கல்லூரியில் ஒரு கன்னி வெடி 2

 

இப்போது கீர்த்தனா இருக்கும் இடத்தில, அவளை சுமார் நான்கு வருடம் கழித்து பார்த்ததும், நான் கொஞ்சம் திகைத்து போய்ட்டேன். அன்னிக்கு அவ சுடிதார் போட்டு இருந்தா. நான்கு வருடங்களுக்கு முன்பு அவளை எப்பவும் ட்ராயர், பாண்ட் என ஆம்பிளை ட்ரேஸ்லேயே போட்டு பார்த்ததற்கு, முதல் முறையா அவளை அப்படி பொண்ணுங்க போடுற சுடிதார்ல பார்த்தப்ப, ரொம்பவே அழகா இருந்தா. அவ இப்ப நல்ல எழுச்சியான அங்க அவயங்களோட, கவர்ச்சியா இருந்தா. அப்படி பார்க்கறப்ப, இன்னும் பார்த்து கிட்டே இருக்கலாம்னு தோணிச்சு. நான் வச்ச கண் வாங்காம அவளை பார்த்து கிட்டு பிரமிச்சு போய் நிக்குறேன். அவளுக்கும் அது தெரிஞ்சு போச்சு போல, என்னை பார்த்து சிரிக்குறா.

அவ சிரிக்குறதை பார்க்கும் போது எனக்கு மீண்டும் சுய உணர்வு வந்தது. ஆஹா இவளை இத்தனை நாள் கழித்து, இப்படி ஒரு அழகான தேவதை மாதிரி பார்க்கிறோம், ஆனா என்னடா இவ முன்னாலே என்னை ராக்கிங் செய்ய போறாங்களே, என்ன பண்றது அப்படின்னு குழம்பி போய் நிக்குறேன். அப்ப அவ என்னை பார்த்து கொஞ்சம் கேலியா சிரிக்கிற மாதிரி இருக்கு. நான் அவளை பார்த்து கிட்டே இருந்ததில், சீனியர் கீர்த்தனா மேடம் அவர்களை வணக்கம் சொல்ல மறந்துட்டேன். அவங்க டேய் அப்படின்னு ஒரு அதட்டல் போட்டாங்க. நான் அப்படியே வெலவெலத்து போய், அவங்க இருந்த பக்கம் திரும்பி பார்த்து மேடம் அப்படின்னேன். உடனே அவங்க என்னடா வந்த முதல் நாளே, அதுவும் ஒரு சீனியர் என் முன்னால, கூட படிக்க போற பொண்ண சைட் அடிக்கிறாய், உனக்கெல்லாம் இருக்குடா இன்னிக்கு அப்படின்னாங்க.

முதலில் கீர்த்தனா மேடம் என்னை அவள் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்க சொன்னாங்க, அவங்க காலுல விழுந்த பிறகு, அப்படியே எழுந்து முட்டி போட்டு கைய கூப்பி கும்பிட சொன்னாங்க. அப்புறம் ஏன்டா அந்த பொண்ண சைட் அடிச்சது தப்புதானே அப்படின்னு கேட்டாங்க. நானும் ஆமாங்க, தப்புதான் அப்படின்னேன். அத கேட்டு ரஞ்சிதா வாய மூடிக்கிட்டு சிரிக்கிறா. நான் வேண்டாங்க, மன்னிச்சு விட்டுருங்க, நான் இனிமே எந்த பெண்ணையும் சைட் அடிக்க மாட்டேன் என்று சொல்கிறேன். அதுக்கு அவங்க, ஏன்டா ஒரு பொண்ணு அழகா இருந்தா, பசங்க சைட் அடிக்க தான் செய்யணும். நீ அடிக்க மாட்டேன் என்கிறாய், அப்ப நீ பையன் இல்லையா, பொட்டயா, பார்க்க கூட கொஞ்சம் பொம்பிளை மாதிரிதான் இருக்க அப்படின்னாங்க. நான் அதை கேட்டு அப்படியே திகைத்து போய் நிக்குறேன்.

உடனே கீர்த்தனா மேடம், என்ன ரஞ்சிதா காலுல விழுந்து மன்னிப்பு கேட்க சொன்னாங்க. நான் வேறு வழி இல்லாம, ரொம்ப வெட்க பட்டு கிட்டே, ரஞ்சிதா காலுல விழுந்து மன்னிச்சுக்கோங்க அப்படின்னேன். அவ என்ன கேவலமா பார்த்து சிரிக்கிறா. அப்ப கீர்த்தனா மேடம் சொல்றாங்க, ஊஹூம் இது போதாது, உனக்கு இன்னும் கொஞ்சம் பெருசா செய்யணும், சரி இப்ப உன் ட்ரெஸ்ஸ கழட்டு, நான் பாக்கணும், நீ பையனா, பொட்டயா அப்படின்னு சொல்றாங்க. அதை கேட்டு எனக்கு கண்ணுல தண்ணியே வந்துடுச்சு. வேணாங்க விட்டுருங்க அப்படின்னு கெஞ்சுறேன் அவங்க காலை பிடித்து கிட்டு.

