிக்கிரதை பார்த்து மத்த எல்லா டீச்சரும் சிரிப்பாங்க. ரஞ்சிதாவும் வேணும்னே நேரத்தை கடத்துவா, புடவைய சரி பன்றேன்னு..

ஆனா அப்ப அந்த அவமானத்திலேயும், அவங்க குஞ்சு துடிக்கும், அது அங்க இருக்கிற எல்லா பொம்பிளை டீச்சருக்கும் நல்லா தெரியும். அவங்க வாயை பொத்திகிட்டு கொல்லுனு சிரிப்பாங்க. ரஞ்சிதா ஒவ்வொரு நாளும், அவனுங்க ஒவ்வொருத்தனுக்கும், ஒவ்வொரு டீச்சரை விட்டு புடவை கட்டி விட சொல்லுவா. அந்த டீச்சரும் அவனுங்க கிட்ட வந்து அவனுங்க கைய தட்டி விட்டு, வேணும்னே ஜட்டிக்கு உள்ள கைய விட்டு புடவை கொசுவம் வைக்கிற மாதிரி நல்லா குஞ்சை தொட்டு புடவை கட்டி விடுவாங்க. பாக்க கேவலமா இருக்கும்.

ரஞ்சிதா ஏற்கனவே இதை எல்லாம் அவங்களுக்கு சொல்லி வைத்திருக்கிறாள், நல்லா என்ஜோய் பண்ணுங்க என்று. சொல்ல போனா அந்த பொம்பிளை டீச்சர்களை விட அந்த ஆம்பிளை வாத்தியர்களுக்குத்தான் அது ரொம்ப வேண்டி இருந்திருக்கிறது. அவனுங்க அதை நல்லா என்ஜோய் பண்ணுறானுங்க. அவங்களும் புடவை கட்டி விட்டவுடன், அவனுங்களை பார்த்து ஏ பொட்டச்சிங்களா, மேடம் கிட்ட சரியாய் இருக்கானு கேளுங்கடி என்று சொல்லுவார்கள். அவனுங்களும் ரஞ்சிதாவிடம், மேடம் சரியாய் இருக்கா என்று கேட்பார்கள். அவளும் இதுக்கு முன்னால நீங்க இந்த கல்லூரியில படிக்கும்போது, என்னை மாதிரி சரியான பொண்ணுங்க கிட்ட மாட்டலை, அதான் ஒன்னும் தெரியாம வளர்ந்து இருக்கீங்க. இப்ப நான்தான் உங்களை எல்லாம் வழிக்கு கொண்டு வர வேண்டி இருக்கு என்பாள். சரி சரி, இப்படி காலைல இருந்து புடவை கட்டி பொம்பிளையா இருக்க பழகினாதான், ஸ்டேஜ்ல நல்லா பண்ணுவீங்கடி, அதான் பயிற்சி கொடுக்கிறேன், நல்லா நடிக்கனும்லடி என்பாள் கண்ணடித்து கொண்டே, வார்த்தைக்கு வார்த்தை டி போட்டு கூப்பிட்டு கேலி பண்ணியவாறே.

அவனுங்க இப்பல்லாம் புடவை கட்டி கொண்டு வகுப்புக்கு பாடம் நடத்த வரும் போது, ரஞ்சிதாவை பார்த்த வுடன், தன்னாலே எல்லோர் முன்பும் நன்கு, முதுகு எலும்பு வளைய, குனிந்து, கை எடுத்து கும்பிட்டு, மேடம் வணக்கம் என்பார்கள். அவளும் இருந்த இடத்துல, கால் மேல கால் போட்டு உட்கார்ந்து, காலை ஆட்டி கொண்டே,  எல்லோரும் கேட்குற மாதிரி சத்தமா, வணக்கம்டி என்று டி போட்டு கேலியா சிரிச்சுண்டே பதில் வணக்கம் சொல்லுவாள். விட்டா அங்கேயே அவ கால்ல கூட விழுந்துருவானுங்க போல, வெட்கம் கெட்ட பொட்ட நாய்ங்க, பொட்டச்சிங்க. அவ தனக்கு பாடம் சொல்லி கொடுக்கிற, வயசுல பெரிய ஆம்பிள வாத்தியார்களையே, இப்படி கேலி பண்றதும், அவனுங்க ரஞ்சிதாவை மேடம் மேடம் என்று ரொம்ப பவ்யமாய் எல்லார் முன்பும் கூப்பிடுவதும், எல்லோருக்கும் வேடிக்கையா இருக்கும்.

இதாவது பரவாயில்லை, கடைசில ஸ்டேஜ்லயே அவனுங்க நாலு பேரும் ஒரே நேரத்தில, பொம்பிளையா புடவை கட்டி கொண்டு நூற்று கணக்கான மக்களுக்கு மத்தியில், ரஞ்சிதா வேட்டி சட்டை போட்டு கொண்டு கம்பீரமாய் வந்த போது, ஓடி சென்று அவ கால்ல விழுந்து கும்பிட வைத்து விட்டாள். அந்த மாதிரி ஒரு சீன் அந்த நாடகத்தில் வருமாறு செய்து வைத்திருந்தாள். வெளியில் இருந்து பார்த்தால் ஒன்றும் தப்பா தெரியாது. ஆனா எங்களுக்கு தான் தெரியுமே, எல்லோரும் கொல்லென சிரிக்கிறோம். அவனுங்க முகம் எல்லாம் சிவந்து போச்சு. ஆனா ரஞ்சிதா அதையும் ஒரு சீன் போல அமைத்து யாருக்கும் ப்ரச்சினை வராம பார்த்து கிட்டா.

அவளோட அந்த நாடகத்துல நடிச்ச எல்லா ஆம்பளை பசங்களும் பொட்டச்சியா பொம்பிளை மாதிரி புடவை கட்டிண்டு அவ கால்ல விழுவாங்க. ஆனா அந்த நாடகம் பாக்கிற வெளி ஆட்கள் யாருக்கும் அது தெரியாது, ஏன்னா அந்த அளவு சரியாய் அலங்காரம் பண்ணியிருந்தாங்க. நல்லா புடவை கட்டி, பூ வைச்சுண்டு, கண்மை, வளையல் போட்டுண்டு, பாக்க அப்படியே நிஜ பொண்ணுங்க தோத்து போற அளவுக்கு அழகான பொட்டச்சியா இருந்தாங்க அத்தனை ஆம்பிளைகளும்.

நிகழ்ச்சி முடிந்த அடுத்த நாள் அந்த நாலு ஆம்பிளை வாத்தியார்களும், பழக்க தோஷத்துல காலைல கூட இருக்கிற பொம்பிளை டீச்சர் கிட்ட போய் புடவை கட்டி விடுங்க என்று சொல்லி ஜட்டியோட நிக்குறாங்க. அந்த டீச்சருங்க சிரிப்பை அடக்க மாட்டாம,  இப்ப எங்கடா புடவை இருக்கு, இருங்க, ரஞ்சிதா மேடம் வரட்டும், கேட்டு பார்ப்போம் என்றார்கள். ரஞ்சிதாவை கூப்பிட்டு வர சொன்னார்கள், அவளும் புடவை அங்கேதான் ஷெல்ப்பில் இருக்கு என்று எடுத்து கொடுக்கிறாள். அந்த ஆம்பிளை வாத்தியாருங்க உடனே தன்னாலே ரஞ்சிதா கால்ல ஜட்டியோட விழுந்து கும்பிடுறானுங்க. அன்னிலேருந்து புடவை கட்டி பொட்டச்சியா தான் அவனுங்க பாடம் நடத்துறானுங்க.