அலுவலகத்தில் ஒரு சிங்க பெண் 8

 

நாங்கள் இருவரும் சென்று என் அம்மாவிடமும், அவனின் அப்பாவிடமும் சொன்னோம். அம்மா சற்று என்னடி உன்னை இரண்டாம் தாரமாக கொடுக்க எனக்கு சற்று கஷ்டமாக தான் இருக்கு, ஆனா அவன் உன் சின்ன முதலாளி, இந்த ஊர் பெரிய மனிதரின் பையன். விபரம் தெரிந்த படித்த பெண், உனக்கு தெரியும், எது நல்லதென்று, நீ விரும்புவதால் சம்மதிக்கிறேன் என்றார்கள். அதற்கு நான் சொன்னேன், அம்மா அவன் தனது முதல் மனைவியை முற்றும் மறந்து விட்டான், இனிமே அவன் அங்கு செல்ல போவது இல்லை. அவளும் இங்கு வர போவது இல்லை (ஏன் எனில் நான் அவள் பெயரில் இங்கு சைபர் போலீஸ் உட்பட இரண்டு புகார் கொடுத்து இருக்கிறேன், அது   அவளுக்கும் தெரியும், அவள் இனிமே தொல்லை கொடுக்க மாட்டேன் என்று சொல்லி விவாஹரத்து பேப்பரில் கை எழுத்து போட்டு அனுப்பி விட்டாள்)

எங்கள் கல்யாண பேச்சு எடுத்தவுடன், என் மாமனார், பெரியவர் என்னிடம் சில நிமிடம் தனியே பேச வேண்டும் என்று தனது பையனிடம் சொல்லி விட்டு, என்னை அவரது அறைக்கு அழைத்து சென்றார். நானும் புரிந்து கொண்டு உள்ளே சென்று, அங்கே இருந்த நாற்காலியில் உட்கார்ந்தேன், கால் மேல கால் போட்டு கொண்டு. என்னை அப்படி பார்த்ததும் புரிந்து கொண்டு, உள்ளே நுழைந்ததும் கதவை சாத்தி விட்டு அப்படியே என் காலில் விழுறார். அப்புறம் என் முன்னே முட்டி போட்டு, என் காலை பிடித்து கும்பிட்டு கொண்டு நிக்குறார். நான் உடனே பேசுறேன் என்னடா உன்னையே இப்படி அடிமையா ஆட்டி வைக்குற நான், பையன கல்யாணம் பண்ணி கிட்டா அவனை என்ன பாடு படுத்துவாளோ என்று யோசிக்கிறயா. அப்பனும், பையனையும் ஆளுக்கொரு காலை பிடித்து கொண்டு இருக்கணுமா, உன் மானம், உன் குடும்ப மானம், உன் பையன் மானம் எல்லாம் காத்துல பறந்துடும்னு நினைக்குற அதுதானே என்றேன்.

நீ எப்படி எல்லாம் என்கிட்ட நடந்துகிற என்று இத்தனை நாளா இங்கே இருக்கும் உன் பையனுக்கு தெரிந்ததா, இல்ல இந்த ஊருல இருக்கிற யாருக்கும் தெரிந்ததா என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர் மெல்ல தலை குனிந்து சொல்கிறார், இல்லை யாருக்கும் தெரியாது என்று. இப்ப உன் மானம் வெளியில் எப்படி இருக்கு என்றேன். அதற்கு அவர் ரொம்ப நல்லா மதிப்பா இருக்கு என்றார். அப்புறம் ஏன்டா இப்படி பயப்படுறே. தைரியமா இரு. நீ நினைக்குறது சரிதான், உன் பையனையும் இப்படித்தான் எனக்கு அடிமையா இருக்க வைக்க போறேன். நீயாவது அப்பப்ப எப்போவாவது மாதத்துக்கு ஒரு முறை. அவன் இனிமே தினமும் உன் முன்னால என் காலடியில தான் இருப்பான் எனக்கு பொட்டச்சி புருஷனா. நானும் என் அம்மாவும் சேர்ந்து அதை ரசிப்போம், உன் கண் முன்னாலே. நீயும் பார்த்து கொண்டு இருக்க வேண்டியதுதான்.

