அலுவலகத்தில் ஒரு சிங்க பெண் 11

 

நான் கிளம்புவதற்கு முன்பு, என் அம்மாவிடம், அட நீ வேறம்மா, இந்த ஆம்பிளைங்களுக்கு, இப்படி புடவைய கட்டி விட்டு, பொட்டச்சியா மாத்தினா தான், இப்பல்லாம் அவனுங்க குஞ்சே துடிக்க ஆரம்பிக்குது. இப்படி புடவைய கட்டினா தான், இவனுங்க சரியான ஆம்பிளைங்களா இருக்காங்க. இல்ல இப்படி அம்மணமா, முழு ஆம்பிளையா இருக்கும்போது, அவனுங்களை இப்படி “டி” போட்டு பேசி, பொட்டச்சி அப்படின்னு சொல்லி பாரு, இவனுங்க குஞ்சு எப்படி துடிக்குதுன்னு. ஏண்டி நீங்க பொட்டச்சிதானே என்று கேட்டா, இவனுங்க உதட்டு அளவுல இல்ல என்று சொன்னாலும், இவனுங்க குஞ்சு துடிச்சு ஆடி கிட்டே சொல்லும் ஆமாம் நாங்க பொட்டச்சிதான் என்று. ஏண்டி பொட்டச்சி சரிதானேடி என்றேன் மாமனார பார்த்து கேலியாக. அவரும் ஆமாம் என்று குஞ்சு துடிக்க சொல்கிறார். அம்மாவும், பொண்ணும் சேர்ந்து சிரிக்கிறார்கள்.

அம்மா இனிமே ஆம்பிளைங்களுக்கு புடவைதான் சரியான டிரஸ் என்று ஒரு சட்டம் கொண்டு வரணும். அப்படியே ஆம்பிளைங்கள, இனிமே எல்லோரும் பொட்டச்சி என்று தான் கூப்பிட வேண்டும் என்றும் சொல்லி விட வேண்டும் என்றேன் கேவலமாய் மாமனார பார்த்து சிரித்தவாறே. அம்மா இந்த ஆம்பிளைங்களை, எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு கேவல படுத்துறோமோ, அந்த அளவுக்கு இவனுங்க குஞ்சு துடிக்கும். இவனுங்களுக்கு நாம இப்படி கேவல படுத்தினா தான் புடிக்கும். இன்னும் கேவல படுத்துங்க என்று கெஞ்சி கிட்டு, நம்ம காலில விழுந்து கிடப்பாங்க. இதெல்லாம் நான் எப்பவோ புரிஞ்சு கிட்டேன். அதான் அப்பனும் பிள்ளையும் இப்ப என் காலடியே கதி என்று விழுந்து கிடக்குறாங்க. இனிமே நீயும் வைச்சு விளையாடு. இவளுங்க கோப பட மாட்டாங்க, இன்னும் கேவல படுத்துங்க என்று கெஞ்சி கிட்டு, சந்தோசமா நம்ம காலில அடிமையா விழுந்து கிடப்பாங்க.

என்னதான் நான் அவரை என் அம்மாகிட்ட கொடுத்தாலும், அவருக்கு இப்பவும் நாந்தான் முதல் விருப்பம். என் அம்மா இன்னும் வேலைக்கு சென்று வருவதால், அவர் மட்டுந்தான் இப்பல்லாம் வீட்டில் தனியாக இருக்கிறார். நானும் என் புருஷனும் வேலைக்கு சென்று விட்டு மாலையில் திரும்புவோம். பெரும்பாலும் என் புருஷன் தன அப்பாவின் பழைய காரில் செல்வான் வேட்டி கட்டி கிட்டு வெளியே கெத்தா ஆம்பிளையா தனியா. நான் எனது புல்லெட் பைக் ல தான் இப்போதும் சென்று வருகிறேன் ஆம்பிளை டிரஸ் போட்டு கிட்டு. மாலையில் நான் முதலில் வந்து விடுவேன். அப்போது என் மாமனார், வீட்டில் புடவை கட்டி, பூ எல்லாம் வைத்து கொண்டு, ஏதோ வர போகும் புருஷனுக்கு காத்து கிடைக்கும் மனைவியை போல அலங்காரம் பண்ணிக்கிட்டு இருப்பார். நான் வந்தவுடன், ஏதோ நாந்தான் அவரின் புருஷன் போலும், அவர் எனக்கு பொண்டாட்டி போலவும் நடந்துப்பார்.

