அலுவலகத்தில் ஒரு சிங்க பெண் 10

 

அப்ப பெரியவர் கிட்ட சொன்னேன், இப்ப நான், உன் வீட்டு மருமகள். நீ எனக்கு மாமனார். இது வரை நமக்குள்ள நடந்த விஷயம் இதுவரை உன் பையனுக்கோ. என் அம்மாவுக்கோ, யாருக்கும் தெரியாம இருந்தது. ஆனா இப்ப நீயே உன் பையன் முன்னால எல்லாதையும் போட்டு உடைச்சிட்டே, எனக்கு உன்னை ரொம்ப பிடிக்கும். நீ உன் வயதுக்கே உண்டான சின்ன சபலத்தோட, என்ன பார்த்து விட்டாலும், என்னிடம் ஏதும் தப்பா நடந்துக்க முற்சிக்க வில்லை. நான் உன்னை என் காலில விழ வைச்சாலும், நீ இப்பவும் ஏதும் திமிரா நடந்துக்காம, உன் விருப்பத்தோடு, எனக்கு அடங்கி நடந்து கிட்ட, என் விருப்பத்துக்கு மதிப்பு கொடுத்து.

அதனாலே, நான் என் அம்மாவிடம் உன்னை சேர்த்து விடுறேன். இனிமே நீ அவங்களோட சேர்ந்துக்கோ. நீங்க ரெண்டு பெரும் தன்னோட துணையை இழந்துட்டு, தன பசங்களுக்காக வாழ்ந்து இருக்கீங்க. நாங்க இப்ப எங்க வாழ்க்கையை வாழ ஆரம்பிக்க போறோம். நீங்க இனிமே உங்க சந்தோசத்தை பார்த்துக்கலாம். எனக்கு இது ஏதும் தப்பா தெரிய வில்லை. நீங்க என்ன முடிவு எடுத்தாலும், அது நம் நான்கு பேருக்கு மட்டும் தெரிந்ததாக இருக்கட்டும், என்னடி சொல்றே என்றேன். அதற்கு அவர் மீண்டும் என் காலில் விழுந்து வணங்கி, உங்களுக்கு தெரியும், எனக்கு எது நல்லதென்று. உங்க விருப்ப பட்ட மாதிரி பண்ணுங்க எஜமானி அம்மா என்றார். நானும் சரிதான், என் அம்மா கிட்ட உன்னை பத்தி பேசிட்டு, சீக்கிரம் சொல்றேன் என்றேன்.

பிறகு அடுத்த நாளே அம்மாவிடம் பேசி, அவர்களுக்கு எடுத்து சொல்லி, புரிய வைத்தேன். முதலில் அவங்களுக்கு ஒன்றும் புரிய வில்லை. நான் அவங்க இரண்டு பேரையும், என் வீட்டில், ஒரு தனி அறைக்கு அழைத்து சென்றேன். உள்ளே சென்றதும், நான் அங்கே இருந்த ஒரு சோபாவில் கால் மேல கால் போட்டு கொண்டு உட்கார்ந்தேன். நான் வழக்கம் போல பேன்ட் ஷிர்டில் இருந்தேன். என் அம்மா பக்கத்துக்கு சோபாவில், புடவை கட்டி உட்கார்ந்து இருந்தார்கள். நான் உட்கார்ந்து இருந்த நிலைய பார்த்ததும், அவருக்கு புரிந்து விட்டது, என்ன செய்ய வேண்டும் என்று. நேரே என் காலில் வந்து விழுகிறார். என் அம்மா அதை பார்த்து ஆச்சர்ய பட்டு வாயடைத்து போய் இருக்காங்க. நான் உடனே அவருக்கு, என் அம்மா பக்கம் கண்ணை காட்டினேன். ஒரு சில வினாடிகள் என் அம்மாவை பார்த்தவர், பிறகு என் அம்மாவின் முன் சென்று அவங்க காலிலும் விழுந்தார். என் அம்மா சிரிக்குறாங்க. பிறகு நான் சைகை காட்ட, அவர் தனது வேட்டிய கழட்டிட்டு, அம்மணமாய், என் காலில் வந்து விழுந்தார். பிறகு அப்படியே சென்று என் அம்மா காலிலும் விழுகிறார்.