ஆனா ஒன்னு சொல்றேன் கேட்டுக்கோ, இப்ப எப்படி உன் மானம் என்கிட்ட போனது யாருக்கும் தெரியாதோ, அது போலத்தான் அவன் மானம் என்கிட்ட போவ போவது நம்ம நாலு பேரை தவிர வேறு யாருக்கும் தெரியாது, இது நான் உனக்கு கொடுக்கும் சத்தியம். இந்த குடும்ப மானம், இனிமே உன் குடும்ப மானம் இல்ல, நம் குடும்ப மானம். அதை எப்படி காப்பாத்தணும்னு எனக்கு தெரியும். வெளியில நீங்க இந்த ஊருக்கு ராஜாவா இருப்பீங்க. நம் குடும்ப மானத்தை, வெளியில ரொம்ப உயரத்துக்கு நான் கொண்டு போவேன். கவலை படாதே. உனக்கு தெரியும், நான் எதையும் கட்டாய படுத்தி செய்ய மாட்டேன். எல்லோருக்கும் சந்தோஷம் கிடைக்கிற மாதிரி பாத்துப்பேன், எல்லோரும் சந்தோசமா இருக்கணும், அதுதான் எனக்கும் சந்தோசம். புரிஞ்சுக்கோ, தைரியமா என்னை உன் வீட்டு மருமகளா ஏத்துக்க என்றேன்.

அவரும் அதை கேட்டு விட்டு ஒரு தெளிவு வந்தவராக, அதற்கு அடையாளமாக கட்டி இருந்த வேட்டிய கழட்டி விட்டு, அம்மணமாக என் காலில் விழுந்து, காலை பிடித்து கும்பிட்டு விட்டு, உங்க விருப்பம் எஜமானி அம்மா என்று சொன்னார். நான் உடனே சிரித்தவாறு, அவரின் குஞ்சை காலில் போட்டு மிதித்து, தட்டி விளையாடி கொண்டே, வெளியில போய் உன் பையனிடம் சம்மதம் சொல்லு, என்னடி சரியாடி என்றேன். ஏண்டி வெளியே போய் என்ன பேசினே என்று உன் பையன் கேட்டா என்னடி சொல்ல போறே என்றேன். அவர் அமைதியாக இருக்க, நான் சொன்னேன், நீ என்னிடம் என் பையன கல்யாணம் பண்ணிக்குறது பணத்துக்கா என்று கேட்டதாக கூறு. அதற்கு நான், நாங்க இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் விரும்புவதாய் கூறியதாகவும், பணம் எல்லாம் ஒரு பொருட்டு இல்லை என்று நான் சொன்னதாகவும், நீ அதை கேட்டு சம்மதம் சொன்னதாக சொல்லி விடு என்றேன். அவரும் அப்படியே ஆகட்டும் எஜமானி என்று சொல்லி விட்டு என் காலை பிடித்து கும்பிடுகிறார். அப்புறம் வேட்டிய கட்டி கிட்டு, திரும்ப ஒரு தடவை, என் காலில் விழுந்து வணங்கி விட்டு, வெளியே சென்று நான் உள்ளே சொல்லி கொடுத்தது போல அப்படியே சொன்னார். எல்லோருக்கும் சம்மதம் என்று ஆனவுடன், அன்று அந்த வீட்டில் ஒரு சந்தோச அலை வீசியது.