உள்ளே வந்தவுடன், நான் சென்று சோபாவில் களைப்பாக அமர்ந்தவுடன், அவர் வந்து என் கால் செருப்பை கழட்டி விட்டு, அதை தன் முந்தானையால் துடைப்பார். பின்பு காப்பி போட்டு கொண்டு வந்து கொடுத்து விட்டு, நான் குடிக்கும் போது, கீழே உட்கார்ந்து என் காலை பிடித்து விடுவார். நான் வேண்டுமென்றே கொஞ்சமாக மிச்சம் வைக்கும் எச்ச காப்பிய தீர்த்தம் போல குடித்து விட்டு, அந்த தம்ளரை அலம்பி வைப்பார்.

சில சமயம் வழக்கம் போல என் புருஷனின் கார் ஓடாமல் நின்று விடும்போது (எத்தனையோ தடவை சொல்லி விட்டேன், புது கார் வாங்க, ஆனால் அதுதான் ரொம்ப ராசியான கார் என்று சொல்லி மாற்ற மாட்டார்கள், அப்பனும், பிள்ளையும்), நாந்தான் போய் கூட்டி வருவேன், அப்போது அவன் வேட்டி கட்டி இருப்பதால், பொம்பிளை போல என் பின்னால் காலை பக்க வாட்டில் போட்டு உட்கார்ந்து வருவான். நான் கூட சொல்லுவேன், எல்லோரும் பார்த்து கேலி பண்ண போகிறார்கள், வெளியில் ஏன் இப்படி நடந்து கொள்கிறாய் என்று. அதற்கு அவன் யார் என்ன வேண்டுமென்றாலும் சொல்லி கொள்ளட்டும், எனக்கு இது பிடித்து இருக்கு, நீ அப்படியே என்னை கூட்டி கொண்டு போ என்று சொல்லி விடுவான். வழியில் சில சின்ன பசங்கதான் பார்த்து கேலி பண்ணுவார்கள். நானும் மனதுக்குள் சிரித்தவாறே அவனை அழைத்து வருவேன்.

சில மாதங்கள் களைத்து ஒரு தடவை பெரியவருக்கு உடம்பு முடியாமல் போன போது, அதுதான் சாக்கு என்று, அவரது கிடா மீசையை வழித்து விட்டோம். அப்புறம் ஒரு நாள் அவர் விருப்ப பட்ட மாதிரி அவருக்கும் புடவை கட்டி வீட்டுக்கு வெளியே கூட்டி சென்றோம். என்றெல்லாம் அவர்கள் வெளியில் பொட்டச்சியா வந்தார்களோ அன்றெல்லாம் அவங்க குஞ்சு ரொம்ப துடிக்க துடிக்க எங்களை மகிழ்விப்பார்கள். அது புரிந்து நாங்களும் அதை ஒரு வாடிக்கையாக மாற்றி கொண்டோம், அடிக்கடி அப்படி வெளியே கூட்டி செல்வோம் வெளி ஆட்கள் யாருக்கும் சந்தேகம் வராதவாறு.