நான் சொன்னேன், மாமனாரின் முதல் மரியாதை, எப்பவும் மருமகளுக்கு தான், பிறகுதான் சம்பந்தி அம்மாவுக்கு என்று சொல்லி சிரிக்கிறேன். அவரும் வெட்கப்பட்டு கிட்டே தலை குனிந்து, எங்க முன்னாலே மண்டி போட்டு நிக்குறார், அம்மணமாய் கையெடுத்து கும்பிட்டவாறே. நான் சொல்கிறேன், இப்ப என் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம், நான் என் புருஷன செய்றத பார்த்து, நீ ரொம்ப திகைச்சு போய் இருக்க, உனக்கும் இப்ப அது போல பண்ண வேண்டும் என்று ஏக்கம் வந்து இருக்கும், என்னாலும் முன்ன மாதிரி உன்னோட ரொம்ப நேரம் ஒதுக்க முடியாது, அதனால் நீ இப்போ என் அம்மாவிடம் அடி பணிந்து கொள். அதுதான் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் நல்லது என்கிறேன்.

அம்மா, இப்ப என் அடிமைய உனக்கு கொடுக்கிறேன். இவளை இனிமே உன் அடிமையா வச்சு நல்லா விளையாடிக்கோ. நான் என் புருஷன வைச்சு, அவன் வீட்டுல விளையாடும் போது, நீ சம்பந்திய, உன் வீட்டுல வைச்சு விளையாடு. இவளுக்கு, உன் புடவைய கட்டி விட்டு, பொட்டச்சியா, வேலைக்காரியா வச்சுக்கோ பகல்ல. ராத்திரி அம்மணமா வைச்சு விளையாடு, அதுதான் இந்த பொட்ட கூதிக்கு பிடிக்கும். என்ன நான் சொல்றது சரிதானே, என் பொட்டச்சி மாமனாரே, என்று சொல்லி சிரித்து, அவரை கேவல படுத்துகிறேன். எனக்கு தெரியும், இப்படி கேவல படுத்துவது அவருக்கு ரொம்ப பிடிக்கும் என்று. அவரும் அப்படியே ஆகட்டும் என் பெரிய எஜமானி அம்மா என்றார்.

என் அம்மா கேட்கிறார்கள், ஏண்டி இவரோ பெரிய கிடா மீசை வைச்சு கிட்டு, ஊருக்கே பெரிய மனிதர், நாட்டாமை சரத்குமார் மாதிரி இருக்கார். வெளியே வேட்டிய கட்டிக்கிட்டு, கம்பீரமாய், பாக்குறதுக்கே கொஞ்சம் பயமாய் இருக்கும். இவரை போய் அவள், இவள், பொட்டச்சி என்று கேலி செய்கிறாய், அதுவும் அம்மணமாய், இப்படி முழு ஆம்பிளையா நிக்க வைச்சு என்றார்கள்.