ஒரு நாள் அவர் தனது பையன கூட்டி வைத்து பேசினார் - நான் சொல்லி குடுத்த மாதிரி. டேய் நம்ம வசந்தாவின் அம்மா இன்று என்னிடம் பேசினார்கள். ஏதோ அவளுக்கு சில ஆசைகள் இருக்காம், அவளும் நீயும் ஏற்கனவே பேசி விட்டதாகவும் சொன்னார்கள். எனக்கு இது கொஞ்சம் புதுசா இருந்தாலும், இந்த காலத்து பசங்க, நீங்க விருப்ப பட்ட மாதிரி நடந்துக்கரதை ஆதரிக்கறது தான், எங்களை போல பெரியவங்களுக்கு அழகு என்று சொல்லி என்னை ஒத்து கொள்ள வைத்து விட்டார்கள். நீங்க இரண்டு பேரும் சேர்ந்து முடிவு எடுத்ததாலே, எனக்கு இதில் எந்த ஆட்சேபமும் இல்லை. வெளியே இதெல்லாம் தெரியாம பார்த்து கோங்க. நம்ம குடும்ப மானம் இப்ப உங்க கையில. அந்த வசந்தா ரொம்ப சின்ன பொண்ணுதான். ஆனாலும் ரொம்ப பொறுப்பா நடந்துக்குறா. நீ வெளி நாட்டுக்கு போனப்ப எனக்கு ஏற்பட்ட கடனை எல்லாம் அவதான் அடைத்து நம்ம குடும்ப மானத்தை காப்பாத்தினா. இன்னிக்கு வரைக்கும் ரொம்ப பொறுப்பா இந்த கம்பனில, ஏதோ சம்பளத்துக்கு வேலை செய்ற இடமா பாக்காம சொந்த கம்பனியா நினைத்து பார்த்து கொள்கிறாள். அது இந்த அளவுக்கு வளந்ததுக்கு அவதான் கரணம். அதனால தான், நானே அவளை சின்ன பொண்ணுன்னு நினைக்காம, மரியாதையா வாங்க, போங்க என்றும் வேடிக்கையா எஜமானி என்றும் கூப்பிடுறேன். அவ இந்த வீட்டுக்கு மருமகள் இல்லை, வீட்டு மகா லட்சுமி, மஹாராணி. உனக்கு எந்த சங்கடமும் இல்லைனா அவ விருப்ப பட்ட மாதிரி நடந்துக்கறதுல எந்த தப்பும் இல்ல. அவ விருப்ப பட்ட மாதிரி, உனக்கும் அதில சம்மதம்னா என்னை மாதிரி பழைய மனுஷங்களை பத்தி கவலை படாதே. நீங்க ரெண்டு பெரும் சந்தோசமா இருந்தா சரி என்று விரிவாக பேசி அவனை ஏதும் சங்கடபடாம பார்த்து கிட்டார். ஒரு நல்ல நாள் அவன் வீட்டுக்கு என் அம்மாவை கூட்டி கொண்டு போய் அவனை பெண் பார்த்தோம். அதற்குள் நான் சொல்லி தந்த மாதிரி, அவன் அப்பா அவனை தையார் செய்து விட்டார். பெண் பார்க்கும் படலம் விபரங்களை, ஏற்கனவே “ஒரு பெண் மாப்பிள்ளை பார்க்க வந்த கதை”யில் எழுதி இருக்கிறேன், பார்த்து படித்து கொள்ளவும்.