அப்படி ஒரு நாள் அவங்க ரெண்டு பேரையும் பொட்டச்சியா மாத்தி பெண்களின் துணி கடைக்கு கூட்டி சென்றோம் நானும் என் அம்மாவும். அது நாள் வரை அவங்க நாங்க கட்டி அவுத்து போட்ட துணிகளைத்தான் கட்டிப்பாங்க. இன்னிக்கு அவங்களுக்கு என முதல் முறையா புது துணி எடுத்து கொடுத்தோம். அதை அவங்களே வாங்கறதுக்குள்ளே அவங்களுக்கு வந்த வெட்கத்தை பார்க்கணுமே. ரொம்ப வேடிக்கையா இருந்தது. புது ப்ரா, பாண்டீஸ் உட்பட எல்லா பெண்கள் உடைகளையும் வாங்கி கிட்டாங்க, அழகு சாதனங்கள் கூட வாங்கி கிட்டாங்க. அங்கே இருந்த கடைல வேலை பாக்குற பொண்ணுங்க முன்னாலே அவங்கள என்னடி, பிடிச்சுருக்காடி என டி போட்டு பேசியதில், அவங்களுக்கு உள்ளே குஞ்சு தூக்கி ரொம்ப கஷ்ட பட்டாங்க அடக்க முடியாம. நானும் என் அம்மாவும் அதை ரொம்ப ரசிச்சு வாய மூடி கிட்டு சிரிச்சோம். பாவமா இருந்தது அவங்களை பார்க்க. புடவைக்கு மேல கைய வைச்சு கிட்டு, உள்ளே போட்டு இருந்த பாண்டீசுக்கு வெளியே குஞ்சு வந்துட்டதாலே, புடவைல கூடாரம் தெரிய கூடாதுன்னு அவங்க பட்ட தவிப்பை பார்க்க ரொம்ப வேடிக்கையா இருந்தது.

அன்னிக்கு ராத்திரி வீட்டுக்கு வந்ததும், எண்ணங்கடி பொண்ணுங்களா, இனிமே புது டிரஸ் போட்டுகிட போறீங்க போல அப்படின்னு கேலி செய்தோம். அன்று அவங்க குஞ்சு என்னிக்கும் இல்லாத அளவுக்கு பெருசா இருந்தது. நல்லா வைச்சு செஞ்சோம் அவங்கள.

இப்பல்லாம் அவங்க ரெண்டு பேரும், அடிக்கடி எங்க வீட்டுக்கு வரும் சொந்தக்கார பெண்கள் என பக்கத்துக்கு, எதிர் வீட்டு மாமிகளுக்கும் பழக்கம் ஆயிட்டாங்க. அதனால இப்ப தைரியமா, காலைல கூட நயிட்டி ஓட வீட்டு வாசல்ல கோலம் எல்லாம் போட ஆரம்பிச்சிட்டாங்க. வீட்டு மொட்டை மாடில, பொம்பிளையா எங்க துணி எல்லாம் உணர்த்துவாங்க. நாங்க பக்கத்துல நின்று கிட்டு அவங்களை அதிகாரம் பண்ணி கிட்டு இருப்போம், பக்கத்துக்கு வீட்டு மாமி எல்லாம் பார்த்து சிரிக்கிற மாதிரி.

அவங்களை கடை வீதிக்கு எல்லாம் பொம்பிளை ட்ரேஸ்ல எங்க பைக் பின்னால பொம்பிளையா உட்கார வைச்சு ஊர்வலம் போவோம். அவங்களுக்கு தெரிஞ்சவங்களை பார்த்துட்டால், வேணும்னே அவங்க கிட்ட கொஞ்ச நேரம் நின்று பேசுவோம். அவங்க பயத்தோட எங்க தங்களோட வண்ட வாலம் தெரிஞ்சுடுமோன்னு நிக்குறத பார்த்து மனசுக்குள்ளே சிரிச்சுப்போம். அப்புறம் வீட்டுக்கு வந்தவுடன், சொல்லி சொல்லி கேலி பண்ணி சிரிப்போம். அன்னிக்கு ராத்திரி அவங்க படுக்கைல நல்லா எங்களை திருப்தி படுத்துவாங்க.

சில சமயம், என் புருஷன ஆம்பிளையாவும், மாமனாரை பொம்பிளையாவும் மாத்தி சில வீட்டு விசேஷங்களுக்கு போவோம். அப்புறம் அதையே மாத்தி, புருஷன் பொம்பிளையா, மாமனாரை ஆம்பிளையா கூட்டி கிட்டு போவோம். அவங்களும் இப்பல்லாம் பொம்பிளை ட்ரேஸ்ல வரும்போது நிஜமான பொம்பிளையாகவே நடந்து கொள்கிறார்கள் - சொல்ல போனா நிஜ பொம்பிளை அவங்க கிட்ட தோத்து போய்டுவா அப்டின்ன்னு தோணும் எங்களுக்கு.