கீர்த்தனா பிடிவாதமா என் ஆடைகள் அனைத்தையும் கழட்ட சொன்னாள். கடைசியில் ஐயோ பாவம் முதல் நாள்தான் இன்றே அம்மணமாய் நிறுத்த வேண்டாம் என்று எண்ணி, பெரிய மனதுடன், என்னை வெறும் ஜட்டியுடன் அவள் காலில் விழ வைத்தாள். அன்று அங்கே வந்ததில் இருந்து நடப்பவற்றை அவள் கூட இருந்த, என்னை கூட்டி வந்த பெண், தனது மொபைலில் போட்டோ, வீடியோ எல்லாம் எடுத்து கொண்டு இருக்கிறாள். பின்பு கீர்த்தனா ரஞ்சிதாவை கூப்பிட்டாள். அவளிடம் என் ஆடைகளை கொடுத்து போட்டு கிட்டு வர சொன்னாள். அவ பக்கத்துக்கு வகுப்பறைக்கு சென்று டிரஸ் மாத்தி கொண்டு வந்தாள். பின்பு ரஞ்சிதாவின் கழட்டி போட்ட பொம்பிளை ட்ரெஸ்ஸை என்னிடம் கொடுத்து, போட்டுக்க என்றாள். நானும் வேறு வழியில்லாமல் ரஞ்சிதாவின் பொம்பிளை ட்ரெஸ்ஸ போட்டு கொண்டு பொம்பிளை போல கூனி குறுகி வெட்கத்துடன் தலை குனிந்து நிக்குறேன். மீண்டும் என்னை ஒரு பொம்பிளை போல அவளது காலிலும், பின்பு ரஞ்சிதாவின் காலிலும் விழ வைத்தாள். பின்பு மீண்டும் ரஞ்சிதாவின் பொம்பிளை ட்ரெஸ்ஸை கழட்டி வீச சொன்னாள். ரஞ்சிதா பக்கத்துக்கு அறைக்கு மீண்டும் சென்று எனது ட்ரெஸ்ஸை கழட்டி விட்டு, தனது ட்ரெஸ்ஸை போட்டு கொண்டவுடன், எனது ட்ரெஸ்ஸை கொண்டு வந்து கொடுத்தாள். அது வரை ஜட்டிக்குள் துடித்து கொண்டிருந்த எனது குஞ்சை கீர்த்தனா, ரஞ்சிதாவிடம் காமித்து, சிரித்து கேலி செய்கிறாள். பாருடி இவனை, முதல்ல ஆம்பிளையா, அப்புறம் வெறும் ஜட்டியோட, பின்பு பொட்டச்சியா பொம்பிளை டிரஸ் போட்டு வந்து காலில் விழுறான் பாரு என்று சொல்லி சிரிக்கிறாள். வெறும் ஜட்டியோட விழு திரும்ப எங்க கால்ல என்றாள். நானும் விழுந்து வணங்குகிறேன்.

அப்படியே ஜட்டியோட தோப்பு கரணம் போட சொல்கிறாள். நானும் சத்தமா இனிமே பொண்ணுங்க கிட்டே மரியாதையா நடந்துப்பேன் அப்படின்னு சொல்லி கிட்டே காது ரெண்டையும் கையால் பிடித்து கொண்டு ஒரு பத்து தோப்பு கரணம் போடுகிறேன். பாக்க ரொம்ப கேவலமா இருக்கு. அவர்களோ பார்த்து சிரிக்கிறார்கள். என்ன கூட்டி கிட்டு வந்த பெண்ணும் சேர்ந்து சிரிக்கிறாள். என் ட்ரெஸ்ஸை கொடுங்கள் என்று கெஞ்சுகிறேன். சீனியர் கீர்த்தனா மேடம் அப்போது என்னை பார்த்து, பாவமாய் இருக்கு, இன்னிக்கு இவ்வளவு போதும், பிழைச்சு போகட்டும் இந்த ஆம்பிளை பையன் என்று சொல்லி எனது ட்ரெஸ்ஸை கொடுக்கிறாள்.

நானும் அதை போட்டு கொண்டு மீண்டும் ஒரு முறை வெட்கம் கேட்ட ஆம்பிளையா, அந்த பொண்ணுங்க எல்லோர் காலிலும் விழுந்து வணங்கி விட்டு அடுத்து என்ன செய்வார்களோ என்று பயந்து முட்டி போட்டு நிற்கிறேன். கீர்த்தனா எனது கழுத்தில் ஒரு badge மாட்டினாள். அதில் கீர்த்தனா & ரஞ்சிதா என்று எழுதி இருந்தது. அந்த கல்லூரியில் படிக்கும் ஆம்பிளை பசங்க எல்லோர் கழுத்திலும் அந்த மாதிரி ஒரு badge இருக்கும். அதன் அர்த்தம் என்னவென்றால் அந்த பேட்ஜ் மாட்டி இருக்கும் பையன், அதில் எழுதி இருக்கும் பெண்களுக்கு அடிமை. அவர்களை எங்கு பார்த்தாலும் அவர்கள் காலில் விழ வேண்டும். அவர்கள் சொல்லும் செயலை செய்ய வேண்டும் என்பதுதான்.  நான் பார்த்து இருக்கேன், அங்கே படிக்கிற பசங்க, எல்லார் முன்னாலயும் திடீருர்னு எதுத்தாப்புல வர பொண்ணுங்க காலுல விழறத. அப்புறம் அவங்களுக்கு சேவகம் செய்றத. பொண்ணுங்க அத ரசிக்கிறத எல்லாம். எனக்கு புரிஞ்சு போச்சு, இனிமே நானும் இந்த மாதிரி ஒரு அடிமை என்று. நான் கீர்த்தனாவுக்கும், ரஞ்சிதாவுக்கு அடிமை ஆகி விட்டேன்.