நான் அதற்கு சொல்கிறேன், இப்போது புரிந்ததா, இந்த ஆம்பிளைங்க வீரமெல்லாம். ஒரு பொண்ணு நினைச்சா, எவ்வளவு பெரிய வீராதி வீரனும், சூராதி சூரனும், ஆண் சிங்கமாய், ஊரையே ஆண்டாலும், வீட்டுக்குள்ள ஒரு பொம்பிளை முன்னாலே இப்படித்தான் இருப்பாங்க. அவங்க வீரமெல்லாம் இவ்வளவுதான். இது புரியாம, ரொம்ப பொம்பிளைங்க, தங்களோட பலம் தெரியாம, இந்த ஆண்களுக்கு அடங்கி போய் இருக்காங்க. கொஞ்சம் நம்ம கண்ணை காட்டினா போதும், இப்படி வந்து பொம்பிளை கால்ல விழுந்து கிடப்பாங்க இந்த ஆம்பிளைங்க எல்லாம். அப்ப இப்படித்தான் அவனுங்களை பொம்பிளை புடவை கட்ட வைச்சு, நமக்கு சேவை செய்ய வைக்கணும். அவனுங்களும் சந்தோசமா நம்ம கிட்ட அடிமையா இருப்பாங்க, காலடியில ஒரு பொட்ட நாயா என்று சொல்லி சிரிக்கிறேன்.

என்ன மாமனார், நான் சொல்றது சரிதானே என்றேன். அவரும் ஆமாங்க நீங்க சொன்னதுதான் சரி என்றார். பாரும்மா, இவர் வயசுல பாதி கூட இல்லை, அவர் கிட்ட வேலை பாக்குற வேலைக்காரி, என் முன்னாலே, எப்படி அம்மண குண்டியா, ஒரு பொட்ட நாய போல, என் காலை சுத்தி வரான்னு. இப்ப தெரியுதா உன் பொண்ணோட வீரம் என்ன வென்று என்றேன். அதற்கு என் அம்மா சொல்கிறார்கள், எனக்கே இப்ப உன்னை பார்த்தா பயமா இருக்குடி. விட்டா நானும் இவளோட சேர்ந்து, உன் காலில விழ வேண்டி இருக்கும்போலயே என்று சொன்னார்கள். நான் அதற்கு சும்மா பயப்படாதே. தைரியமா இரு என்றேன்.

பிறகு நான் அம்மாவிடம் சொல்கிறேன், நாந்தான் இவளுக்கு பெரிய எஜமானி, நீ இனிமே அவளுக்கு சின்ன எஜமானி, என்ன புரிந்ததா என்றேன். என்கிட்ட இவளை உடல் ரீதியாக எந்த உறவும் வைக்க அனுமதிக்கலே, என் உடம்ப பார்க்க கூட விட வில்லை. ஆனா, நீ விருப்ப பட்டா, நீ இவளோட உறவு வைச்சுக்கோ என்றேன். அதற்கு என் அம்மா, சீ அம்மா கிட்ட பேசுற பேச்சாடி இது என்றார்கள். நான் ஐயோ என் செல்ல அம்மா, வெட்கத்தை பாரு, புது பொண்ணு மாதிரி என்று சொல்லி சிரிக்கிறேன். அவரும் இப்போது சற்று சந்தோச படுகிறார், தனக்கு உறவு வைத்து கொள்ள ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தது என்று.

என் அம்மாவும் என்னை போலவே ரொம்ப அழகுதான். நான் சொன்னேன், என் மாமனாரிடம், நீ என்னிடம் காட்டிய அடிமை விசுவாசத்துக்கு பரிசு, என் அம்மா. போய் ரெண்டு பெரும் சந்தோசமா இருங்க. இனிமே நான் எப்பவாவது கூப்பிட்டா மட்டும், வந்து என் காலில் விழு. மத்தபடி தினமும் உன் புதிய சின்ன எஜமானி கிட்ட, என் கிட்ட எப்படி இருந்தாயோ, அப்படியே அவங்க கிட்டயும் நல்ல அடிமையா இருந்துக்கோ. நான் இப்ப வெளியே போறேன், என் அடிமை புருஷன் வீட்டுக்கு. நீங்க இங்க இருங்க, சந்தோஷமா உங்க முதல் இரவை கொண்டாடுங்க என்று சொல்லி சிரித்து விட்டு கிளம்பினேன். அவர் ஒரு தடவை திரும்ப வந்து என் காலில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கி கொண்டார் அம்மணமாக.