எங்கள் இருவருக்கும் கல்யாணம் என்று சொன்னவுடன் எங்கள் கம்பனியில் எல்லோரும் ரொம்ப சந்தோச பட்டார்கள். எங்கள் கல்யாணம் அந்த ஊரிலேயே ஒரு பெரிய விழா போல நடந்தது. என் கழுத்தில் அவன் கட்டிய தாலி மின்னியது. அன்று இரவு முதல் இரவு நடக்கும் நேரம் வந்தவுடன், நாங்கள் நான்கு பேர் மட்டும் முதல் இரவு அறைக்கு முன்னால் இருந்த ஒரு தனி அறையில் நுழைந்தோம். அங்கு ஏற்கனவே நான் ஏற்பாடு செய்து இருந்த மாதிரி அவன் புது மாப்பிள்ளையாக பட்டு வேட்டி சட்டையில் இருந்தான். என் அம்மா, அவன் அப்பா முன்னிலையில், அவன் சற்று வெட்கப்பட்டு கொண்டே என் காலில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கினான். பின்பு அவன் அணிந்து இருந்த பட்டு வேட்டி சட்டையை கழட்டி விட்டு வெறும் ஜட்டியுடன் என் காலில் விழுகிறான். அவனை ஆசீர்வாதம் செய்த நான், பின்பு முதல் இரவு அறைக்குள் சென்று எனது பட்டு புடவை உட்பட எல்லா உடைகளையும் கழட்டி போட்டு விட்டு, ஒரு புதிய பட்டு வேட்டி சட்டை அணிந்து கொண்டு வெளியே வருகிறேன். என்னை அப்படி மாப்பிள்ளை கோலத்தில் பார்த்த உடனே அவன் ஜட்டியுடன் நின்றவன் மீண்டும் என் காலில் விழுகிறான். பின்பு உள்ளே சென்று நான் கட்டி அவுத்து போட்ட உடைகளை பய பக்தியுடன் எடுத்து வருகிறான். அதை என் காலடியில் போட்டு விட்டு, அவனும் என் காலில் திரும்ப விழுந்து வணங்கு கிறாண். நானே அவனுக்கு என் பொம்பிளை உடைகளை கட்டி விடுகிறேன் வேண்டுமென்றே புடவை கொசுவம் சொருகும்போது குஞ்சை பிடித்து விளையாடுகிறேன். இப்போது மணப்பெண் கோலத்தில் இருந்த அவன் என் காலில் விழுந்து வணங்க, நான் அவன் கழுத்தில் ஒரு புதிய தாலியை அணிவிக்கிறேன். தாலி கட்டிய உடன், என் காலில் விழுந்து வணங்குகிறான். என் அம்மா கேட்கிறார்கள், எத்தனை தடவை காலில் விழுந்தாய் என்று. அதற்கு அவன் வெட்கப்பட்டு கொண்டே சொல்கிறான், அதெல்லாம் கணக்கு பார்க்க கூடாது, அவங்க காலில் விழுவது என் பாக்கியம் என்று சொல்லி வெட்கத்துடன் சிரிக்கிறான். நான் சொல்கிறேன், அம்மா, இதெல்லாம் சின்ன ட்ரைலர் தான், உள்ளேதான் முழு படமும் எனக்கு இருக்கு என்று சொல்லி கண் சிமிட்டுகிறேன். அவன் வெட்கப்பட்டு கொண்டு, அப்படியே ஒரு பொம்பிளை போல நானி கோணி கொண்டு நெளிகிறான். பிறகு நான் உள்ளே செல்ல, என் அம்மா அவன் கையில் பால் சொம்பை கொடுத்து பார்த்து நடந்துக்கோடி புருஷன் மனம் கோணாம புது பெண்ணே என்று சொல்லி உள்ளே அனுப்பி வைக்கிறார்கள்.

முதல் இரவு அறைக்குள், அவனை என் காலில் அம்மணமா காலில் விழ வைத்து, எனது எச்ச பாலை குடிக்க வைத்தேன். அன்று இரவு என் ஆசை தீர ஸ்ட்ராப் ஒன குஞ்ச மாட்டிகிட்டு, அவனை சூத்துல குத்தி அவன் சூத்தை கிழித்தேன். பின்பு அதையே அவனை விட்டு ஊம்ப வைத்து, என் புண்டைய நக்க வைத்து, கடைசியாக அவன் மேல ஏறி தேங்கா நார் உரித்தேன். அடுத்த நாள் காலையில் அவன் எனது அவுத்து போட்ட பாவாடைய கட்டி கொண்டு காப்பி போட்டு கொடுத்தான். கடைசியில் நான் சோபாவில் உட்கார்ந்து பேப்பர் படிக்கும் போது என் அம்மா, அவன் அப்பா, முன்பு என் காலில் அம்மணமாக விழுந்தான் வெட்கமே இல்லாமல் தனது முழு அர்ப்பணிப்பை உறுதி செய்யும் விதமாக.